Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Το σιτάρι Ζέα “στα χέρια” των μυθοπλαστών και εθνικιστών

Εδώ και μερικά χρόνια το Διαδίκτυο “γεμίζει” από πληροφορίες, άρθρα και σχόλια ειδικών και μη για το σιτάρι “Ζέα” ή “Ζειά”.
Aφορμή γι’ αυτό έδωσε το βιβλίο “Ιστορικός εμπαιγμός” του στρατηγού με συνωμοσιολογικά ενδιαφέροντα του Γεωργίου Γ. Αϋφαντή, ο οποίος, χωρίς να αναφέρει καμία ιστορική πηγή, κάποιο άρθρο, εφημερίδα ή επιστημονική έρευνα γράφει για μεγάλο διατροφικό σκάνδαλο που το χρεώνει στον εθνάρχη Ελευθέριο Βενιζέλο. «Προς το τέλος του 1928 ο “Εθνάρχης” μας Βενιζέλος, προφανώς μετά από κάποια εντολή, με της Αμύνης τα Παιδιά, τυφλά εις τον νουν και την κρίσιν και διψασμένα το πώς να ευχαριστήσουν καλλίτερα τον αρχηγόν των εκήρυξαν τον πόλεμον κατά της Ζειάς και εφορμήσαντες ακαταμάχητοι, ενίκησαν νίκην λαμπράν και εις βραχύτατον χρόνον 4 ετών δεν υπήρχε εις την Ελλάδα ούτε ένα σπυρί Ζειάς για σπόρο. Είπαν εις τον λαό ότι η Ζειά είναι ζωοτροφή, δι αυτό τα λεξικά την γράφουν έκτοτε ζωοτροφή και ότι είναι βλαβερή στην υγεία. Αυτό το πρόβαλαν έντονα τα Μ.Μ.Ε. και σε 4 χρόνια εξηφανίσθη η Ζειά»!!! Κι αλλού «καί δέν ηρκέσθη μόνον είς την εξαφάνισιν του σπόρου ο “εθνάρχης” μας, επέτυχε να σβήση τη Ζειά από τη μνήμην και τη γλώσσαν τών Ελλήνων. Αυτό θα πή τέλειον έγκλημα»!!! Ακόμα ο συγγραφέας που τόσο αναιτιολόγητα θέτει το εθνάρχης σε εισαγωγικά, αναφέρει πως μέχρι τότε το μοναδικό αλεύρι που χρησιμοποιούσαν οι Έλληνες ήταν από το σιτάρι Ζέα. Φτάνει στην εξωφρενική άποψη πως δωροδοκήθηκαν οι μεταφραστές των αρχαίων κειμένων για να μεταφράζουν το σιτάρι Ζέα ως ζωοτροφή!!! Τι εθνικιστικό και αντιβενιζελικό παραλήρημα κι αυτό.
Στη συνέχεια σε πολλά από τα άρθρα και τα σχόλια διαβάζει κανείς πως ο εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος πιεζόμενος από τους κοσμοκράτορες, τα “ξένα αφεντικά” του, γυρίζει στην Ελλάδα για να “εξαφανίσει” το σιτάρι Ζέα και να προχωρήσει με σχετική απόφαση το 1928 στην απαγόρευση της καλλιέργειας του σιταριού καταδικάζοντας έτσι τον έξυπνο ελληνικό λαό σε “αποβλάκωση” μιας και το σιτάρι αυτό είναι πλούσιο σε τροφή του εγκεφάλου! Οι πρόγονοί μας ήταν έξυπνοι, γιατί έτρωγαν ψωμί φκιασμένο από το σιτάρι αυτό. Οι σύγχρονοι Ελληνες στερούμενοι του ψωμιού αυτού καταδικάζουν το μυαλό τους σε “υπνηλία”!!! Δεν βοηθούν το μη ερπετικό τμήμα του εγκεφάλου τους να “ξεκολλήσει”!!! Αλλοι μη ειδικοί καταλήγουν στο συμπέρασμα πως το σιτάρι αυτό σκόπιμα “εξοβελίστηκε” από τον Ελλαδικό χώρο με σκοπό να καταδικάσουν τον ελληνικό εγκέφαλο σε ένα αιώνιο «οργουελικό γκουλάγκ» στερώντας του μια για πάντα τη δυνατότητα να σκέφτεται ελεύθερα!
Μάλιστα υποστηρίζουν πως το σιτάρι Ζέα δεν περιέχει γλουτένη ουσία που «συγκολλάει τις νευρικές απολήξεις και δεν αφήνει τον εγκέφαλο να σκεφτεί ελεύθερα και να δημιουργήσει»!!! Ακόμα από πολλούς κατηγορείται ο Εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος ότι απαγόρευσε την καταχώρηση του σιτηρού αυτού στα διάφορα λεξικά. Μία δε επιστήμονας συνδέει την έξαρση των αυτοάνοσων νοσημάτων, τον καρκίνο και τα καρδιοεγκεφαλικά επεισόδια με την απουσία στη διατροφή του σιταριού Ζέα, το οποίο περιέχει επιπλέον τη λυσίνη που ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα! Τέλος, υποστηρίζεται πως το δημητριακό αυτό καλλιεργείται στη Γερμανία, η οποία εξάγει σε μας το ακριβό του αλεύρι.
Διάφοροι εθνικιστικοί κύκλοι με ευκαιρία το σιτάρι Ζέα προσπαθούν να υποτιμήσουν το μεγαλεπήβολο πατριωτικό έργο του δημιουργού της Μεγάλης Ελλάδας των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών. Κι αυτή η προσπάθεια δεν είναι η μόνη. Πρόσφατα στην πατρίδα του τα Χανιά, σε επιστολική διαμάχη στον ημερήσιο Τύπο για τους ιστορικούς και “ιστορικούς” σχολιαστής άφησε να εννοηθεί πως το άξιο τέκνο της Κρήτης ο Εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος στην όλη πολιτική του σταδιοδρομία δεν έκανε τίποτα άλλο από μεγάλα σφάλματα!
Δεν χρειάζεται κανείς να γράψει περισσότερα για να διαφανεί το “νέφος” της μυθοπλασίας και του νοσηρού εθνικισμού με το οποίο πολλοί φρόντισαν να περιβάλουν το σιτάρι Ζέα. Ολος αυτός ο συρφετός των γραφικών διαδικτυακών αντεγκλήσεων έχει ως αποτέλεσμα να κακοποιηθεί η αλήθεια και να αδικηθεί το σιτάρι Ζέα. Το άκρον άωτον της διαστρέβλωσης της αλήθειας διαφαίνεται στην προσπάθεια ετυμολόγησης της λέξης Ζειά. «Τό ζειά μέ τό ζήτα δηλώνει ζωή, μέ τό εψιλον γιώτα τή μακρά πορεία και μέ τό άλφα που είναι τό πρώτο στοιχείο τό άριστον, τήν παρουσία του Αιθέρα. Τό στοιχείο πού βρίσκεται παντού και δομεί τά πάντα είναι ό Αιθέρας. Άρα ζειά σημαίνει μακροζωία»!
Είναι καιρός να σταματήσει αυτή η δικτυακή “ζεαλογία”  που ξεπερνά τη φαιδρότητα και εγγίζει την υπερβολή και την ανοησία. Να ειπωθεί επιτέλους η αλήθεια. Είναι ευτύχημα που μπορεί να βρει κανείς στο Διαδίκτυο σοβαρά και αντικειμενικά σχόλια. Καλή ώρα το σχόλιο του Συλλόγου Γεωπόνων Πρέβεζας στο ιστολόγιό του. «Αν οι αρχαίοι έφτιαχναν ψωμί από ζειά» τονίζει ο Σύλλογος, θα αρκούσαν μερικές παραπομπές σε αρχαίους συγγραφείς. Αν ο Μεγαλέξαντρος έτρεφε με ζειά τη στρατιά του, σε κάποια πρωτογενή πηγή θα πρέπει να είναι καταγραμμένο. Και βέβαια, αν ο Βενιζέλος εν έτει 1928, δηλαδή τότε που ζούσαν οι πατεράδες πολλών από εμάς ή έστω οι παππούδες μας, έκανε τόσο μεγάλη εκστρατεία, να ξεριζώσει μία καλλιέργεια που βέβαια θα πρέπει να καλλιεργούνταν σε χιλιάδες και χιλιάδες στρέμματα (αφού υποτίθεται πως όλο το ελληνικό ψωμί φτιαχνόταν από ζειά!) και να την αντικαταστήσει με μία άλλη, αυτή η κοσμογονική αλλαγή δεν θα έπρεπε να καταγραφεί κάπου; Δόξα τω Θεώ, στην εποχή μας υπάρχουν ον-λάιν δυο – τρεις εφημερίδες του 1928, γιατί δεν μας δείχνουν οι υποστηρικτές της απίθανης αυτής θεωρίας, έστω ένα άρθρο από την “έντονη εκστρατεία” των Μ.Μ.Ε. εναντίον της Ζειάς; Η απάντηση είναι απλή: Διότι δεν υπάρχει άρθρο. Και δεν υπάρχει άρθρο διότι δεν υπήρξε εκστρατεία. Και δεν υπήρξε εκστρατεία, επειδή όλο αυτό το παραμύθι ελάχιστους κόκκους αλήθειας περιέχει».
