70 χρόνια πριν και στο φύλλο της εφηµερίδας “Παρατηρητής” της 24ης Φεβρουαρίου 1954, διαβάζουµε ότι στη Γαύδο είχαν σταλθεί ελαιόδεντρα για να φυτευθούν για την ενίσχυση της ελαιοπαραγωγής του νησιού.
∆ιαβάζουµε σχετικά «ως ἀνέφερεν εἰς τὴν Γενικὴν ∆ιοίκησιν Κρήτης ή ∆ιεύθυνσις Γεωργίας Χανίων τὴν 20ὴν τρέχοντος ἀπέστειλε κατόπιν καταλλήλου συσκευασίας εἰς τὴν νῆσον ‘‘Γαύδον’’ µέσω Παλαιοχώρας 430 µοσχεύµατα έλαίας πρὸς φύτευσιν, πρᾶγµα τὸ ὁποῖον ἐγνώρισεν εἰς τὴν κοινότητα Γαύδου. Τὰ ἀνωτέρω, µοσχεύµατα συνεκεντρώθησαν ὑπὸ τῶν λειτουργούντων µεταβατικών σχολείων τῆς Γεωργικῆς ὑπηρεσίας, τοµέων Γεωργικῶν ἐφαρµογών Χανίων καὶ Καλυβῶν ὑπὸ τὴν καθοδήγησιν τῶν τοπικών γεωπόνων γεωργικῶν ἐφαρµογῶν Εὐαγ. Τσιγκούνη καὶ Ἰωάν. Μανωλικάκη.
Ανέφερε τέλος ὅτι εἰς τὴν ἐν λόγω νῆσον θέλουσιν ἀποσταλῆ καὶ ἕτερα µοσχεύµατα ἐντὸς τοῦ λήγοντος µηνὸς ὑπὸ τοῦ γεωπόνου γεωργικών εφαρµογών κ. Στεφ. Νίνου».
