Η ανακάλυψη των σωμάτων
Pierre Ducrozet
Εκδόσεις: Πόλις
Μεξικό, Ιγουάλα, 26 Σεπτεμβρίου 2014. Η αστυνομία απάγει και δολοφονεί σαράντα τρεις φοιτητές από την Αγιοτσινάπα. Ο Άλβαρο γλιτώνει από τη σφαγή και διαφεύγει στις ΗΠΑ. Ιδιοφυΐα στην πληροφορική, πέφτει στα χέρια ενός μεγιστάνα του Ίντερνετ, χρηματοδότη και κήρυκα του τρανσουμανισμού, ο οποίος επιδιώκει, μέσω της βιοτεχνολογίας, να παρατείνει επ’ άπειρον τη ζωή του ίδιου και των πάμπλουτων φίλων του της Σίλικον Βάλλεϋ• ονειρεύεται την αθανασία και φαντασιώνεται εγκεφάλους φορτωμένους σε σκληρούς δίσκους και ανθρώπους χωρίς σώμα. Ο Άλβαρο θα προσπαθήσει, για μία ακόμα φορά στη ζωή του, να αντισταθεί. Και δεν θα είναι μόνος του, αφού θα βρει συμμάχους στις τάξεις των χάκερ, τούτων των ελεύθερων πειρατών του 21ου αιώνα.
Σε αυτό το σύμπαν, που δεν είναι και τόσο φουτουριστικό όσο θέλουμε να πιστεύουμε, ο Ντυκροζέ μάς οδηγεί με γνώση και ευφυΐα. Περιγράφει πώς οι έμποροι του Ίντερνετ το απομάκρυναν από τα αρχικά δημοκρατικά του ιδεώδη. Το βιβλίο, αξιοποιώντας τους κώδικες του θρίλερ, θέτει σημαντικά ηθικά, πολιτικά και φιλοσοφικά ερωτήματα για την ελευθερία, τον θάνατο, την αγάπη στον σύγχρονο κόσμο. Άλλοτε δραματικό, κάποτε απειλητικό, ορισμένες φορές παιγνιώδες, πάντα όμως με σασπένς, το κείμενο διακρίνεται για τη μουσικότητα και την πλαστικότητά του, ενώ διαφαίνεται επίσης η πεισματική πίστη του συγγραφέα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Ημερολόγιο ενός κλέφτη
Jean Genet
Μετάφραση: Ρίτα Κολαΐτη
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Το ημερολόγιο ενός κλέφτη είναι ένα κείμενο αυτοβιογραφικό. Ωμό, άγριο, διαστροφικό, άκρως ερωτικό, βαθιά ποιητικό, σκιαγραφεί έναν κόσμο που μας τρομάζει και μας σαγηνεύει συνάμα. Ο Ζενέ γνωρίζει πολύ καλά το κάτεργο, τους φονιάδες, τους κλέφτες, την απαγορευμένη λαγνεία, το πάθος που φουντώνει (και κατατρώει και τον ίδιον)… Υπάρχει και το παρελθόν που τον στοιχειώνει: η εκπόρνευση σε δημόσια ουρητήρια για πενταροδεκάρες, ο φόνος που διαπράττει, η ζωή του ως άστεγος και ρακένδυτος, οι φυλακές… Παρουσιάζει το Κακό σκληρό και ωμό, όπως είναι, και, την ίδια στιγμή, το εξιδανικεύει ως ύψιστο μέσο άντλησης της ηδονής.
«Το γράψιμο του ημερολογίου δεν είναι μια μορφή λογοτεχνικής χαλάρωσης. Όσο προχωρώ, βάζοντας σε τάξη ό,τι μου προσφέρει η περασμένη μου ζωή, όσο εμμένω στην ακρίβεια της συγγραφής –των κεφαλαίων, των φράσεων, του ίδιου του βιβλίου–, τόσο περισσότερο αισθάνομαι πως εδραιώνεται η θέλησή μου να χρησιμοποιήσω, για τους σκοπούς της αρετής, την αλλοτινή μου εξαθλίωση. Νιώθω τη δύναμή της».
Η καρδιά κυνηγάει μονάχη
Carson McCullers
Μετάφραση: Μιχάλης Μακρόπουλος
Εκδόσεις: Διόπτρα
Αυτή είναι η ιστορία του Σίνγκερ του μουγγού, που ζει τη μοναχική ζωή του σε μια μικρή πόλη του αμερικανικού Νότου. Και η ιστορία των ανθρώπων που βρίσκουν παρηγοριά στην καλοσύνη του, κι έρχονται να του εκμυστηρευτούν τα προβλήματα και τα όνειρά τους. Όπως η Μικ, το αγοροκόριτσο που θέλει να γίνει πιανίστρια· ο μαύρος γιατρός Κόπλαντ, που παλεύει για την αξιοπρέπεια της φυλής του· ο Μπιφ Μπράνον, ο φιλοσοφημένος εστιάτορας· και ο Μπλάουντ, ο αλκοολικός συνδικαλιστής. Καθένας δίνει τον δικό του αγώνα, αλλά όλοι ονειρεύονται το ίδιο πράγμα: να αποτινάξουν τα δεσμά της μοναξιάς.
Στον κόσμο της McCullers, όμως, έναν κόσμο υπαρξιακής αγωνίας και ανεπούλωτου ψυχικού τραύματος, η καρδιά κυνηγάει μονάχη…
