Υπάρχει όραμα;

Συζητώντας με Ελληνες που έχουν “δραπετεύσει” στο εξωτερικό για επαγγελματική αποκατάσταση (Βόρεια Ευρώπη, Βρετανία, κ.ά.), ακούμε για: Ουσιαστικό κοινωνικό κράτος με λιγότερη γραφειοκρατία, ποιοτικό δημόσιο χώρο, σεβασμό στον πολίτη, πολιτική ομαλότητα, αξιοκρατία, καλό επίπεδο εκπαίδευσης, καθαριότητα, κ.ά. Μιλάνε, δηλαδή, για ένα κράτος που φορολογεί μεν τον πολίτη αλλά και λειτουργεί υπέρ του ανταποδοτικά.
Την ίδια ώρα κατά την οποία η Β. Ευρώπη αλλά και τα Βαλκάνια αναπτύσσονται ραγδαία, εδώ οι πολιτικές δυνάμεις δεν εννοούν να ξεφύγουν από “αψιμαχίες” του χθες, να κάνουν δημόσια αυτοκριτική και να καταθέσουν στην κοινωνία και τη νεολαία ρεαλιστικές και ουσιαστικές προτάσεις για το μέλλον. Ομως, με στερεότυπα περασμένων δεκαετιών μπορεί η Ελλάδα να βαδίσει προς τα εμπρός; Υπάρχει όραμα σε κόμματα και πολιτικούς ή μόνο η βλέψη για εξουσία και καρέκλα;