Ζητείται κράτος πρόνοιας

» Ο θάνατος της 56χρονης τετραπληγικής Ευτυχίας Ποποδάκη συγκλόνισε το πανελλήνιο. Η άτυχη γυναίκα έπεσε, όπως κατήγγειλαν οι συγγενείς της, αλλά ακόμη και βουλευτές, θύμα της διακοπής της ηλεκτροδότησης στο σπίτι της. Το μηχάνημα που την κρατούσε στη ζωή σταμάτησε να λειτουργεί. Και λίγο μετά, σταμάτησε η καρδιά της. Τα παιδιά της, αλλά και ο βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Σταθάκης, λένε ότι ήταν ενήμερη η ΔΕΗ για την κατάσταση της υγείας της. Η 56χρονη, όμως, είχε πέσει θύμα και του Ο.Γ.Α. Ηταν στις 31 Μαΐου 2013, όταν ο Ο.Γ.Α. εγγράφως της είχε ανακοινώσει ότι της κόβει τη σύνταξη και την ιατροφαρμακευτική της περίθαλψη γιατί είχε, υποτίθεται, μαγαζί σε λειτουργία! Στην πραγματικότητα, η 56χρονη είχε ανοίξει ένα ανθοπωλείο, αλλά για λίγο. Το είχε κλείσει, λόγω της κατάστασης της υγείας της, από το 1994! Η οικογένεια της άτυχης γυναίκας είχε κάνει ένσταση στον Ο.Γ.Α., αλλά και μέχρι τον θάνατό της δεν είχε πάρει απάντηση! Η ιστορία αυτή φανερώνει το πόσο οι υπηρεσίες του κράτους βρίσκονται ή όχι στην υπηρεσία του πολίτη. Αναδεικνύει τα προβλήματα που ανακύπτουν από τον κατακερματισμό υπηρεσιών και οργανισμών (όπως π.χ. η ΔΕΗ με τον ΔΕΔΔΗΕ), αλλά και από τη γραφειοκρατία. Την ιστορία της 56χρονης γνώριζε ο βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Σταθάκης, ο οποίος είχε ενδιαφερθεί προσωπικά. Γι’ αυτό και ο κ. Σταθάκης στη δήλωσή του τόνισε ότι η άτυχη γυναίκα «παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας και τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπιζε, δεν έπαψε ούτε στιγμή να αγωνίζεται με αξιοπρέπεια και με τη στήριξη της οικογένειάς της για να τα ξεπεράσει. Απέναντί της είχε να αντιπαλέψει όχι μόνο την αδιαφορία και τη γραφειοκρατία φορέων όπως η Δ.Ε.Η. ή ο Ο.Γ.Α., αλλά κυρίως την ανάλγητη αντίληψη ότι οι ζωές όλων μας είναι ασήμαντες και αναλώσιμες μπροστά στους στόχους ενός παράλογου, αναποτελεσματικού και τελικά καταστροφικού οικονομικού προγράμματος». Το ζητούμενο δεν είναι μόνο το να απαλλαγούμε από τα μνημόνια και τα οικονομικά προγράμματα που διαλύουν την κοινωνία και οδηγούν στον θάνατο ανθρώπους, αλλά και το να επανέλθει το κοινωνικό κράτος, το κράτος πρόνοιας, που στις μέρες μας έχει αφανιστεί.