Ο ισχυρισμός ότι οι Ελληνες πριν την παρέμβαση του Ελευθερίου Βενιζέλου έτρωγαν ψωμί από σιτάρι Ζέα είναι πέρα για πέρα αναληθής. Στη “Γεωργική και οικιακή οικονομία” του Γρηγορίου Παλαιολόγου διευθυντού του Προτύπου Αγροκηπίου στην Τίρυνθα επί κυβερνήσεως Καποδίστρια που γράφτηκε το 1830, δηλαδή 98 χρόνια πριν το 1928, αναφέρεται η χρήση διαφόρων ποικιλιών σταριού για την παρασκευή του ψωμιού.
Ο Ιωάννης Π. Πύρλας πριν 64 χρόνια το 1864 στο βιβλίο του “Συνέκδημος υγιεινή” αναφέρει πως η προτιμότερη φυτική τροφή είναι ο άρτος από σιτάρι.
Το περίφημο διάταγμα του νόμου 3158 του 1928 με το οποίο ισχυρίζονται ότι ο Εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος απαγόρευσε την καλλιέργεια του σιταριού Ζέα στην ουσία έχει σχέση με την υποχρεωτική πρόσληψη χημικών στους αλευρόμυλους “Περί υποχρεωτικής προσλήψεως χημικών εν τοις αλευρομύλοις”. Δεν υπάρχει καμία αναφορά για το σιτάρι Ζέα. Επί Ελευθερίου Βενιζέλου το μόνο διατροφικό σκάνδαλο ήταν εκείνο του αλευριού και αφορούσε την τιμή του ψωμιού και όχι την αντικατάσταση του αλευριού του σιταριού  Ζέα.
Το σιτάρι Ζέα άρχισε να “χάνεται” σταδιακά από τη βιβλιογραφία από τον 3ο αιώνα π.Χ. Επανεμφανίστηκε τον 1ο αιώνα μ.Χ. οπότε αποτέλεσε και αντικείμενο ατέλειωτης συζήτησης η ταυτότητά του. Κατά συνέπεια αποσύρθηκε από την ελληνική γεωργία πριν από τον 1ο αιώνα μ.Χ. Ο γιατρός Γαληνός Κλαύδιος τον 2ο μ.Χ αιώνα στο “Περί τροφών δυνάμεως” βιβλίο του αναφέρει το στάρι Ζέα ως ξεχωριστό είδος και το περιγράφει με λεπτομέρεια. Διαπιστώνει μάλιστα πως το σιτάρι Ζέα είναι άγνωστο στους γιατρούς της κλασικής περιόδου. Δεν κάνουν καμιά αναφορά για το σιτάρι Ζέα ούτε ο Πραξαγόρας ούτε ο Φιλότιμος ούτε ο Ιπποκράτης. 98 χρόνια πριν το 1928 στο βιβλίο του Γρηγορίου Παλαιολόγου “Γεωργική και οικιακή οικονομία” διαβάζει κανείς:
Κι ο λόγος της εξαφάνισης απλός και αδιαμφισβήτητος. Είχαν γίνει ήδη γνωστά τα γυμνόσπερμα σιτάρια, τα οποία απαιτούσαν λιγότερη μετασυλλεκτική κατεργασία από τα ντυμένα και απέδιδαν περισσότερο. Είναι το σύνηθες φαινόμενο, όταν ο τομέας της γεωργίας εξελίσσεται και αποκτά νέα τεχνογνωσία. Πόσα είδη και ποικιλίες καλλιεργούμενων φυτών δεν χάνονται από το προσκήνιο της αγοράς, ύστερα από την εμφάνιση από την έρευνα νέων με ανώτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά και καλλίτερη αντοχή στο θερμοκρασιακό τροφικό και φυτοπροστατευτικό στρες; Για παράδειγμα πριν από 50 χρόνια στην ορεινή Δυτική Μακεδονία και στην Αρκαδία δέσποζε το ασπροσίταρο ή ψιλοσίταρο γνωστό με τα ονόματα Ζλίτσα, Ζουλίτσα, Ραψάνι, Γραμμένι και Βλαχοσίταρο. Το σιτάρι αυτό παρόλο που έδινε λευκότερο ψωμί εξαιτίας της ευκολίας πλαγιάσματος και της ευαισθησίας στην ασθένεια του “δαυλού” και στους νηματώδεις έχει ήδη αντικατασταθεί από άλλα και είναι ζήτημα αν βρίσκει κανείς και λίγη ποσότητα στις ειδικές τράπεζες διαφύλαξης παραδοσιακών σπόρων. Το παραμύθι λοιπόν πως ο Ελευθέριος Βενιζέλος δεν ήθελε να είμαστε τόσο έξυπνοι και εξαφάνισε τη “σουπερμαντολίνη” του Κώστα Βουτσά το σιτάρι Ζέα είναι μυθοπλασία του αρρωστημένου εθνικισμού και τίποτα άλλο. Είναι γνωστή και καταγεγραμμένη η συνεισφορά του Εθνάρχη Ελευθερίου Βενιζέλου στην ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας.
Στην αρχαία Ελλάδα το ψωμί παρασκευάζονταν από σιτάρι (σίτον). Υπάρχουν γι’ αυτό πολλές αναφορές. Αξίζει να σταθεί κανείς στην Οδύσσεια του Ομήρου: «Σῖτον δὲ δμῳαὶ παρενήνεον ἐν κανέοισιν» (Κι οι σκλάβες το ψωμί τους σώριαζαν μες σε πλεχτά πανέρια). «Σίτου θ᾿ ἅπτεσθον καὶ χαίρετον. Αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσαμένω εἰρησόμεθ’, οἵ τινές ἐστον ἀνδρῶν: οὐ γὰρ σφῷν γε γένος ἀπόλωλε τοκήων, ἀλλ᾿ ἀνδρῶν γένος ἐστὲ διοτρεφέων βασιλήων σκηπτούχων, ἐπεὶ οὔ κε κακοὶ τοιούσδε τέκοιεν.». (Πιάστε ψωμί! Καλώς μας ήρθατε! Και σύντας πια αποφάτε,θα ‘ρθεί η στιγμή να σας ρωτήσουμε ποιοί τάχα να ‘στε ανθρώποι. Καθόλου αλήθεια δεν την κρύβετε τη φύτρα των γονιών σας το δίχως άλλο από αρχοντόγεννους κρατάτε βασιλιάδες με ρηγικό ραβδί αχαμνόσογοι τέτοιους υγιούς δεν κάνουν). «Έν δὲ γυνὴ ταμίη σῖτον καὶ οἶνον ἔθηκεν ὄψα τε, οἷα ἔδουσι διοτρεφέες βασιλῆες». ( Έβαλε μέσα κι η κελάρισσα ψωμί, κρασί, προσφάγια, καθώς να τρώνε οι θεογέννητοι το συνηθούν ρηγάδες). «Τῶν δ᾿ ἄλλων ἐμέ φημί πολὺ προφερέστερον εἶναι, ὅσοι νῦν βροτοί εἰσίν ἐπὶ χθονὶ σῖτον ἔδοντες. ἀνδράσι δὲ προτέροισιν ἐριζέμεν οὐκ ἐθελήσω,οὔθ᾿ Ἡρακλῆι οὔτ᾿ Εὐρύτῳ Οιχαλιῆι», (Μα από τους άλλους λέω δε βρίσκεται να με νικάει κανένας, απ᾿ τους θνητούς μαθές, που γεύουνται ψωμί στον κόσμο απάνω. Με τους παλιούς ηρώους δε θα ‘θελα να μπω σε ξεσυνέρια, τον Ηρακλή για και τον Εύρυτο, της Οιχαλίας το ρήγα). Ο Πλάτωνας στην «Πολιτεία» αναφέρει: «Θρέψονται δὲ ἐκ μὲν τῶν κριθῶν ἄλφιτα σκευαζόμενοι, ἐκ δὲ τῶν πυρῶν ἄλευρα, τὰ μὲν πέψαντες, τὰ δὲ μάξαντες, μάζας γενναίας καὶ ἄρτους ἐπὶ κάλαμόν τινα παραβαλλόμενοι ἢ φύλλα καθαρά, κατακλινέντες ἐπὶ στιβάδων ἐστρωμένων μίλακί τε καὶ μυρρίναις, εὐωχήσονται αὐτοί τε καὶ τὰ παιδία, ἐπιπίνοντες τοῦ οἴνου, ἐστεφανωμένοι καὶ ὑμνοῦντες τοὺς θεούς, ἡδέως συνόντες ἀλλήλοις».
Ο Ηρόδοτος γράφει για τους Αιγυπτίους πως έχουν την παράξενη συνήθεια να τρέφονται με το σιτάρι Όλυρα, το οποίο κάποιοι το ταυτίζουν με το σιτάρι Ζέα: «Ἀλλαχοῦ τρέφονται μέ σίτον καί κριθήν· ἀλλ’ οἱ Αἰγύπτιοι θεωροῦσιν αἰσχρότατον καί ὑποβάλλωνται εἰς τοιαύτην δίαιταν, καί μεταχειρίζονται ὄλυραν, τήν ὀποίαν τινές ὀνομάζουσι ζειάν».
