» Παρουσιάστηκε χθες στο Πνευµατικό Κέντρο Χανίων
Εµπνευσµένα από την καθηµερινότητα είναι τα 99 κείµενα του νέου βιβλίου του Αριστείδη Γ. Αρχοντάκη: “Πολύ µικρά γλυκά τίποτα, φυλαγµένα σε σπιρτόκουτα (ΙΙ)” (εκδόσεις ΣΜΙΛΗ), το οποίο παρουσιάστηκε χθες το απόγευµα, στο Πνευµατικό Κέντρο Χανίων.
Για το βιβλίο µίλησαν:
Ο πολιτικός επιστήµονας, αναπληρωτής διευθυντής Εθνικού Ιδρύµατος «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος», Γιώργος Κουκουράκης και ο καθηγητής στο Τµήµα Χηµικών Μηχανικών και Μηχανικών Περιβάλλοντο του Πολυτεχνείου Κρήτης, Μιχάλης Λαζαρίδης.
Ο Γιώργος Κουκουράκης δήλωσε πιστός αναγνώστης «του Αριστείδη Αρχοντάκη. Έχω διαβάσει τα βιβλία του και παρακολουθώ µε ενδιαφέρον την αρθρογραφία του στον Τύπο, που ως γνωστόν φιλοξενείται τα τελευταία χρόνια στις στήλες της ιστορικής εφηµερίδας των Χανίων, των Χανιώτικων Νέων, αλλά και σε δύο ακόµη σηµαντικές εφηµερίδες του νησιού µας, στην Πατρίδα του Ηρακλείου και στα Ρεθεµνιώτικα νέα, κάποια από τα άρθρα του τα διαβάζουµε και στην Εφηµερίδα των Συντακτών».
Αναφερόµενος στο νέο βιβλίο του Αριστείδη Αρχοντάκη, τόνισε:
«Σήµερα ο Αρχοντάκης µάς παραδίδει εκατό µείον ένα µικρά κείµενα −το πολύ 400 µε 500 λέξεις (δύο µόνο εκτενέστερα, αρκετά ακόµα µικρότερα). Η πρώτη αντίστοιχη συλλογή είχε κυκλοφορήσει το 2018 µε 49 κείµενα. Για να θυµηθούµε µια φράση του περίφηµου µαθηµατικού Πασκάλ: “∆υστυχώς σου έγραψα ένα µακροσκελές γράµµα, λυπάµαι, δεν είχα τον χρόνο να σου γράψω ένα σύντοµο”. Απαιτητική υπόθεση η συµπύκνωση νοηµάτων, η περιεκτική γραφή. Ο Αρχοντάκης το πετυχαίνει µε µαεστρία. “Μικρές στιγµές, µεγάλοι απόηχοι”, γράφει κάπου ο ίδιος.
Η αφήγησή του έχει ρυθµό, είναι ανεπιτήδευτη αλλά λεπτοµερειακή. Με µεθοδικότητα φτιάχνει ολοκληρωµένες εικόνες. Γράφει µε τόλµη, µε γωνίες, είναι αποκαλυπτικός, δεν νοθεύει το µήνυµά του, δεν δεσµεύεται από κοινωνικές συµβάσεις και καθωσπρεπισµούς. Κάποιες φορές γίνεται λυρικός αλλά όχι µελό, συχνά έχει παιγνιώδη διάθεση, αυτοσαρκάζεται και επιστρατεύει ένα ιδιότυπο χιούµορ. Γράφοντας, για παράδειγµα, ότι αν τα ζώα αποκτούσαν τα χούγια και τη “λογική” των ανθρώπων το γουρούνι θα έπεφτε σε κατάθλιψη, καθώς θα επέβαλε στον εαυτό του εξαντλητικές δίαιτες τις οποίες ποτέ δεν θα τηρούσε, ο γάιδαρος θα ζήλευε το παράστηµα του αλόγου και θα ονειρευόταν πέταλα κοθόρνους για να το φτάσει σε µπόι κ.ο.κ.
