Στην τοπική Δημοκρατία των Χανίων πρέπει και οριοθετείς μια προγραμματική σύγκλιση και όχι να παίζεις μουσικές καρέκλες.
Οι δε πρώτοι έσονται έσχατοι… και οι έσχατοι πρώτοι.
Μοιραία μας απέμεινε ως απομεινάρι συνδιαλλαγής, ως αποτύπωμα δημοκρατικού ήθους το μπλαζέ ύφος της προεκλογικής περιόδου.
Η τοπική πολιτική σκηνή (όπου οι πρώτοι και οι έσχατοι νταραβερίζονται) είναι μια ζωή μοιραία και βάμπ. Μια εντυπωσιακή αλλά δόλια γυναίκα.
Καλό το νταραβεράκι αρκεί να μην γίνει χούι, δεύτερη φύση.
Εχω την ταπεινή αίσθηση ότι ο τρίτος πιάστηκε κορόϊδο και τον έριξαν στην μοιρασιά.
Ηταν απαίδευτος στο βάμπ και στο νταραβεράκι.
Εν πάσει περιπτώσει…
Η κατακλείδα είναι ότι όλοι υποστηρίζουν ότι εργάζονται για το καλό της πόλης, για την ημετέρα πρόοδο και ευημερία.
Αισθάνομαι περίφημα…
Την επόμενη φορά να τα κανονίσετε, πάλι αναμεταξύ σας και να μην κάνομε εκλογές.
Κάπου στην γωνία της Ιστορίας κρυφογελά η Δημοκρατία.
Εμπρός, λοιπόν, ξεδιπλώστε το αποσμέτρητο πολιτικό σας τάλαντο.
Περιμένουμε…