Το σιτάρι Ζέα κατά την αρχαιότητα καλλιεργούνταν κυρίως για ζωοτροφή. Σπάνια το αλεύρι του σταριού Ζέα χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή ψωμιού και μόνο σε ανάμιξη με αλεύρι σταριού. Το μίγμα αυτό ήταν γνωστό ως “κρίμνον”. Μάλιστα το αλεύρι του σταριού Ζέα θεωρούνταν κατά το Γαληνό υποδεέστερο και από εκείνο του κριθαριού. Την ίδια αντίληψη είχε και ο Διοκλής ο Καρύστιος, ο οποίος στο έργο του “Υγιεινά προς Πλείσταρχον” παρουσιάζει μία κατάταξη των “σιτίων” ανάλογα με τις “αρετές τους”. Στην κατάταξη αυτή το σιτάρι Όλυρα και Ζέα βρίσκονται κάτω από το κριθάρι και το σιτάρι. Ο γιατρός Μνησίθεος θεωρεί πως οι καταλληλότεροι σπόροι για τροφή είναι το σιτάρι και το κριθάρι και ακολουθούν τα σιτάρια Όλυρα και  Ζέα. Το ψωμί από σιτάρι Ζέα κατά το Μνησίθεο είναι «βαρύ και δύσπεπτον», αλλά το χρησιμοποιούν από ανάγκη στα ψυχρά κλίματα, επειδή είναι ανθεκτικό στο κρύο. Ο Ομηρος αναφέρει στην Οδύσσεια: «Οἱ δ᾿ ἵππους μὲν λῦσαν ὑπὸ ζυγοῦ ἱδρώοντας, καὶ τοὺς μὲν κατέδησαν ἐφ᾿ ἱππείῃσι κάπῃσι,πὰρ δ᾿ ἔβαλον ζειάς, ἀνὰ δὲ κρῖ λευκὸν ἔμιξαν». (Απ᾿ το ζυγό τους λύσαν τ᾿ άλογα λουσμένα στον ίδρωτα και στα παχνιά τους τ᾿ αλογάρικα τα δέσαν και κριθάρι μπροστά τους βάζαν άσπρο, ανάκατο με βίκο) ( Κριθάρι άσπρο=σιτάρι Ζέα).
Ο Θεόφραστος στο σύγγραμμά του “Περί Φυτών Ιστορίας” αναφέρει πως το σιτάρι Ζέα χορηγούνταν μαζί μα άλλα φυτά ως ζωοτροφή. Μάλιστα το σιτάρι Ζέα ήταν ιδιαίτερα προσφιλές στα ζώα: «Ο δέ καρπός κουφότατος καί προσφιλής πᾶσι τοῖς ζώοις».
Οι περισσότεροι επιστήμονες σήμερα συμφωνούν ότι  καλλιεργούμενο σιτάρι Ζέα αποτελεί ξεχωριστό υποείδος. Το επιστημονικό του όνομα είναι Triticum turgidum ssp. dicoccum. Κατά την αρχαιότητα ήταν γνωστό ως Ζέα ή Ζειά. Αναφέρεται και με τα ονόματα Δίκοκκο σιτάρι, Emmer, Farro, Amidonnier και Polba. Πρόκειται για σκληρό τετραπλοειδές σιτάρι με “ντυμένους” και “κολλημένους” ανά δύο κόκκους.
Το σιτάρι Dinkel γνωστό και ως σιτάρι Σπέλτα, Όλυρα, Épeautre, spelt wheat ανήκει στο υποείδος Triticum aestivum ssp. spelta. Έχει κι αυτό ντυμένους και κολλημένους κόκκους. Είναι εξαπλοειδές και μαλακό σιτάρι.
Η πρώτη προσπάθεια μετά από πολλούς αιώνες εγκατάλειψης για την καλλιέργεια του σιταριού Ζέα για την παρασκευή αλευριού αρτοποιίας γίνεται από τον Γρηγόριο Παλαιολόγο. Το σιτάρι Ζειά το ταυτίζει με το σιτάρι Όλυρα. Αναφέρει χαρακτηριστικά στο βιβλίο του “Γεωργική και οικιακή οικονομία” «Όθεν και είναι ευχής άξιον να εισαχθεί εις την Ελλάδα» (από Γερμανία ) «όπου το πάλαι ήταν προϊόν επιτόπιον».
Σήμερα η γεωργία με την αειφορική οικολογική της μορφή έχει ως βασικό στόχο την πολυκαλλιέργεια, την ποιοτική και ποσοτική παραγωγή υγιεινών προϊόντων και τη διαφύλαξη των παραδοσιακών ειδών και ποικιλιών. Η ποιοτική παραγωγή υγιεινών προϊόντων αποτελεί επίσης πρωταρχικό στόχο και για την επιστήμη της υγιεινής διατροφής. Ποιοτικά ανώτερα και υγιεινά γεωργικά προϊόντα επιζητά σήμερα και ο καταναλωτής. Απλή απόδειξη η ζήτηση αρτοσκευασμάτων από σίκαλη, κριθάρι, από σμιγό (Σιτάρι+σίκαλη  ή σιτάρι+κριθάρι), με διάφορους σπόρους και από πίτυρα πέρα από τα τυπικά από αλεύρι σιταριού. Μάλιστα τα πιτυρούχα ψωμιά “τα πιτυράδια” τα προόριζαν παλαιότερα για τα σκυλιά. Ηταν το γνωστό “σκυλόψωμο” ή «σκ’λιόψωμο». Αυτή ακριβώς η τάση του καταναλωτικού κοινού βοήθησε και στην επανεμφάνιση και προώθηση της καλλιέργειας του σιταριού Ζέα.
Η οικολογική γεωργία που πρωτοστάτησε στην προσπάθεια αυτή θα πρέπει να προστατεύσει το σιτάρι Ζέα από τους πάσης φύσεως νοσηρούς εθνικιστές, τους τυφλούς ζειαμανείς και τους “επιτηδείους” που επιχειρούν με την υπερβολή να παρουσιάσουν το σιτάρι αυτό ως κάτι το μαγικό, το θείο και το “μαντζούνι” της μακροζωίας. Είναι επιβεβλημένο να ειπωθεί η αλήθεια συνοδευόμενη από πραγματικές αποδείξεις.
Θα πρέπει ευθύς εξ αρχής η επιστήμη της αγροοικολογίας να ταυτοποιήσει και να ξεχωρίσει το σιτάρι Ζέα από τα άλλα είδη. Και δεν είναι λίγα. Πρώτιστα όμως θα πρέπει να ξεκαθαρίσει με διατροφική ανάλυση τη διαφορά του από το συνηθισμένο σιτάρι και ιδιαίτερα από το σιτάρι Σπέλτα. Θα πρέπει να επιδιώξει την αποσαφήνιση του ρόλου της γλουτένης. Δεν υπάρχει ψωμί χωρίς γλουτένη, αφού και το σιτάρι Ζέα την εμπεριέχει. Η ελάχιστη γνώση της βιοχημείας καταδείχνει πως ο ισχυρισμός  ότι η «γλουτένη δρα ως ισχυρή κόλλα που… συγκολλά τις πρωτεΐνες του εγκεφάλου και εναποτίθεται στα αγγεία, είναι επιεικώς για τα πανηγύρια».
Η γλουτένη το μόνο πρόβλημα που μπορεί να προκαλέσει σε ένα μικρό ποσοστό του ανθρώπινου πληθυσμού με γενετική προδιάθεση είναι η δυσανεξία στη γλουτένη η γνωστή κοιλιοκάκη.
Και βέβαια η λυσίνη είναι μαζί με την ιστιδίνη και την αργινίνη τα βασικά για τον ανθρώπινο οργανισμό αμινοξέα. Χρειάζεται όμως να επιβεβαιωθεί με ειδικές αναλύσεις η ποσοτική της παρουσία στο σιτάρι Ζέα. Δόξα τω Θεώ η επιστήμη της Βιοχημείας έχει προχωρήσει στον τομέα αυτό. Είναι γνωστό πως τροφές πλούσιες σε Μαγνήσιο και λυσίνη είναι το σουσάμι, ο ηλιόσπορος και  ο κολοκυθόσπορος. Μάλιστα το χοιρινό μπούτι έχει 100 φορές περισσότερη λυσίνη σε σχέση με το σιτάρι.
Αξίζει να αναφέρει κανείς τα αποτελέσματα μιας ανάλυσης του μαλακού και δίκοκκου σταριού από το διαπιστευμένο και γνωστό ανά τη Μεσόγειο εργαστήριο Agrolab για να προσγειωθούν οι πάσης φύσεως αιθεροβάμονες.
Στην ανάλυση αυτή παρατηρείται πως το μαλακό σιτάρι υπερέχει ως προς την περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες.
Το μαλακό σιτάρι και το σιτάρι Ζέα έχουν 21.2 και 23.8% γλουτένη αντίστοιχα. Το πρώτο μάλιστα έχει υψηλό δείκτη γλουτένης, που συντελεί στο καλύτερο φούσκωμα του ψωμιού. Η διεθνής βιβλιογραφία αποσαφηνίζει πως η περιεκτικότητα Μαγνησίου στο μαλακό σιτάρι είναι παρόμοια με εκείνη του σιταριού Ζέα. Το δίκκοκο σιτάρι Farro από την Ιταλία εμπεριέχει μικρότερη ποσότητα γλουτένης από το μαλακό σιτάρι. Πρακτικά για να διασφαλίσει ο καταναλωτής από το ψωμί την ίδια ποσότητα γλουτένης θα πρέπει να φάει 9 μπουκιές από το μαλακό σιτάρι ολικής άλεσης και 10 από το σιτάρι Farro. Χαράς στο πράγμα.
Αλήθεια “οι ζειαμανείς” που ασπάζονται αυτούς τους μύθους δεν έχουν ίχνος υπερηφάνειας; «Πώς δέχονται τόσο εύκολα ότι είναι ηλίθιοι;» θα αναρωτηθεί στο ιστολόγιό του ο συγγραφέας και λογοτέχνης Νίκος Σαραντάκος. Αλλη απορία: Γιατί έγιναν τόσο έξυπνοι μόνο οι αρχαίοι Έλληνες, ενώ το σιτάρι Ζέα το καλλιεργούσαν από την εποχή του Χαλκού από τον Καύκασο και τη Μ. Ανατολή ως τη Β.Δ. Ευρώπη; Κι άλλη. Τόσο είχαν “αποβλακωθεί” οι μετέπειτα της Βενιζελικής περιόδου πολιτικοί ηγέτες διαφόρων παρατάξεων εξαιτίας της έλλειψης από τη διατροφή τους του ψωμιού από σιτάρι Ζέα, ώστε να μην ενδιαφερθούν καθόλου για την επαναφορά του;


