Τον τελευταίο καιρό ο κ. Αβραμόπουλος με παρουσίες σε όλα τα κανάλια, από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, προσπαθεί να ταυτίσει την εικόνα του με την όντως μεγάλη μεταρρύθμιση, όπως δικαίως θα μπορούσε να ονομαστεί η απαγόρευση του καπνίσματος στους κλειστούς δημόσιας χρήσης χώρους. Δεν άφησε κανένα στέλεχος του υπουργείου του, κανένα ειδικό γιατρό (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, για χρονικά σύντομες παρεμβάσεις) να βγει να επιχειρηματολογήσει υπέρ της απαγόρευσης, αλλά πήρε προσωπικά πάνω του την υπόθεση, δημιουργώντας την αίσθηση ότι κανείς άλλος από την κυβέρνηση, την Πολιτεία, τις υπηρεσίες, τα ιδρύματα δεν έχει μερτικό στην… δόξα. Μπράβο του βέβαια και μακάρι να μην τα κάνει τελικά σαλάτα, ανοίγοντας και κλείνοντας παραθυράκια, πότε σε καζίνο, πότε σε σκυλάδικα και πότε σε σουβλατζίδικα των οποίων οι πελάτες διαδηλώνουν το «δημοκρατικό» τους δικαίωμα να… καταστρέφουν την υγεία τους και την υγεία των… διπλανών τους, αλλά η προσπάθειά του, κάνει σαφή την πραγματικότητα που επικρατεί στην άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής, όπου κάθε «όργανο» – του μαέστρου απουσιάζοντος – παίζει μουσική από δική του παρτιτούρα. Έτσι και ο κ. Σαμαράς, επειδή, πολύ του άρεσε η σκηνή που με τα άσπρα γάντια ενσωμάτωσε κατά την διάρκεια των εγκαινίων του νέου μουσείου της Ακρόπολης την γνήσια γλυπτή κεφαλή στο κενό του γύψινου εκμαγείου… μονιμοποιήθηκε σε θέση ξεναγού και ξεναγεί στην έκθεση των αρχαιοτήτων τους βουλευτές των θερινών τμημάτων της Βουλής. Προσπάθεια δημόσιων σχέσεων και ταύτισης της εικόνας του με το περιβάλλον του μουσείου, ως να ήταν εκείνος που το έκτισε. Ή, μάθε τέχνη κι άστην κι αν πεινάσεις πιάστην, όπως ευχήθηκε χαμηλοφώνως συνυποψήφιός του στην Μεσσηνία …!
Νέες ελπιδοφόρες λογικές.
«Ήρθε η ώρα και στην Ελλάδα οι πρωθυπουργοί να πάψουν να λειτουργούν ως ηγεμόνες, ανεύθυνοι άρχοντες και ουδέτεροι παρατηρητές, που καταλογίζουν απλώς τις ευθύνες στους υπουργούς τους» και να αναλάβουν κόστος από την αποτυχία των πολιτικών που εφαρμόζει η κυβέρνησή τους, λέει σε συνέντευξή του στο «ΒΗΜΑ» ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος, ο οποίος συμπληρώνει ότι ο δημόσιος τομέας πρέπει να μεταρρυθμιστεί και να μη λειτουργεί ως κατάλυμα και καταφύγιο συμφερόντων και βολεμένων» του εκάστοτε κυβερνητικού κόμματος. Όπως χαρακτηριστικά τονίζει «ο τρόπος που είναι οργανωμένος και λειτουργεί ο δημόσιος τομέας, σε πολλές περιπτώσεις θυμίζει “ελληνικό καφενείο” και αυτό είναι ένα από τα πολλά μεταπολιτευτικά λάθη που βαρύνουν την πολιτική τάξη της χώρας που πρέπει να αλλάξει ριζικά