Το αίτημα για αλλαγές στα Χανιά είναι εξαιρετικά μεγάλο. Γι’ αυτό η Δημοτική Αρχή προσπαθεί ατυχώς να δείξει ότι δεν υπάρχει στασιμότητα, αλλά και να διασφαλίσει το πολιτικό της μέλλον.
Οσο θα επικυριαρχεί το αίτημα για αλλαγές στην πόλη, τόσο πιο άδηλο θα προδιαγράφεται το πολιτικό μέλλον, γιατί οι αλλαγές δεν θα υλοποιούνται.
Φέρνω ένα μικρό παράδειγμα. Στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο ο δημοτικός σύμβουλος Μανόλης Κεμεσίδης ζήτησε από τον κ. δήμαρχο, να αναλάβει επιτακτικές πρωτοβουλίες για τον κόμβο Μουρνιών καθώς η Αποκεντρωμένη διοίκηση ζητά γνωμοδότηση από το τοπικό συμβούλιο Μουρνιών και την Επιτροπή Ποιότητας ζωής. Συνεπώς τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά, χωρίς να… ανταλλάσουμε επιστολές.
Συνέρχονται τα δύο όργανα, γνωμοδοτούν με ταχύτητα, ξεκινά ο εργολάβος. Εκτός αν υπάρχει κάποιο μέλος των δύο επιτροπών, που πιστεύει ότι το πολύπαθο έργο δεν πρέπει να γίνει…
Αυτή την εκλεπτυσμένη αργολογία, την ονομάζουμε “άδηλο, πολιτικό μέλλον”. Ενα – ένα τα μεγάλα θέματα πρέπει να κλείνουν και όχι να ανοίγουν επιπλέον θέματα, άνευ ουσιαστικής σημασίας.
Στην έρευνα της εφημερίδας για τη συνοικία των Μουρνιών, διέκρινα το εξής πολύ απλό: τους πουλούν το αυτονόητο, χωρίς κανείς να λύνει τα αυτονόητα ζητήματα.
Γι’ αυτό λέμε ότι τα μεγαλεπήβολα σχέδια κουράζουν το μυαλό και ποτέ δεν τελεσφορούν.
Τουλαχιστον κλείσανε πρώτα ένα πιο σημαντικό ζήτημα με γρήγορους ρυθμούς στο να μην σταθμευει η χρηματοαποστολη από έξω από την τραπεζα της Ελλάδος .