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

10 Comments

  1. Αγαπητέ Βαγγέλη,
    αγροτόπαιδο, γεννημένος στον κάμπο της Ημαθίας και βυθισμένος από τα παιδικά μου χρόνια στην φυσική ομορφιά του ιδιαίτερου τόπου μου -σχεδόν μέχρι και τα φοιτητικά μου χρόνια- απολαμβάνω και χαίρομαι να διαβάζω και μελετώ όλα σου τα δοκίμια – άρθρα στα “Χ.Ν.” Είναι τόσο χρήσιμα για την κοινωνία των ανθρώπων, τόσο πλήρη κι εμπεριστατωμένα, με ξεκάθαρες γνώσεις της βιωματική ςεμπειρίας -εξόν της ειδικότητάς σου του άριστου γεωπόνου- που δεν μπορώ παρά να εκφράσω τη χαρά και κανοποίησή μου και να σε συγχαρώ για τη μοναδικότητα των πονημάτων σου πάνω σε πολλά θέματα: ιδιαιτέρως, η εργασία σου για την εξαφάνιση του σταριού “Ζέα” ή “Ζειά” ήταν κατατοπιστική για τις καταστροφικές συνέπειες στη διατροφή, αλλά και την υγιεινή ζωή των ανθρώπων, ιδίως, των πτωχών κι ανήμπορων, από τα μεγάλα και σχεδόν ανίκητα συμφέροντα της παγοσμιοποίησης. Με εξαιρετική τιμή και φιλική εκτίμηση Γιώργος Καραγεωργίου [συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος] ΧΑΝΙΑ.