και άμεσα. Αν δεν αλλάξει από εμάς, θα τον αλλάξει η ζωή μαζί με εμάς» επισημαίνει. Στην ερώτηση τι πρέπει να κάνει σήμερα το ΠΑΣΟΚ για να πετύχει μια καθαρή πολιτική εντολή και να προχωρήσει σε αλλαγές οι οποίες θα βάλουν την χώρα σε τροχιά ανάπτυξης, κοινωνικής δικαιοσύνης και θεσμικού εκσυγχρονισμού, δεν διστάζει να υπενθυμίσει στους συντρόφους του, ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει «να περιγράψει προεκλογικά με ακρίβεια την κατάσταση της χώρας, όχι βέβαια με την παράλογη και καταστροφική Αλογοσκούφεια λογική. Η επερχόμενη νίκη (σ.σ. του ΠΑΣΟΚ) θα έχει πολιτική αξία μόνο αν συνοδεύεται και από την πολιτική συγκατάθεση του λαού για αλλαγές». Η άμεση προσφυγή στις κάλπες είναι επιτακτική διότι αμέσως μετά πρέπει να ξεκινήσει η αναστήλωση των οικονομικών του κράτους και με σοβαρότητα και σχέδιο, να συγκροτηθούν «τα νέα παραγωγικά και θεσμικά περιβάλλοντα» μέσα στα οποία «οι μεταρρυθμίσεις για την ανατροπή των αδρανειών που ταλανίζουν ευαίσθητους χώρους, όπως η Παιδεία, η Υγεία, η έρευνα και η ανάπτυξη, θα ακολουθήσουν ως ειδικοί στόχοι παρέμβασης». Οι απόψεις αυτές του κ. Παπαδόπουλου όπως και άλλων στελεχών του ΠΑΣΟΚ δείχνουν ότι το κόμμα απελευθερώνεται από τις ξεπερασμένες λογικές της προ του 2004 εποχής και αυτό είναι ελπιδοφόρο.
Ελλάς – Γαλλία: Ασυμφωνία
Στην παραπάνω συνέντευξη του στο «ΒΗΜΑ» ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος υπενθύμισε «το κόμμα των μαγαζατόρων» που ίδρυσε ο βιβλιοπώλης Πιερ Πουζάντ στην Γαλλία ο οποίος εκτός από τις βιαιοπραγίες εναντίον των γάλλων εφοριακών, τις διαδηλώσεις και τις περίφημες επιδρομές των οπαδών του εναντίον των εφοριών, εξελέγη το 1956 και βουλευτής της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης, μαζί με άλλους 52 ομοϊδεάτες του…! Ενταύθα δεν είναι σπάνιο το αντίστροφο: Κάποιοι εκπρόσωποι στη Βουλή, παρεξηγούν το ρόλο τους ως αντιπροσώπων πολιτών και αυτοανακηρυσσόμενοι… «ιδιοκτήτες» των οπαδών τους (!) εμπορεύονται πολιτικά και (όχι σπάνια και οικονομικά) και… το κόμμα τους!
ΑΕΣ
[ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ]
Για προφανείς λόγους…
Σ’ ΑΥΤΗ τη χώρα δεν υπάρχουν πολίτες ισότιμοι απέναντι των νόμων. Υπάρχουν δυο «οικογένειες»: η μια είναι η των πολιτικών (με πολύχρωμα κόμματα, ΜΜΕ, ημέτερους, «τέκνα», δικαστική και εκτελεστική εξουσία, μίζες, διαπλοκή, διαφθορά, ασυλία…), και η άλλη, είμαστε εμείς οι απλοί (και «άοπλοι») πολίτες που τους ψηφίζουμε «εναλλάξ», μας «στέλνουν το λογαριασμό» των ατασθαλιών τους, και τους… ξαναψηφίζουμε! Όσο για «επανιδρύσεις» και… μεταρρυθμίσεις του κράτους, είναι λόγια προς λαϊκή κατανάλωση!
