Είναι βέβαιον πια ότι με ημιτελείς, πρόχειρες και ερασιτεχνικές λύσεις πάλι τα Χανιά θα «διάγουν βίον οκνηρόν και ασταθή».
Η σταθερότητα μιας πόλης, συντελείται από τα βήματα προόδου που συντελούνται, πώς κατοχυρώνει επί τα βελτίω τις ανθρώπινες δραστηριότητες.
Συνήθως τα εντυπωσιακά λόγια είναι ένας αυτοχειριασμός, αφού κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα και τίποτα επί της ουσίας δεν γίνεται.
Ετσι η πόλη περισφίγγεται σε ένα σπιράλ προσωπικής ματαιοδοξίας και φλύαρων φληναφημάτων, αφού η διοίκηση της είναι μια στιβαρή υπόθεση με οραματικές προδιαγραφές.
Μια από τα ίδια, λοιπόν, τα περσινά, ξινά σταφύλια. Διότι με τις πρώτες κινήσεις που γίνονται αντιλαμβάνεσαι και τη “λυρικότητα” ενός γκροτέσκο μοτίβου με τεκμήρια υπανάπτυξης.