  2. Το ΦΕΚ 266 5 Αυγούστου του 1926, λινκ (http://www.scribd.com)
    ουσιαστικά απαγορεύει την καλλιέργεια ποικιλιών σιτηρών που χρησιμοποιούνταν μέχρι εκείνη την εποχή και είχαν χαμηλής ποιότητας γλουτένη και προκρίνει την εισαγωγή και καλλιέργεια νέων εισαγόμενων ποικιλιών που έχουν καλύτερα αρτοποιητικά χαρακτηριστικά., με όχι λιγώτερο από 26% υγρά ΓΛΟΥΤΕΝΗ. Δεν αναφέρεται πουθενά ονομαστικά η “ζέα”, αλλά σε αυτήν αναφέρεται, έμμεσα. Το ερώτημα είναι γιατί να καταργηθούν οι καλλιέργειες που είχαν λιγώτερη γλουτένη? Ποιοι το αποφάσισαν? Ποιοι έδωσαν εντολή? Γνωρίζετε τι σημαίνει γλουτένη?

  3. Γλουτένη, ένας ύπουλος αντίπαλος. Το δηλητήριο που λέγεται ΓΛΟΥΤΈΝΗ.
    Στην εποχή μας η δυσανεξία στην γλουτένη έχουν πάρει μορφή επιδημίας. Καθημερινά συναντάμε ανθρώπους που η διατροφή τους επηρεάζεται από λίγο εώς τρομακτικά, από την ύπαρξη της στα τρόφιμα. Τι είναι όμως η γλουτένη και γιατί προκαλεί τόσο μεγάλο πρόβλημα;
    Η γλουτένη είναι πρωτεϊνη και βρίσκεται στα δημητριακά, κυρίως στο σιτάρι, αλλά και στο κριθάρι, την σίκαλη, την βρώμη. Ερεθίζει πολύ το λεπτό έντερο και ο βαθμός ερεθισμού είναι διαφορετικός από άνθρωπο σε άνθρωπο. Αν πάρετε ένα πακέτο μακαρόνια χωρίς να τα βράσετε και τα βρέξετε, αμέσως θα παρατηρήσετε ότι αρχίζουν και κολλάνε, φανταστείτε λοιπόν, ότι αυτή η κολλώδης ουσία επικάθεται στο λεπτό έντερο και προκαλεί φλεγμονές με επακόλουθο διάφορα συμπτώματα, όπως αέρια, διάρροια, δερματικά προβλήματα, κατάθλιψη, ευερεθιστότητα. Στη συνέχεια οι φλεγμονές, εμποδίζουν την απορρόφηση βιταμινών και ιχνοστοιχείων από το λεπτό έντερο κάτι που εξασθενεί τον οργανισμό και δεν του επιτρέπει να λειτουργεί σωστά. Η αλήθεια είναι ότι και παλιότερα οι άνθρωποι έτρωγαν γλουτένη αλλά δεν είχαν αυτά τα προβλήματα και είναι λογικό. Εξτρα γλουτένη μπαίνει σε πολλά επεξεργασμένα τρόφιμα, γιατί τα κάνει πιο αφράτα, πιο νόστιμα και πιο συμπαγή, οπότε τρώμε παραπάνω ίσως από όσο μπορούμε να αντέξουμε.
    Εγώ πιστεύω λοιπόν, ότι η δυσανεξία στην γλουτένη, δεν είναι ουρανοκατέβατη. Προέκυψε απο την διαρκή δοκιμασία του πεπτικού με τροφές που δεν είναι αυτό που πραγματικά χρειάζεται ο οργανισμός μας. Εγκαταλείψαμε το αλεύρι ολικής, τα ανεπεξέργαστα δημητριακά, τα όσπρια, τα λαχανικά και τα φρούτα, τους ξηρούς καρπούς και τρώμε ένα σωρό πράγματα, τα οποία μας καλύπτουν μέχρι την είσοδο του οισοφάγου, δηλαδή γευστικά και μόνο, κι από κεί και πέρα δεν μας ενδιαφέρει καθόλου, αν αυτό που φάγαμε καλύπτει το σώμα μας απο τον οισοφάγο και κάτω, αν η λιπαρή, κακοφτιαγμένη λουκανικόπιτα που κατεβάσαμε σε δυό μπουκιές μαζί με ένα κουτί αναψυκτικό, έχουν να προσφέρουν βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία, η άν θα γίνουν περιττό λίπος δημιουργώντας το υπέροχο σωσίβιο που κοσμεί την κοιλιά όλο και περισσότερων συνανθρώπων μας.
    Η πέψη είναι η πιο επίπονη διαδικασία μέσα στο σώμα και απαιτεί τεράστια ποσά ενέργειας. Οι μόνιμες φλεγμονές στις οποίες το υποβάλλουμε, το εξασθενεί και το αναγκάζει να λειτουργεί στο όριο. Κάποια στιγμή παύει να ανταποκρίνεται και τότε αρχίζουν τα συμπτώματα και οι διαταραχές. Η φλεγμονή, σύμφωνα με την ολιστική διατροφή, είναι η αιτία όλων των προβλημάτων υγείας και είναι λογικό, γιατί ουσιαστικά πρόκειται για ανοιχτές πληγές μέσα στο σώμα. Αν υπάρχει λοιπόν δυσανεξία στην γλουτένη, η λύση δεν είναι μόνο να την αποφεύγουμε, κάτι που είναι έτσι κι αλλιώς καλό, αλλά να ξαναχτίσουμε το πεπτικό σύστημα από την αρχή. Τα πεπτικά ένζυμα και τα προβιοτικά βοηθούν πολύ σ’αυτό, γιατί τα μεν ένζυμα συμβάλλουν στην καλύτερη πέψη των τροφών και τα δε προβιοτικά αποικίζουν με καλα βακτηρίδια τα τοιχώματα των εντέρων καθιστώντας υγιή την χλωρίδα του (σε επόμενο άρθρο θα αναφερθώ πιο αναλυτικά για την λειτουργία τους). Η γλουταμίνη, είναι ένα αμυνοξύ που βοηθά στον περιορισμό των φλεγμονών και μια καλή πολυβιταμίνη μπορεί να καλύψει τα διατροφικά κενά μέχρι ο οργανισμός να πάρει τα πάνω του. Ατμόβραστα λαχανικά, αναποφλοίωτο ρύζι, όσπρια, ψάρι και λευκά κρέατα, μπορούν να είναι η βάση για την επαναφορά του πεπτικού συστήματος.
    Για όσους θέλουν να αποφύγουν την γλουτένη, ο δίκοκκο σιτάρι Ζέα, το ντίνκελ, το καμούτ, είναι δημητριακά με χαμηλή περιεκτικότητα γλουτένης, πιο εύπεπτα και πιο θρεπτικά. Φυσικά υπάρχουν πολλά προιόντα, τα οποία δεν έχουν γλουτένη και καλύπτουν όλο και περισσότερες ανάγκες, όπως άλευρα για ψωμί και γλυκά, ζυμαρικά, μπισκότα, κέικ, σοκολάτες, κράκερς, ψωμιά, βάσεις για πίτσα, τσιπς, μούσλι, νιφάδες κτλ, τα οποία μπορείτε να δείτε στο e-shop μας, στην κατηγορία χωρίς γλουτένη. Μην ξεχνάτε όμως ότι το βασικό είναι να αποκαταστήσετε την λειτουργία του πεπτικού συστήματος αλλάζοντας την διατροφή και προσέχοντας περισσότερο τι γίνεται από τον οισοφάγο και κάτω.
    Μαγκλάρα Δήμητρα.

