Επιμέλεια
ΛΙΟΝΟΥΔΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ,
ΓΕΩΠΟΝΟΣ Γ.Π.Α.
Εχω έναν συμβατικό ελαιώνα είκοσι στρέμματα, αλλά δεν μου δίνει ικανοποιητικό εισόδημα. Τι μπορώ να κάνω;
Να το παίξετε σε διπλό ταμπλό! Συγκαλλιέργεια ελιάς και ρίγανης και μάλιστα βιολογική! Σε πρώτη φάση, μετατρέψτε τον ελαιώνα σας σε βιολογικής καλλιέργειας για να μπορέσετε μετά από τρία χρόνια να πουλήσετε το ελαιόλαδό σας ως βιολογικό και να πετύχετε με αυτόν τον τρόπο μια καλύτερη τιμή! Στη συνέχεια, φυτέψτε ρίγανη! Η καλλιέργεια ρίγανης δεν θα εμποδίζει το μάζεμα των ελιών τον χειμώνα. Η ρίγανη πολλαπλασιάζεται κυρίως με σπόρο ή με μοσχεύματα, αλλά και με παραφυάδες και διαίρεση φυτών που λαμβάνονται από παλιές φυτείες. Η εγκατάσταση της καλλιέργειας γίνεται τόσο το φθινόπωρο, όσο και την άνοιξη. Η ρίγανη δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητική σε θρεπτικά συστατικά, ενώ δεν ταλαιπωρείται ιδιαιτέρα από εχθρούς και ασθένειες. Διαλέξτε ποικιλία που ανθίζει το φθινόπωρο γατί έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε αιθέριο έλαιο. Η απόδοση αρδευόμενης καλλιέργειας ρίγανης μπορεί να φθάσει τον 3ο χρόνο τα 300 κιλά/στρέμμα.
Εχω έναν μικρό κήπο γκαζόν
και αρχίζει να ξεραίνεται.
Τι θα μου λέγατε;
Κάθε πράγμα στον καιρό του… και η κάμπια του γκαζόν τον Αύγουστο! Αυτή την εποχή όλο και περισσότεροι χλοοτάπητες γκαζόν προσβάλλονται από την αγροτίδα ή καραφατμέ. Ενα σκουρόχρωμο νυκτόβιο πεταλουδάκι, του οποίου οι κάμπιες λατρεύουν να τρέφονται με τη βάση των φύλλων του γκαζόν και τα ριζώματά του. Ετσι, ο χλοοτάπητας αρχίζει να κιτρινίζει σε σημεία και να φαίνεται ξερός σαν άχυρο. Τα σημεία ξήρανσης του γκαζόν πολλαπλασιάζονται ταχύτατα και σε λίγες μέρες μπορεί να καταστραφεί ολόκληρος ο κήπος! Πέρα όμως από το κιτρίνισμα, μια καλή ένδειξη προσβολής από κάμπιες είναι αν δούμε να πετάνε πολλά πουλιά πάνω από το γκαζόν μας. Συναγερμός! Τα πουλιά έρχονται γιατί μυρίστηκαν κάμπιες. Για βιολογική καταπολέμηση των καμπιών συστήνεται ψεκασμός με βάκιλο Θουριγγίας ή με εντομοπαθογόνους νηματώδεις. Σε αρκετές όμως περιπτώσεις, όμως, λόγω μεγάλης προσβολής αναγκαζόμαστε να ψεκάσουμε με χημικό εντομοκτόνο.
Η μάνα μου βάζει τσουκνίδες
σε νερό και μετά ποτίζει τα φυτά της. Πείτε της ότι κάνει λάθος!
Οι μαμάδες μπορεί να κάνουν πολλά λάθη, αλλά ειδικά στην κηπουρική, είναι αστέρια! Μην τις αμφισβητείτε! Το τσουκνιδόζουμο χρησιμοποιείται από παλιά σαν φυτοδιεγερτικό στις καλλιέργειες. Με τη χρήση του βελτιώνεται η ανάπτυξη των φυτών και τα φύλλα αποκτούν πιο σκούρο πράσινο χρώμα. Επίσης, αν ψεκάσουμε με τσουκνιδόζουμο αυξάνεται η αντοχή απέναντι στα έντομα και ειδικά στη μελίγκρα. Γι’ αυτό ακολουθείστε την παρακάτω συνταγή: Κόψτε τα φύλλα και τα στελέχη της τσουκνίδας λίγο πριν ανθίσει (από Μάρτη μέχρι Ιούνη ανάλογα την περιοχή) και μετά μπορείτε να την αποξηράνετε στη σκιά. Τοποθετείστε ένα κιλό φρέσκιας τσουκνίδας ή 200 γρ. αποξηραμένης σε δέκα λίτρα νερό, αφήστε το για μια βδομάδα και μετά ποτίστε τα φυτά σας. Αν θέλατε τώρα να ψεκάσετε για έντομα, η τσουκνίδα αρκεί να παραμείνει στο νερό μόνο για μια μέρα. Στο διάλυμα ψεκασμού τσουκνίδας μπορείτε να προσθέσετε μερικές σταγόνες αιθέριο έλαιο σιτρονέλλας για να αυξηθεί η εντομοαπωθητική δράση. Επαναλάβετε τους ψεκασμούς κάθε τρεις μέρες για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα!
