Η “αρπαγή” των ρωσικών αρχείων

Δυναμικά ξεκίνησε τη δράση του ο νεοσύστατος Σύλλογος Φίλων Ιστορικού Αρχείου Κρήτης. Αφενός αντέδρασε άμεσα και απέτρεψε -προσωρινά τουλάχιστον- την απομάκρυνση των πρωτότυπων αρχείων του ρωσικού αυτοκρατορικού Προξενείου από το Ι.Α.Κ. και αφετέρου έχει ξεκινήσει συναντήσεις με τοπικούς φορείς για την επίλυση του σοβαρού στεγαστικού προβλήματος που αντιμετωπίζει το Ιστορικό Αρχείο.
Αλλωστε τα δύο αυτά ζητήματα θα έλεγε κανείς ότι συνδέονται καθώς όσο πιο άρτιες, λειτουργικές και σύγχρονες είναι οι εγκαταστάσεις ενός φορέα πολιτισμού τόσο περισσότερα επιχειρήματα αφαιρούνται από όσους ορέγονται να βάλουν χέρι στο πολύτιμο υλικό που έχει συγκεντρωθεί.
Η διάσταση αυτή αναδείχθηκε καθαρά -με έναν άλλο τρόπο- μέσα από την υπόθεση των γλυπτών του Παρθενώνα και του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, η κατασκευή του οποίου ακύρωσε τη μόνιμη βρετανική επωδό ότι δεν έχουμε τη δυνατότητα να προστατεύσουμε και να αναδείξουμε όπως πρέπει τα μοναδικά αυτά έργα τέχνης.
Φαίνεται, ωστόσο, ότι το απλό αυτό συμπέρασμα δεν έγινε μέχρι σήμερα κτήμα των τοπικών πολιτικών παραγόντων, βουλευτών και αυτοδιοικητικών, σε συνάρτηση με τα του οίκου μας, δηλαδή το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης.
Γι’ αυτό και μέχρι σήμερα το Ι.Α.Κ. “στενάζει” από έλλειψη χώρου στο κτήριο της οδού Σφακιανάκη, ενώ όλα τα αιτήματα που έγιναν διαχρονικά για τη μετεγκατάστασή του σε κάποιον καταλληλότερο χώρο έπεσαν στο “κενό” της αδιαφορίας και των ανέξοδων υποσχέσεων.
Ας ελπίσουμε ότι η υπόθεση της “αρπαγής” των ρωσικών αρχείων θα λειτουργήσει αφυπνιστικά για την τοπική κοινωνία και τους πολιτικούς του τόπου.
Η σωστή διαφύλαξη, αξιοποίηση και ανάδειξη (όπως οφείλουμε απέναντι στην ιστορική μνήμη) των σπάνιων ιστορικών ντοκουμέντων που μας κληροδότησαν οι προηγούμενες γενιές δεν μπορεί να περιμένει άλλο…