Η ΥΠΟΘΕΣΗ Ζίμενς, ας πούμε, ταλανίζει τη χώρα χρόνια. Κι ο πιο αρμόδιος να μιλήσει γι΄ αυτήν, βρίσκεται στη Γερμανία παζαρεύοντας πόση… αλήθεια θα πει και ποιους θα (ή δεν θα)… αποκαλύψει! Το ότι τα κόμματα είναι βουτηγμένα «ως τα μπούνια» στη διαπλοκή, αυτό το γνωρίζουμε… ακροθιγώς από την περίφημη υπόθεση Κοσκωτά. Τα σημερινά, λοιπόν, γεγονότα απλά διαιωνίζουν τη σήψη του πολιτικού συστήματος…
***
ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ, όταν ρωτήθηκε από τον ανακριτή (1-7-09) γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν επιβεβαιώνει την ύπαρξη ενός επίμαχου (περί πολιτικού «μαύρου χρήματος») εμβάσματος, ο κ. Θ. Τσουκάτος, πρώην σημαίνον στέλεχος του κόμματος, αποκάλυψε κάτι που για τους πολιτικούς μας φαίνεται πως είναι «κοινό μυστικό»: «Είναι γνωστό, είπε, «στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» πως άλλη είναι η εικόνα των βιβλίων και άλλη η πραγματικότητα του ταμείου (ενός κόμματος). Η νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ όμως, όφειλε να ζητήσει τα ανεπίσημα στοιχεία της αντίστοιχης περιόδου και να μιλήσει καθαρά με τα πρόσωπα που ασχολούνταν με τα οικονομικά. Πάνω από όλα όμως θεωρώ ότι έπρεπε να ακούσει εμένα».
ΓΙΑ ΠΟΙΟ λoγο, συνεπώς, αν όντως είναι έτσι, οι ιδιωτικές επιχειρήσεις να μη κρατούν «διπλά βιβλία»; Ποιος κοροϊδεύει ποιον; Ο ίδιος πολιτικός μίλησε και για το πώς λειτουργούν τα κόμματα σε περίπτωση μίας μεγάλης οικονομικής ενίσχυσης, υποστηρίζοντας ότι τα εμβάσματα καταχωρούνται σε ανεπίσημα, δηλαδή κρυφά βιβλία. Πιο συγκεκριμένα είπε: «Γνωρίζουν οι πάντες άριστα πως καμία μεγάλη χορηγία, άνω των 10.000.000 δρχ. τότε, δεν αναγραφόταν στα επίσημα βιβλία. Εάν συνέβαινε, θα απορρίπτονταν. Άλλωστε οι μεγάλοι χρηματοδότες έθεταν ως προϋπόθεση την ανωνυμία και τη διακριτικότητα, για προφανείς λόγους, αλλά και γιατί σχεδόν όλοι χρηματοδοτούσαν ταυτόχρονα και τα δύο μεγάλα κόμματα. Όποιος λοιπόν επικαλείται τα βιβλία και τα επίσημα στοιχεία, το πράττει όλως προσχηματικά, σταθμίζοντας πως η ομολογία της αλήθειας θα έχει μεγαλύτερο πολιτικό κόστος από τη συντήρηση ενός κατά συνθήκη ψεύδους»… Φυσικά, όλα τα παραπάνω θα ωχριούσαν μπροστά σ΄ αυτά που αναμένουμε να αποκαλυφθούν (αν αποκαλυφθούν ποτέ!) για τη διαπλοκή της Ν.Δ., στο παρελθόν και το παρόν. Με τις αξιοκρατικές… αλλαγές που κάνει η κυβέρνηση στη Δικαιοσύνη, μάλλον πρέπει να είμαστε απαισιόδοξοι…
… ΚΑΙ ο απλός πολίτης αναρωτιέται εύλογα: ποιος, άραγε, θα μας σώσει από επίδοξους πολιτικούς σωτήρες; Υπάρχει στον ορίζοντα σωτηρία;
stcloris@yahoo.gr)(Στ.Γ.Κ.,