Εχω μια κληματαριά, που πέρσι τα σταφύλια της ήταν ξινά.
Τι μπορώ να κάνω φέτος;
Περσινά ξινά σταφύλια! Φέτος, όμως θα τα γλυκάνουμε! Από τα βασικά θρεπτικά στοιχεία των φυτών (άζωτο, φώσφορο, κάλιο), το κρίσιμο στοιχείο είναι το κάλιο για να γλυκάνουν τα σταφύλια, αλλά και οι περισσότεροι καρποί. Το κάλιο βελτιώνει την ποιότητα και την ποσότητα των σταφυλιών, βοηθά να ωριμάζουν νωρίτερα και να αποκτήσουν καλύτερο χρώμα και περισσότερα σάκχαρα. Ετσι, αυξάνονται και οι βαθμοί του μούστου και παίρνουμε ένα πιο δυνατό κρασί. Τα συμπτώματα της έλλειψης του καλίου μπορεί να εκδηλωθούν νωρίς το καλοκαίρι καθώς παρατηρούμε περιφερειακά κιτρίνισμα στο νεύρο του φύλλου και στρίψιμο του προς τα κάτω. Αργότερα, εμφανίζονται καστανόχρωμες κηλίδες στο φύλλο, ενώ κατά την ωρίμαση παρατηρείται ξήρανση της περιφέρειας. Παράλληλα, τα σταφύλια παραμένουν μικρά, δεν ωριμάζουν καλά και η παραγωγή υποβαθμίζεται.
Θα ήθελα σε έναν επαγγελματικό χώρο να βάλω ένα εντυπωσιακό φυτό. Τι θα προτείνατε;
Αν και το να κλέβεις θεωρείται αμαρτία, θα σας έλεγα να μη διστάσετε! Κλέψτε όλες τις εντυπώσεις με μια Κέντια! Κομψή, αεράτη θα δώσει κύρος στον επαγγελματικό σας χώρο. Η κέντια έχει ένα λεπτό βασικό κορμό από τον οποίο ξεκινούν μακριοί μίσχοι με φοινικοειδή φύλλα. Το μέγεθος μίας ώριμης κέντιας είναι πολύ εντυπωσιακό και φτάνει τα δύο μέτρα σε ύψος. Οι κέντιες δεν αντέχουν το απευθείας ηλιακό φως και γι’ αυτό ο ιδανικός προσανατολισμός, είναι κοντά σε ένα βορεινό ή ανατολικό παράθυρο. Ομως, επειδή τα φύλλα τους γέρνουν σε σχήμα αψίδας και απαιτούν αρκετό χώρο, επιλέγουμε να τις τοποθετήσουμε σε μια γωνία για να αποφύγουμε την πολύ κίνηση ώστε οι άνθρωποι που περνούν δίπλα τους να μην ακουμπούν στα φύλλα τους και τις ταλαιπωρούν. Λόγω της αργής ανάπτυξης της μεταφυτεύεται κάθε 3 – 5 χρόνια, ενώ λιπαίνουμε με υγρό λίπασμα για πράσινα φυτά κατά την περίοδο της άνοιξης και του καλοκαιριού.
Θέλω να μάθω πληροφορίες για τους λωτούς. Μπορείτε να με βοηθήσετε;
Πατρίδα του Λωτού είναι η Κίνα, όπου ονομάζεται «μήλο της Ανατολής». Από την Κίνα εξαπλώθηκε και στην Ιαπωνία όπου θεωρείται εκλεκτή λιχουδιά. Από την Άπω Ανατολή το έφεραν πρώτοι στη δύση Ισπανοί θαλασσοπόροι.
Βέβαια, οι λωτοί που έφαγαν οι σύντροφοι του Οδυσσέα ήταν κάτι διαφορετικό, αλλά δεν έχει ξεκαθαριστεί από τι ακριβώς φυτό ήταν. Σίγουρα δεν είναι οι ίδιοι που έφεραν οι Ισπανοί, στην Ευρώπη. Ο λωτός είναι φυλλοβόλο δένδρο που απαιτεί μέσης σύστασης εδάφη με καλή αποστράγγιση. Οι περισσότερες ποικιλίες έχουν μόνο θηλυκά άνθη και χρειάζονται αρσενικό φυτό για να τις επικονιάσει. Οι καρποί του ωριμάζουν από τον Νοέμβριο μέχρι τον Δεκέμβριο. Για καλή απόδοση καρπών χρειάζεται ο θερμοκρασίες να μην υπερβαίνουν τους 36 – 37 βαθμούς Κελσίου το καλοκαίρι και το φθινόπωρο να έχει ζεστές μέρες και δροσερές νύχτες. Ο καρπός του έχει σχεδόν σφαιρικό σχήμα, πορτοκαλί έως κόκκινο χρώμα και στυφή γεύση, μόλις κοπεί από το δέντρο. Αν αφεθεί μερικές μέρες, γίνεται γλυκός και ζουμερός και αποκτά χαρακτηριστική γεύση.
