“Μετεγγραφές” και απορίες

Σε αυτή τη γεμάτη «μετεγγραφές» ψηφοθηρίας ένεκεν προεκλογική περίοδο πολλές είναι οι απορίες που είχαν γεννηθεί σε κάθε νοήμονα και σώφρονα πολίτη.
Πόσοι, λοιπόν, από όσους διεκδικούν σε λίγες ώρες την ψήφο μας ως υποψήφιοι σωτήρες του τόπου μας:
Α) Έχουνε διαβάσει όσα είπε, σύμφωνα με τον φερώνυμο διάλογο του Πλάτωνος, ο γνωστός σε όλους μας σοφιστής του 5ου αι. π.Χ. Πρωταγόρας από τα Άβδηρα στον επίσης διάσημο συγκαιρινό του Αθηναίο φιλόσοφο Σωκράτη σχετικά με το αν η αρετή είναι διδακτή; «[…] Όπως οι δάσκαλοι (για τα παιδιά που ακόμα δεν τα καταφέρνουν στο γράψιμο) πρώτα με το κοντύλι χαράζουν απαλές γραμμές, και κατόπι τούς δίνουν την πλάκα και τα υποχρεώνουν να γράφουν καταπώς τους δείχνουν οι γραμμές, έτσι και η πολιτεία χαράζει τους νόμους, που τους βρήκαν οι καλοί νομοθέτες του παλιού καιρού· τα αναγκάζει και να δίνουν και να παίρνουν διαταγές σύμφωνα μ’ αυτούς. Όποιος όμως παραστρατίζει απ’ αυτούς, τον τιμωρεί, και η τιμωρία αυτή και στην πόλη σας αλλά και σε πολλά άλλα μέρη ονομάζεται ευθύνες, γιατί η τιμωρία φέρνει τον παραβάτη στον ευθύ δρόμο[…]» (326d-e, Η.Σ. Σπυρόπουλος. 1992. «Πλάτωνος Πρωταγόρας». Εισαγωγή, κείμενο, μετάφραση, ερμηνευτικά σχόλια).
Β) Έχουνε ακούσει και ενστερνιστεί τα λόγια τούτα του Ιησού Χριστού προς τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους που τον φθονούσαν και συνάμα καταπίεζαν το λαό; «Ουαί εις εσάς τους Φαρισαίους, διότι αγαπάτε την πρωτοκαθεδρίαν εν ταις συναγωγαίς και τους ασπασμούς εν ταις αγοραίς. Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι είσθε ως τα μνημεία, τα οποία δεν φαίνονται, και οι άνθρωποι οι περιπατούντες επάνω δεν γνωρίζουσιν. […] Και εις εσάς τους νομικούς ουαί, διότι φορτίζετε τους ανθρώπους φορτία δυσβάστακτα και σεις με ένα των δακτύλων σας δεν εγγίζετε τα φορτία» (Ευαγγέλιο Λουκά, κεφάλαιο 11, 43 – 46).
Γ) Έχουνε διαβάσει και προσεχτικά μελετήσει τα «Απομνημονεύματα» του στρατηγού Μακρυγιάννη που ομιλούν για την Ελλάδα και τους Έλληνες πολιτικούς στα χρόνια του Όθωνα, τα πρώτα μετά την αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού; «Οἱ μεγάλοι μας οἱ πολιτικοὶ δὲν ἐπιθυμοῦν ποτὲς τὴν ἡσυχίαν, κι᾿ ὅλο πατριωτισμὸν μὲ τὰ χείλη θυσιάζουν. Θέλουν εἰς τὴν Συνέλεψη νὰ κομματιάσουνε τὸ Ἔθνος. […] Ἐτοῦτο τὸ Σύνταμα ὁποῦ ἀποχτήσαμεν δὲν εἶναι ἀνθρώπινον ἔργον, εἶναι τοῦ Θεοῦ, ὁποῦ ἀποφάσισε νὰ λευτερώση αὐτὸ τὸ δυστυχισμένον ἔθνος ἀπὸ τῆς ἀδικίες τῶν ἐγωιστῶν. Ἐγὼ ἔχω νὰ σᾶς εἰπῶ ὅτι πρέπει νὰ κάμωμεν τὴν Συνέλεψή μας ἐλεύτερη – ἐκεῖνο ὁποῦ εἶναι συνφέρον εἰς τὴν πατρίδα μας. Καὶ ξένες γνῶμες πλέον δὲν θ᾿ ἀκούσωμεν ὅτι δὲν θὰ ξαναπέσωμεν εἰς τὸν χαμόν. Κι᾿ ἂν φαντάζεστε ὁποῦ ῾στε δυνατοὶ ἐσεῖς οἱ μεγάλοι πολιτικοὶ κ᾿ ἐμεῖς ἀδύνατοι, θὰ κάμωμεν τὸ χρέος μας κ᾿ ἐμεῖς οἱ ἀδύνατοι· κι᾿ ἂν χαθοῦμεν, ἂς χαθοῦμεν. Ὅτι μας ἔφαγαν πλέον οἱ ξένοι ὡς γλάροι. Καὶ καλύτερα βάλτε τὴν θέλησή σας εἰς ἐνέργεια μίαν ὥρα ἀρχύτερα νὰ μποῦμεν σὲ καλὸν δρόμον» (Βιβλίο Δ’, Κεφάλαιο 1).
Και, τέλος, Δ) Έχουνε παρακολουθήσει το θεατρικό έργο του Δ. Ψαθά, «Ο αχόρταγος» ή ιδεί την κινηματογραφική ταινία του Α. Σακελάριου «Υπάρχει και φιλότιμο» με τον αλησμόνητο Μαυρογιαλούρο – Λ. Κωνσταντάρα;