  4. Πώς εμφανίζεται η αλλεργία στη γλουτένη;
    Η αλλεργία εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα παράγει μεγάλες ποσότητες αντισωμάτων ανοσοσφαιρίνης Ε (IgE) τα οποία δεσμεύονται με κύτταρα ιστών και βάσης, δημιουργώντας ανάφλεξη που προκαλεί ισταμίνη.
    Την πρώτη φορά που το σώμα σας συναντά τη γλουτένη, δεν αντιδρά άσχημα σε αυτή.
    Αλλά το ανοσοποιητικό σύστημα θεωρεί την ουσία αυτή «κακή» και παρακολουθεί τους κωδικούς της για να καταγράψει τη διαδικασία που ονομάζεται ευαισθητοποίηση.
    Την επόμενη φορά που εισάγεται γλουτένη στο σώμα, το ευαισθητοποιημένο ανοσοποιητικό σύστημά σας εργάζεται με μεγάλη ταχύτητα και αρχίζει να παράγει μαζικά ανοσοσφραιρίνη (IgE), η οποία δεσμεύει ξανά κύτταρα ιστών, προτρέποντας την απελευθέρωση της ισταμίνης.
    Η κλινική εμπειρία υποστηρίζει ότι αυτός ο τύπος αλλεργίας είναι σχετικά σπάνιος.
    Εντούτοις, δεν υπάρχουν ακριβείς αριθμοί να επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο.
    Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν μέσα σε λίγα λεπτά ή λίγες ώρες αφού κάποιος καταναλώσει ή εισπνεύσει τροφές που περιέχουν γλουτένη.
    Τα πιο συνήθη συμπτώματα περιλαμβάνουν ασθένειες του δέρματος όπως:
    – εξανθήματα,
    – έκζεμα,
    – αγγειοοίδημα ή
    – οίδημα
    Μπορεί επίσης να έχει επιπτώσεις στο γαστρεντερικό σωλήνα, προκαλώντας:
    – κοιλιακές κράμπες,
    – ναυτία,
    – εμετό, και
    – αλλεργικά σύνδρομα στο στόμα και στην αναπνευστική οδό (άσθμα ή αλλεργική ρινίτιδα)
    Αν θέλεις να δεις πως ήταν η τροφή σου χτες κοίτα το σώμα σου σήμερα. Αν θέλεις αν δεις πως θα είναι το σώμα σου αύριο κοίτα την τροφή σου σήμερα.
    Yajurveda
    Θεωρείται ένα από τα πιο υγιεινά και κατάλληλα για τον άνθρωπο δημητριακά.
    Έχει διπλάσια περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες και πρωτεΐνες από το σιτάρι.
    Η Ζειά [δίκκοκο σιτάρι], δεν φράσει τις αρτηρίες, όπως το αλεύρι από το σιτάρι που τρώμε, το οποίο περιέχει περισσότερη γλουτένη.
    Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, φυτικές ίνες και μέταλλα.
    Περιέχει 40% περισσότερο μαγνήσιο σε σύγκριση με τα άλλα δημητριακά. Το συστατικό αυτό βοηθά στην αντιμετώπιση των κραμπών που εμφανίζονται συνήθως μετά από πολύωρη ποδηλασία. Το μαγνήσιο επιπλέον ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού.
    Περιέχει βιταμίνες A, B, C και Ε. Έχει πιο απλή δομή γλουτένης, γι΄ αυτό είναι πιο εύπεπτη.
    Περιέχει υψηλά ποσοστά του αμινοξέος λυσίνη.
    Τα δημητριακά Ζέας συμβάλλουν στη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους.
    Είναι πλούσια σε υδατάνθρακες χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη. Αυτό σημαίνει ότι απορροφάται αργά και απελευθερώνει μικρή ποσότητα γλυκόζης στο αίμα. Έτσι, μαζί με τις φυτικές ίνες, αυξάνει το αίσθημα του κορεσμού και διατηρεί το αίσθημα της πληρότητας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
    Τα προϊόντα από Ζειά είναι κατά γενική ομολογία πιο εύγευστα, σίγουρα πιο θρεπτικά και συμβάλλουν στη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους.
    Η κύρια διαφορά της με το κοινό, μοντέρνο σιτάρι είναι ότι η ζέα έχει πιο απλή γενετική δομή. Τα μοντέρνα δημητριακά έχουν υβριδοποιηθεί μέσω πολύχρονων ερευνών. Ο στόχος της υβριδοποίησης είναι η αύξηση της σοδειάς, η αντιμετώπιση των παράσιτων, των καιρικών συνθηκών κλπ. Και πολλοί βέβαια αρχίζουν να αναρωτιούνται εάν αυτή η μακρά ιστορία υβριδοποίησης είναι η εξήγηση για τον αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων με αλλεργίες ή δυσανεξία στην γλουτένη…

  5. ΑΣ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ

    ΨΕΥΔΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΛΕΥΡΟΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΕΙΞΗ ΖΕΑΣ

