Μεγαλουπόλεις της Ασίας όπως η Σανγκάη, η Βομβάη και το Χονγκ Κονγκ θα πνιγούν κάτω από το νερό των ωκεανών και οι κάτοικοί τους θα πληρώσουν πρώτοι το τίμημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Αυτό θα συμβεί ακόμα και εάν επιτευχθεί ο στόχος για τη συγκράτηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας στους δύο βαθμούς Κελσίου πάνω από τα επίπεδα της Προβιομηχανικής Εποχής, υποστηρίζει νέα έκθεση Αμερικανών ερευνητών που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
Σε αυτά τα θερμοκρασιακά επίπεδα η στάθμη της θάλασσας θα συνεχίσει να ανεβαίνει, για να καλύψει περιοχές που σήμερα κατοικούνται από 280 εκατομμύρια ανθρώπους, σημειώνει η μελέτη του ερευνητικού ινστιτούτου Climate Central που δόθηκε στη δημοσιότητα τρεις εβδομάδες πριν από τη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Κλίμα στο Παρίσι.
Εάν η αύξηση της θερμοκρασίας φτάσει τους τέσσερεις βαθμούς Κελσίου η θάλασσα θα «πνίξει» παράκτιες περιοχές με συνολικό πληθυσμό άνω των 600 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Η έκθεση του Climate Central βασίζεται σε μελέτη επιστημόνων του που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο στην επιθεώρηση της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (Proceedings of the National Academy of Sciences) με επικεφαλής τον Μπέντζαμιν Στράους.
Η νέα έρευνα αναδεικνύει τη σχέση μεταξύ της υπερθέρμανσης που προκαλούν οι εκπομπές ρύπων, της μακροπρόθεσμης ανόδου της στάθμης των ωκεανών και του παγκόσμιου πληθυσμού.
—Ποιοι κινδυνεύουν
Το μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχει η Κίνα αφού με αύξηση θερμοκρασίας κατά τέσσερεις βαθμούς Κελσίου θα πληγούν 145 εκατομμύρια άνθρωποι και οι μισοί στους δύο βαθμούς.
Στην ομάδα των υπολοίπων χωρών που θα πληγούν ιδιαίτερα ανήκουν η Ινδία, το Μπανγκλαντές, το Βιετνάμ, η Ινδονησία, η Ιαπωνία, οι ΗΠΑ, οι Φιλιππίνες, η Αίγυπτος, η Βραζιλία, η Ταϊλάνδη, η Μιανμάρ και η Ολλανδία.
Πόλεις που θα χαθούν κάτω από τα νερά των ωκεανών είναι το Χονγκ Κονγκ, η Καλκούτα, η Ντάκα, η Τζακάρτα, η Σανγκάη, η Βομβάη, το Ανόι, το Ρίο, το Μπουένος Άιρες, η Νέα Υόρκη και το Τόκιο, ενώ βέβαιη θεωρείται η βύθιση του Μαϊάμι και της Νέα Ορλεάνης.
«Μια αύξηση της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς Κελσίου μακροπρόθεσμα απειλεί την ύπαρξη πολλών μεγάλων πόλεων και παράκτιων περιοχών», δήλωσε ο Στράους.
Ωστόσο τα μέτρα που θα ληφθούν για ταχεία και δραστική μείωση των εκπομπών των αερίων, που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, που διαταράσσουν το κλίμα και παραμένουν στην ατμόσφαιρα, θα κάνουν παρά ταύτα τη διαφορά: «έχουμε ακόμη μπροστά μας ένα ευρύ φάσμα επιλογών», τόνισε.
—Τα σενάρια
Τα σενάρια της ανόδου της στάθμης των θαλασσών που αντιστοιχούν στην άνοδο κατά 2C ή 4C θα γίνουν πραγματικότητα σε διακόσια χρόνια, ίσως και σε 2.000 χρόνια.
Σε κάθε περίπτωση, εάν οι εκπομπές ρύπων διατηρηθούν στα ίδια επίπεδα προκαλώντας αύξηση της θερμοκρασίας κατά τέσσερεις βαθμούς η στάθμη των ωκεανών θα ανεβεί 8,9 μέτρα.
Στους τρεις βαθμούς Κελσίου, που είναι και το πιθανότερο σενάριο με βάση της δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί μέχρι σήμερα από τις παγκόσμιες κυβερνήσεις, η επιφάνεια της θάλασσας θα ανεβεί κατά 6,4 μέτρα, καλύπτοντας περιοχές που σήμερα κατοικούνται από 400 και πλέον εκατομμύρια ανθρώπους.
Στους δύο βαθμούς, η στάθμη της θάλασσας θα ανεβεί κατά προσέγγιση 4,7 μέτρα και θα επηρεάσει τη ζωή υποδιπλασίου αριθμού ανθρώπων.
Στο ευκταίο σενάριο ανόδου κατά ενάμιση βαθμό Κελσίου, στόχος που ζητούν τα ευάλωτα μικρά νησιωτικά κράτη, η στάθμη της θάλασσας θα ανεβεί 2,9 μέτρα και θα επηρεάσει 137 εκατομμύρια ανθρώπους.
—Τα στοιχεία
Οι προβλέψεις για την άνοδο της στάθμης των θαλασσών λαμβάνουν υπόψη τη διαστολή των ωκεανίων υδάτων λόγω της υπερθέρμανσης, την τήξη των παγετώνων, αλλά και την τήξη του παγοκαλύμματος της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής, που θα είναι μη αναστρέψιμη πέρα από ένα ορισμένο όριο.
Από τη μία περιοχή στην άλλη, η άνοδος της στάθμης του νερού δεν θα είναι ισομερής: «στις περισσότερες περιπτώσεις, μπορεί να αυξηθεί εκατοστά του μέτρου ανά αιώνα, αλλά τα δέλτα των ποταμών και οι αστικές περιοχές είναι πιο ευάλωτες, κυρίως επειδή προστατεύονται λιγότερο από τα προσχώματα.
Η μελέτη βασίζεται κυρίως σε στοιχεία που ελήφθησαν από δορυφόρο για τα επίπεδα των ωκεανών.
«Υπάρχουν κάποια λάθη σε ορισμένα σημεία, αλλά είναι καλύτερα να εργαζόμαστε πάνω σε στοιχεία που διατίθενται δημόσια», σχολίασε ο Στίβεν Νέρεμ του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, ο οποίος ανέλυσε τη μεθοδολογία της μελέτης.
Ο Ζαν-Πασκάλ βαν Ιπερσέλ, της Διακυβερνητικής Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) έκανε λόγο για μια «στιβαρή μελέτη».
Από τη βιομηχανική επανάσταση, η θερμοκρασία αυξήθηκε κατά 0,8 βαθμούς Κελσίου, λόγω των αερίων που εκλύονται από την καύση ορυκτών καυσίμων στην ηλεκτροπαραγωγή, τις μεταφορές και τη μεταποίηση, αλλά και από την εντατική εκτροφή βοοειδών.
Η διεθνής κοινότητα έχει θέσει στόχο τη διατήρηση της ανόδου της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς Κελσίου.
Ο Μπέντζαμιν Στράους ευελπιστεί ότι «θα είναι δυνατόν να αλλάξει, η οικονομία όπως η πολιτική».
«Ορισμένες ιστορικές συναντήσεις χάραξαν σύνορα εδαφών. Η διάσκεψη για το Κλίμα στο Παρίσι (COP) θα επηρεάσει τα παγκόσμια σύνορα μεταξύ ξηράς και θάλασσας» επισημαίνει.
Πηγή: econews