Η γκάµα των θεµάτων µε τα οποία καταπιάνεται είναι ευρύτατη».
«ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΣΚΗΝΕΣ»
Ο Μιχάλης Λαζαρίδης σηµείωσε:
«Οι εικόνες που έχω από τα κείµενα του Αριστείδη στο µυαλό µου είναι καθηµερινές σκηνές, εικόνες που µπορεί να είδα πριν λίγο. Έχουν χαραχθεί στη µνήµη ως δικές µου στιγµές. Η παρουσία ενός µετανάστη, η προσφυγιά, η µοναξιά της πανδηµίας, οι αναµνήσεις και εικόνες ατόµων που έφυγαν από τη ζωή µας. Το φως κυρίαρχο πάνω στα αντικείµενα, οι άνθρωποι κοντινοί, δικοί µας. Ο Αριστείδης µιλά για εικόνες που περνούν φευγαλέα µπροστά του, αναλύει τις πράξεις των ανθρώπων, αποζητά µια δικαιοσύνη σχεδόν χριστιανική, πιστεύει στον άνθρωπο και ελπίζει για µια κοινωνία αλληλεγγύης. Έχει ταυτόχρονα µια ροµαντική µατιά στη ζωή και αναζητά µερικές φορές την αθανασία της νιότης στα όνειρα του. Μιλά για την ποίηση των πραγµάτων που έχει περάσει από πάνω τους ο χρόνος.
Η παρουσία των ανθρώπων και στιγµών που πέρασαν µέσα στη µνήµη. ∆ικές µας µνήµες, δικές του µνήµες που όµως τις µοιράζετε µε εµάς. Και οι σκέψεις µπερδεύονται µε τη θύµηση, µε το καλοκαίρι και τα χρώµατα των πραγµάτων και µετασχηµατίζονται σε κάποιες ταπεινές σκέψεις:».
Ο κ. Λαζαρίδης ανέφερε, ακόµη: «Τι είναι αυτό που µας ενώνει µε τα κείµενα του Αριστείδη; Είναι σα να τα έχουµε διαβάσει τα κείµενα του από πριν, να είναι εικόνες που τις έχουµε ζήσει εµείς. Μα πως είναι αυτό δυνατό; Οι εικόνες που µας δίνει είναι µαγικές. Τα κείµενα του συγγραφέα µου θυµίζουν τη µατιά ενός ασκητή, ενός µοναχού, ανθρώπου σε µια ιδιαίτερη πνευµατική κατάσταση που η εικόνα του κόσµου, της καθηµερινής ζωής του ανοίγεται διάπλατα µπροστά του. Είναι ταυτόχρονα δηµιουργός αλλά και παρατηρητής. Το κείµενο του δείχνει τη λαχτάρα του να γίνει ένα µε τα θέµατα που βλέπει, να γίνει µέρος του κόσµου. Και η αλήθεια που περιέχουν τα κείµενα του αντανακλάται στα µάτια µας και γίνονται µέρος της δικιάς µας αλήθειας στον κόσµο».
Ο ίδιος ο Αριστείδης Αρχοντάκης µας είπε ότι «είναι 99 στο σύνολο κείµενα που γράφτηκαν µε έµπνευση από την καθηµερινότητα και δηµοσιεύτηκαν κατά καιρούς, τα τελευταία 5 – 6 χρόνια στον αθηναϊκό και Κρητικό Τύπο. Εχουν διάφορες θεµατικές ενότητες: από τους µετανάστες µέχρι την κρίση που περάσαµε µε τον κορωνοιό, επιστηµονικά θέµατα».
Η εκδήλωση ήταν υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Κρήτης-Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, του Συλλόγου Ποντίων Παναγία Σουµελά και των Εκδόσεων ΣΜΙΛΗ.