    Στις 23.11.2016 o ιστότοπος agronews.gr με βαρύγδουπη ανάρτησή του επικαλούμενο ανακοίνωση των Ελλήνων αλευροβιομηχάνων, πού ουδέποτε ανήρτησαν οι ίδιοι αποφαίνεται: «Κοινόχρηστη η λέξη ΖΕΑ με απόφαση Δικαστηρίου» και παραθέτει την ανακοίνωση η οποία προτρέπει κάθε επιχειρηματία να καταθέσει σήματα με την ένδειξη αυτή και να κυκλοφορήσει επίσης προϊόντα , καθώς τα πολιτικά Δικαστήρια δεσμεύονται από την απόφαση της επιτροπής του Υπουργείου Εμπορίου. Τα ίδια ακριβώς αναρτά στην ιστοσελίδα της ως ανακοίνωση των αλευροβιομηχάνων, από την ημερομηνία αυτή και η εταιρεία Λούλη ΑΕ.
    Το ίδιο είχε κάνει λίγες μέρες πρίν και ο agrotypos.gr.
    Τα υποτιθέμανα «γεωργικά» αυτά sites αποδεχόμενα άκριτα, αντιδεοντολογικά και αντιδημοσιογραφικά τα αναφερόμενα, πλειοδότησαν και τα διακόσμησαν με βαρύγδουπους ψευδείς σχολιασμούς.
    Φυσικά η ιστοσελίδα αυτή δεν σκέφθηκε να ζητήσει και την άποψη τη δική μας. Ετσι ζητήσαμε επίσημα να δημοσιεύσουν και την δική μας θέση. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ΜΑΣ ΑΓΝΟΗΣΑΝ. ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΑΣ ΑΓΝΟΗΣΑΝ, ΕΜΑΣ, ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ, αλλά επανήλθαν και πλειοδότησαν με άλλο ένα ΤΕΡΑΤΩΔΕΣ ΨΕΜΜΑ, συμπληρώνοντας το κίτρινιο «ρεπορτάζ» τους με τεράστιους τίτλους στις 29-11-2016 : ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ κοινόχρηστη η λέξη ζέα-το τέλος μιάς κόντρας.
    Ας βάλουμε όμως τα πράγματα στην θέση τους:
    Ολοι οι καταναλωτές μας και όλη η Ελλάδα , στη στεριά και στα νησιά μας έχουν γνωρίσει εδώ και 35 χρόνια από το Αγρόκτημά μας το δίκοκκο στάρι. Ολοι γνωρίζουν πως τα προϊόντα μας από το στάρι αυτό τα ονομάζουμε ΖΕΑΣ (αλεύρι , ζυμαρικά, ψωμί, παξιμάδια κλπ).
    Από το 2009 έχουν καταχωρισθεί πλήθος σημάτων μας με την ένδειξη αυτή (ΑΛΕΥΡΑ ΖΕΑΣ, ΖΥΜΑΡΙΚΑ ΖΕΑΣ κλπ), όπως βεβαίως και άλλα σήματα με άλλες ενδείξεις (Πτισάνη, Τουταγχαμών κα)
    Επίσης έχουμε και Κοινοτικό-Ευρωπαϊκό σήμα με την ένδειξη “ΑΛΕΥΡΑ ΖΕΑΣ” .
    Στα πλαίσια καταχώρησης του Κοινοτικού-Ευρωπαϊκού Σήματός μας το 2014 η εταιρεία ΛΟΥΛΗ ΑΕ μας πήγε στα Ευρωπαίκά Δικαστήρια και ΕΧΑΣΕ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ, με αποτέλεσμα να κατοχυρωθεί το Ευρωπαϊκό μας Σήμα.
    Εχουμε καταχωρημένα για τα προϊόντα μας ΔΩΔΕΚΑ (12) ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ ΣΗΜΑΤΑ .
    Το 2016 η ίδια εταιρεία ΛΟΥΛΗ ΑΕ μαζί με τούς αλευροβιομηχάνους μας πήγε στην Επιτροπή Σημάτων τού Υπουργείου ζητώντας να διαγραφούν όλα τα σήματά μας. ΕΧΑΣΑΝ και εκεί όλες τις υποθέσεις και η ΛΟΥΛΗΣ και οι αλευροβιομήχανοι, ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΜΕΝΑ ΣΗΜΑΤΑ ΜΑΣ.
    Ταυτόχρονα τούς πήγαμε και εμείς στη Επιτροπή σημάτων γιατί θέλανε να βγάλουν ετικέττα με την ένδειξη ΖΕΑΣ στο αλεύρι τους. Η επιτροπή τού Υπουργείου απέρριψε τις ανακοπές μας χωρίς να λάβει υπ’ όψη της ούτε την ιστορία των σημάτων μας ούτε το πλήθος των συντριπτικών μας επιστημονικών αποδείξεων. Αυτό μόνο τα Δικαστήρια θα το κάνουν. Αυτό ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΣΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ γιατί η απόφαση αυτή δεν είναι ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ, λέγεται ΑΤΟΜΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ και την προσβάλαμε ήδη στα Διοικητικά Δικαστήρια τα οποία είναι τα μόνα αρμόδια να αποφασίσουν. Τελεσίδικες λέγονται οι αποφάσεις των Δικαστηρίων μετά το Εφετείο και όχι βέβαια οι πράξεις των επιτροπών τού Δημοσίου.
    Κι όμως οι τίτλοι στις αναρτήσεις τους είναι τεράστιοι και κίτρινοι και μιλάνε για τελεσίδικες αποφάσεις. Ούτε οι ίδιοι οι αλευροβιομήχανοι δεν πιστεύουν στα μάτια τους με την διαστρέβλωση και τα ψεύδη.
    Ας αφήσουμε δε και τον μοναχικό στρατευμένο συνταξιούχο καθηγητή ΤΕΙ πού έχει πάρει σβάρνα τα ηλεκτρινικά sites, όποια τον δέχονται, και αναμασάει τις ψεύτικες ανακοινώσεις των αλευροβιομηχάνων.
    Μέχρι να αποφασίσουν τα ΔΙΚΑΣΤΉΡΙΑ, η Λούλης ΑΕ και οι αλευροβιομήχανοι δεν έχουν δικά τους Σήματα πού να γράφουν ΖΕΑΣ, ούτε πολύ περισσότερο μπορούν να τα βάλουν στις ετικέττες τους.
    Για το λόγο αυτό έχουν κυκλοφορήσει με άλλη ονομασία το αλεύρι τους , το λένε ΑΛΕΥΡΙ ΖΗΝ , όποιος το ξέρει, ΟΧΙ ΑΛΕΥΡΙ ΖΕΑΣ .
    Είναι κοινός τόπος ότι οι αποφάσεις της Επιτροπής προσβάλλονται στα αρμόδια δικαστήρια. Εδώ προσβάλλονται αποφάσεις Δικαστηρίων στο Εφετείο και η πρωτόδικη απόφαση αλλάζει. Έτσι είναι οι Δημοκρατίες, έτσι είναι το Ελληνικό Δίκαιο , έτσι είναι το Δίκαιο όλης της πολιτισμένης ανθρωπότητος.
    Εύκολα καταλαβαίνει ο κόσμος ότι όταν τους συνέφερε (στην Ευρωπαϊκή Ενωση) η ένδειξη ΖΕΑΣ στα δικά μας σήματα πού είναι και παμπάλαια τους ενοχλούσε και ήθελαν να την κάνουν δική τους, ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΑΛΛΟΣ, ψευδόμενοι ότι είχαν παλαιότερα σήματα. Οταν δεν τους συνέφερε (στο Ελληνικό Υπουργείο Εμπορίου), η ένδειξη ΖΕΑΣ τάχα είναι κοινόχρηστη, γιατί υπάρχει τάχα το δημητριακό ΖΕΑΣ.
    Δεν υπάρχει τέτοιο δημητριακό , μόνο η ονομασία των προϊόντων μας. Εδώ δεν ξέρουν καλά-καλά το δίκοκκο στάρι και ρωτούν δεξιά και αριστερά. Βρήκαν, όπως λένε και από το Ινστιτούτο Σιτηρών, δίκοκκα με καρτελάκι, παράγωγα υβρίδια του σταριού simetto. Η επίσημη εμπορική ονομασία τους είναι Padre pio και antigola και μετά μιλάνε για συνέχεια από την αρχαιότητα.
    Ανακεφαλαιώνοντας : Σύμφωνα λοιπόν με το Ελληνικό Δίκαιο αρμόδια να κρίνουν κυριαρχικά τα θέματα σχετικά με την ένδειξη “ΖΕΑΣ” είναι τα Διοικητικά Δικαστήρια. Αυτό γίνεται με την λεγόμενη Προσφυγή, η οποία προϋποθέτει απορριπτική απόφαση της Επιτροπής Σημάτων, πού είναι ΑΤΟΜΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ.
    Μέχρι να τελειώσουν τα αρμόδια Διοικητικά Δικαστήρια , και αυτό παίρνει χρόνια, τα σήματά μας προστατεύονται καί ενώπιον των Πολιτικών Δικαστηρίων.
    Για αυτό άλλωστε κατά ρητή επιταγή τού Νόμου οι αποφάσεις της Διοικητικής Επιτροπής αναστέλλονται αυτοδικαίως με την άσκηση προσφυγής.

