Για μία μουσική εκδήλωση

ΔΕΝ ΜΑΣ έχουν πολυσυνηθίσει οι εκκλησίες στο να ανοίγουν τις πόρτες τους για θρησκευτικές μουσικές ή άλλες εκδηλώσεις. Κάτι που συμβαίνει συχνά με άλλα δόγματα. Ακόμη και τις πολυσήμαντες μέρες των γιορτών είναι σπάνιο το φαινόμενο οι εκκλησίες να φιλοξενούν, τουλάχιστον όσο θα έπρεπε, ανάλογες εκδηλώσεις. Υπάρχει βέβαια το επιχείρημα ότι οι ναοί είναι λατρευτικοί χώροι, αποκλειστικά για θρησκευτικές τελετουργίες, οπότε κάθε άλλη εκδήλωση σ’ αυτούς θεωρείται ασύμβατη!
ΑΥΤΟ το ταμπού ευτυχώς ξεπεράστηκε τα τελευταία χρόνια. Ετσι και μουσικές εκδηλώσεις απολαμβάνουμε (κλασικά έργα, ναός Πέτρου και Παύλου – Sinfonietta) και καθαρά ορθόδοξου θρησκευτικού περιεχομένου ύμνους ακούσαμε (ναός Εισοδίων,  βυζαντινή χορωδία «Αγ. Γεώργιος ο Κρης», με πρωτοψάλτη τον αείμνηστο Πιακή)…
ΔΕΝ μας εξέπληξε, λοιπόν, διόλου η (προχθεσινή) «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» από τη χορωδία των Χανίων με πλήθος κόσμου στον μεγάλο χώρο (και τους γυναικωνίτες) του Ιερού Ναού «Αγ. Νικολάου» Σπλάντζιας. Παρακολουθήσαμε μια υπέροχη συναυλία, μια χριστουγεννιάτικη καντάτα, βασισμένη σε πολύ επίκαιρους στίχους του Β. Χαρωνίτη, επενδυμένους με την εξαίσια μουσική του Γιάννη Μετζελόπουλου. Στο πιάνο η Χρύσα Βασιάδου και φωνές οι φωνές της χορωδίας Χανίων.
ΟΙ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΙ στίχοι του Β. Χαρωνίτη, μελοποιημένοι με σεβασμό και ευλάβεια από τον Γ. Μετζελόπουλο, μας ταξίδεψαν για λίγο σε κόσμους αόρατους και λυτρωτικούς από τη βαριά καθημερινότητά μας. Κι αυτό είναι η ουσία της τέχνης: να είναι και παρηγορητική.