“Όταν κοιτάς από ψηλά”
Νίκος Μιχαλόπουλος
Βιογραφία
Εκδόσεις ∆ιόπτρα
Όλοι µας έχουµε ανάγκη τους άλλους για να προχωρήσουµε µπροστά και κάποιοι άλλοι έχουν ανάγκη εµάς για να βρουν το δικό τους φως στον ορίζοντα. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας δεν είναι µια βιογραφία. Ίσως είναι πολύ νωρίς για κάτι τέτοιο. Είναι το µοίρασµα µιας αλήθειας, που µπορεί να κάνει ένα δειλό παιδί λίγο πιο τολµηρό, έναν προβληµατισµένο γονιό λίγο πιο ξεκάθαρο, έναν άνθρωπο οποιασδήποτε ηλικίας λίγο πιο σίγουρο για τον εαυτό του, έναν έφηβο χαµένο να βρεθεί λίγο πιο κοντά στον δρόµο του, µια ψυχή που αισθάνεται στο περιθώριο λίγο πιο ορατή, έναν άνθρωπο διαφορετικό λίγο πιο ίδιο µε τους άλλους κι ένα όνειρο πολύ πιο χειροπιαστό, όσο κι αν φαντάζει στην αρχή άπιαστο. Όµως τα όνειρα σε αυτό το βιβλίο, όπως και τα ρεκόρ, δεν µετριούνται πια µε µεζούρες, αλλά µε αποτυπώµατα στην ψυχή και στο µυαλό µας. Το ΟΤΑΝ ΚΟΙΤΑΣ ΑΠΟ ΨΗΛΑ δεν περιορίζεται µόνο σε πτήσεις πάνω από πήχεις σαν αυτούς του επί κοντώ και, όσοι το διαβάσετε, θα το καταλάβετε.
(Από τον εκδότη)
“Ιστορίες από την υπηρεσία ασύλου”
Μέλισσα Φραγκάκου
Πεζογραφία
Εκδόσεις Μωβ Σκίουρος
Το “Σκιές Χωρίς Ανθρώπους” δεν είναι ένα βιβλίο για τους «αληθινούς» και τους «ψεύτικους» πρόσφυγες. Είναι µια σειρά από ιστορίες για το παράλογο µιας διαδικασίας, όπου η ζωή χωράει σε έναν φάκελο και εξαρτάται από τη σωστή διατύπωση. Για ένα σύστηµα που απαιτεί από τους ανθρώπους να αποδείξουν τον φόβο τους µε χαρτιά και να παίξουν µε κανόνες που συχνά αγνοούν.
Το σύστηµα χορήγησης ασύλου είναι, στη θεωρία, µια δοµηµένη διαδικασία που βασίζεται στο δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώµατα. Στην πράξη, είναι ένας µηχανισµός που ζητά από τους ανθρώπους όχι αλήθεια, αλλά πειστικότητα. Ζητά να υπακούσουν στις προσδοκίες µιας γραφειοκρατίας που περιµένει τακτοποιηµένες, µετρήσιµες απαντήσεις από ανθρώπους µε άτακτες, µη µετρήσιµες ζωές.
Και πολλές φορές, αυτό που µένει στο τέλος δεν είναι οι άνθρωποι -είναι οι σκιές τους, αποτυπωµένες σε µια απορριπτική απόφαση. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
“Οι σκλάβοι στα δεσμά τους”
Κωνσταντίνος Θεοτόκης
Πεζογραφία
Εκδόσεις Αντίποδες
Οι “Σκλάβοι στα δεσµά τους”, κορυφαίο έργο του Θεοτόκη, είναι ένα µυθιστόρηµα σκληρής κοινωνικής κριτικής, που ονειρεύεται µεν την παγκόσµια δικαιοσύνη, αλλά µαζί αναρωτιέται για την ανθρώπινη αδυναµία και για το ανθρώπινο πεπρωµένο: για την ανθρώπινη τραγωδία. Γιατί τα δεσµά που διαγιγνώσκει ο Θεοτόκης, µέσα από τις σύνθετες γεωγραφίες του µυθιστορήµατος, αφορούν εντέλει την ανθρώπινη κατάσταση. Υπερβαίνουν την επιφάνεια, τις συναισθηµατικές και κοινωνικές εντάσεις, την απλή ιστορία της παρακµής µιας οικογένειας, για να ρίξουν µια απαισιόδοξη µατιά στη βαθύτερη ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης.
Το επίµετρο του ∆ηµήτρη Αρβανιτάκη φωτίζει τον Θεοτόκη και το έργο του µε ένα καινούργιο φως, αναδεικνύοντας τη σχέση του συγγραφέα µε τις πολλαπλές πραγµατικότητες και τον τρόπο µε τον οποίο χειρίζεται τις ιστορικές, κοινωνικές και πολιτικές περιπλοκές του µυθιστορήµατος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