    Οι αλευροβιομήχανοι δεν έχουν σεβασθεί τον κόπο των αγροτών, θέλουν μόνο να επιβάλουν όσο το δυνατόν χαμηλότερες τιμές στα προϊόντα πού παράγουν οι αγρότες. Πολύ περισσότερο όταν οι ίδιοι οι αγρότες ξεφεύγουν από τα χέρια τους και μεταποιούν και διακινούν τα προϊόντα τους μόνοι τους, όπως εμείς. Ακόμα δε περισσότερο δεν μπορούν να δεχθούν όταν ένας αγρότης , μία αγροτική επιχείρηση ανεξαρτητοποιήθηκε και αριστεύει στο χώρο της διατροφής.
    Είναι σίγουρο πως οποιοδήποτε όνομα και να είχαμε δώσει στα προϊόντα μας, όπως Γιώργο, Γιάννη, Μαρίτσα, πάλι θα ήθελαν να το οικειοποιηθούν. Έτυχε να είναι το ΖΕΑΣ.

    Δεκέμβριος 2016
    Αγρόκτημα Αντωνόπουλου
    Δίλοφο

  6. SUNXAIRW YIA AUTHN SAS THN PRWTOBOULIA KAI YIA TO SXOLIO PERI TOU SITOU THS ZEAS H ZEIAS! TELEIWS SUMPTWMATIKA EPESE STHN ANTILHPSH MOU TO IDIO SXOLIO. OTAN TO DIAVASA IDA OTI OI ARXAIOI HMWN PROGONOI YPHRXAN PAGOSMIWS ANEGNORISMENOI WS OI POIO EKYPNOI EIXAN TROMERH ANDRIA KAI ANTILUPSH KAI OTI EPROERXETO APO THN TROFH POU ETRWGAN TO ZHN H ZEIAN. OTAN TO ANAKALUPSAN OI NEWTEROI LAOI OPWS OI EVRAIOI THELHSAN NA TO EXOUN EKOINOI DIOTI HTHELAN NA EINAI EKSISOU EKSUPNOI KAI GENAIOI. TO EKSAFANHSAN ME TA XRONIA. EPEIDH EGW MENW STO EKSWTERIKO EKANA MIA SKEPSH PWS AUTOS O LAOS EGEINE TOSO KSAFNIKA EKSUPNOS . KAI KAPOU TO EPSAKSA KAI IDA OTI TO SHMERINO PSWMH POU TRWNE SE MEGALH KATANALWSH LEGETE ”’ RYE BREAD”’KAI ONTWS GEINETE APO TETOIO SITARI ANALUSTETO KAI THA DEITE.. TO TI MAS SERVIROUN POLITIKWS OTI DHTHEN EKSAFANISTHKE EINAI OLA DIKAIOLOGIES NA MHN PW KATI ALLO>> XAIROMAI POU MPORESA KAI SAS TO ANAFERA TELEIWS DIKH MOU ANTILUPSH KAI EFEVRESH !!! ANTHI R. G.

  7. Λοιπόν έτσι είναι η ελεύθερία του λόγου.
    Οποιος αντέξει.
    Διστυχώς για τον υπόλοιπο κόσμο δεν υπήρξαν αρχαία κείμενα όπως αυτά των Ελλήνων , όπως είναι τα ΕΠΗ του ΟΜΗΡΟΥ για να μπορεί η ανθρωπότητα να αντικρούσει την οικουμενικοτητα του Ελληνισμού.
    Αργότερα υπήρξαν και οι συνεχιστες οπως Σωκρατης- -Πλατωνας- Αριστοτελης- Μέγας Αλέξανδρος- Ελληνιστική περίοδος – Ρωμη – Βυζαντιο- Χριστιανισμός.
    Ετσι λοιπόν οι Ελληνες της σήμερον, άλλοι με μεγαλύτερη πατριωτική συνειδηση ,άλλοι με λιγότερη , αλλα ακόμη και οι “καθόλου”, πάντα σιγοκαιει μέσα τους ,… η αγάπη για την Ελλαδα μας.!!

    Αυτά για τις εθνικιστικές τάσεις κάποιων που τα Χανιώτικα νέα υποβαθμίζουν.
    Εμεσα βέβαια επιτίθονται στο δικοκο σιταρι χρησιμοποιόντας λανθανσμένα τον όρο εθνικισμός.
    Δεν είμαι των άκρων , μελεταω τα γραφάς αλλα δεν παίρνω αυστηρή θέση εναντίον άλλων πιστεύω και τρόπων έκφρασης.
    ΟΜΩΣ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ.
    Το δικοκκο σιτάρι ή ΖΕΑ καλώς ή κακως το καλλιεργώ εδω και 2 χρόνια και είμαι πολύ ευχαριστημένος απο το αποτέλεσμα , απλούστατα γιατι το ψωμί και τα αρτοσκευάσματα δεν παίζονται!!!
    Θα έχετε ακούσει οτι το άσπρο ψωμί σε χωρταίνει και εκτός των άλλων κάθεται στο στομάχι εμποδίζοντας την σωστή πέψη .
    Το ΖΕΑ είναι απλά όνειρο.
    Τρωω αρκετο ψωμί απο ΖΕΑ και δεν νιωθω οτι φούσκωσα.

    Ειναι σαν να τρως λαχανικό, φρουτο. Ασε που δεν χαλάει ποτέ και ας περασει και 1 εβδομαδα.
    Οταν ξεραθεί τόσο το καλύτερο. Το βαζεις κομματακια στη σαλάτα η και στο γάλα και αφου μουλιασει λίγο γίνεται απιθανο συνοδευτικό . Φίλοι και συγγενείς που δεν ετρωγαν καθόλου ψωμί γιατι τους πείραζε στο στομάχι ,τωρα τρωνε μόνο ΖΕΑ

    Καμμια σχέση με τα όσα λένε αυτοί που δεν το θέλουν. Οσοι μπορουν να καταλάβουν απο εμπόριο τότε θα αντιληφθούν γιατι τόση δισφήμιση.
    Η καλλιεργεια μου είναι 100% βιολογική χωρίς να προσπαθήσω κάν .!!
    Δεν ποτίζω δεν ριχνω λίπασμα στο χωράφι και φυσικά δεν ξερω τι θα πεί φυτοφάρμακο.
    Ο σπόρος της Ζεας(Dicocum Tricocum αντέχει για ευνόητους λόγους , και όπου φυτρωνει δεν αφήνει να αναπτυχθουν ζηζανια.

    Τέλος πάντων αρκετά έγραψα. Απλά επειδή εχω ιδια πείρα ας με αντικρούσει καποιος γιατί δημοκρατία έχουμε.

    Μιχάλης Καραπερίδης
    698*******

  8. Δυστυχώς όμως σύμφωνα με το ΦΕΚ 266/ 5- 8- 1926 η αλήθεια είναι όχι όπως την περιγράφετε εσείς αλλά διαφορετική!!! Ο Βενιζέλος απαγόρευσε πράγματι την καλλιέργεια της ζέας αφού όρισε το ποσοστό της γλουτένης που πρέπει τουλάχιστον να έχουν τα σιτηρά , ώστε να επιτρέπεται η καλλιέργειά τους!! Και αφού η ζέα δεν είχε αυτό το ποσοστό απαγορεύτηκε η καλλιέργειά της!!! Γιά να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους!!!

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα