Ενα ωραίο βιβλίο με πολυποίκιλη ύλη από ρίμες, που έγραψε ένας 70χρονος λαϊκός ριμαδόρος, λάβαμε πρόσφατα από τον ίδιον τον συγγραφέα και αποτέλεσε την αιτία για να γράψουμε δυο λόγια, ώστε να πληροφορηθούν ακόμα περισσότεροι αναγνώστες τη σημασία που έχει η πνευματική λαϊκή σοφία ορισμένων ανθρώπων, όπως είναι ο Γιάννης Μαλαξιανάκης από το Βλάτος των Εννιά Χωριών Κισάμου Χανίων. ´Από το έτος 1998 και μετά τη συνταξιοδότησή μου άρχισα να γράφω ρίμες σε δεκαπεντασύλλαβο και όχι μόνο. Προηγουμένως ουδέποτε είχα ασχοληθεί με ποιητικό λόγο. Μέχρι σήμερα έχω γράψει πάνω από 260 ρίμες με θέματα τοπικά, ιστορικά, λαογραφικά, πολιτικής επικαιρότητας, σατιρικά, θρησκευτικά και αφιερώσεις´, επεσήμανε τηλεφωνικά, όταν τον ρωτήσαμε να μας μιλήσει για το βιβλίο του, λέγοντας ακόμα ότι: ´Είναι το πρώτο μου βιβλίο αλλά έχω αρκετή ύλη -που συνεχώς αυξάνεται- και σκέφτομαι να κυκλοφορήσω αργότερα το δεύτερο βιβλίο μου´. Μέσα, λοιπόν, από την πλουσιότατη θεματολογία ξεχωρίσαμε το πρώτο θέμα, το οποίο αφορά τον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο συγγραφέας, το Βλάτος των Εννιά Χωριών Κισάμου Χανίων.
Εννιά Χωριά
Στη δυτική τη Κίσαμο, απ? τα παλιά τα χρόνια,
ανθούσανε Εννιά Χωριά με ζέστες και με χιόνια.
Ελος και Βλάτος και Ρογδιά, Κούνενι και Κεφάλι,
Παπαδιανά, Κεραμωτή κι Αμυγδαλοκεφάλι.
Λίμνη, Περβόλια, Αερινός, Πλοκαμιανά στο βάθος
κι αν άφησα και μερικά, συγγνώμη για το λάθος.
Είναι χωριά που βρίσκονται, στην εσχατιά τση Κρήτης
και κάθε βράδυ από ψηλά περνά Αποσπερίτης.
Εννιά Χωριά τα λέγανε, μα ήταν παραπάνω,
παλιά ευημερούσανε, στοίχημα γι? αυτό βάνω.
Το Στόμιο είχε κίνηση, λιμάνι, φασαρία,
και σ? ένα βράχο απέναντι, να στέκει η Παναγία.
Το Μοναστήρι, ονομαστό για το χρυσό σκαλί του,
γι? αυτό Χρυσοσκαλίτισσα, τη λένε τη Μονή του.
Αιώνες τώρα στέκεται στη θάλασσ? από πάνου,
φύλακας και βιγλάτορας της δυτικής Κισάμου.
Γάμοι γινότανε παλιά και πιο πολλά βαφτίσια,
κι από τους Τούρκους γλίτωσε, χάρις εις τα μελίσσια.
Ο δρόμος προς Εννιά Χωριά, περνούσ? απ? τα Σταυράκια
και ύστερα συνέχιζε για Στόμιο, Βαλσαμάκια.
