Για τα πρώτα θετικά αποτελέσματα από την εφαρμογή των Υπουργικών Αποφάσεων για Λαφονήσι, Μπάλο και Φαλάσαρνα έγινε λόγος μεταξύ άλλων στην ημερίδα που οργάνωσε το πρωί της Κυριακής ο Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ) στα Χανιά.
Θέμα της ημερίδας τα “Χερσαία και θαλάσσια οικοσυστήματα της Κρήτης: Προκλήσεις και Προοπτικές” με τους εισηγητές να μιλούν για ζητήματα διαχείρισης του περιβάλλοντος, της ορνιθοπανίδας, της ενδημικής και σπάνιας χλωρίδας, τη χρήση τεχνολογίας και το έργο του προγράμματος Life NATURA κα.
Πιο συγκεκριμένα ο γεν. Διευθυντής του ΟΦΥΠΕΚΑ κ. Γιάννης Μητσόπουλος στην τοποθέτηση του, στην έναρξη της ημερίδας, τόνισε πως «ήδη η Κρήτη έχει κάνει μεγάλα βήματα στην προστασία του περιβάλλοντος. Ήταν ο πρώτος τόπος που έγινε το σχέδιο διαχείρισης της νήσου Χρυσής που επανακάμπτει, οι τρεις περιοχές Φαλάσαρνα, Λαφονήσι και Μπάλος που υπήρξαν υπουργικές αποφάσεις γιατί το ήθελαν οι τοπικές κοινωνίες. Όλη η διαχείριση των περιοχών αυτών δεν θα μπορούσε να προχωρήσει αν δεν το ήθελαν οι τοπικές κοινωνίες που κατάλαβαν ότι το φυσικό περιβάλλον είναι πλούτος. Παρόλα αυτά τα θετικά, πρέπει να υπάρξει καλύτερος σχεδιασμός, ήδη η χώρα έχει καθυστερήσει τα σχέδια διαχείρισης των ευαίσθητων περιοχών προκειμένου να πετύχει όχι μόνο ότι έχει υποχρέωση αλλά και την ουσιαστική προστασία της βιοποικιλότητας».
Ο Μηχανικός Περιβάλλοντος και επιστημονικός συνεργάτης του Δήμου Καντάνου- Σελίνου κ. Μανώλης Κοτρωνάκης μίλησε για την περίπτωση του Λαφονησίου και τις προσπάθειες που έχουν γίνει τα τελευταία 5 χρόνια για τη σωστή διαχείριση της περιοχής.
Τόνισε αρχικά μια σειρά από θεσμικά μέτρα που πάρθηκαν, την αρχική έγκριση της Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης Λαφονησίου από το Υπ. Περιβάλλοντος το 2018, τη δημιουργία ομάδας εργασίας για τις κανονιστικές διατάξεις και τις διαχειριστικές προτάσεις, την έκδοση των Υπουργικών Αποφάσεων που προβλέπουν μια σειρά από περιορισμούς, τη συγκρότηση επιτροπής παρακολούθησης του σχεδίου δράσης. Στο πιο πάνω πλαίσιο, μειώθηκε ο αριθμός των ομπρελοκαθισμάτων, περιορίστηκαν τα προσφερόμενα από τις καντίνες (ώστε η παραμονή του κόσμου να μην είναι πολύωρη) απομακρύνθηκαν τα ΙΧ με την τοποθέτηση μπάρα, απομακρύνθηκαν τα παράνομα σταθμευμένα για χρόνια τροχόσπιτα και οι αυθαίρετες κατασκευές. Συμπλήρωσε επίσης πως έχουν να γίνουν ακόμα πολλά πράγματα τονίζοντας την ανάγκη συνεργασίας όλων των αρμόδιων υπηρεσιών.
Στα συμπεράσματα του αφού ανέφερε πως η Κοινή Υπουργική Απόφαση για το Λαφονήσι «αποτελεί κρίσιμο θεσμικό εργαλείο προσωρινής διαχείρισης, ενόψει της έκδοσης Προεδρικού Διατάγματος», συμπλήρωσε πως «η επιτυχής εφαρμογή του Σχεδίου Δράσης προϋποθέτει επαρκή χρηματοδότηση, εποπτεία και παρακολούθηση Προτείνεται η θεσμοθέτηση Ζώνης Αυξημένης Προστασίας στο Κεδρόδασος και στη Βουλισμένη για τη μακροπρόθεσμη διατήρηση του τοπίου, της βιοποικιλότητας και της φυσικής ομορφιάς της περιοχής. Αναγκαία η εξασφάλιση μόνιμης θεσμικής προστασίας με την έκδοση Π.Δ. και της συνέργειας ΟΦΥΠΕΚΑ, ΥΠΕΝ, Αποκεντρωμένης Διοίκησης, Περιφέρειας, Δήμων, Υπηρεσιών και Επιστημονικών Φορέων. Ανάγκη για εξαγορά ή απαλλοτρίωση του συνόλου τη έκτασης από τη Βουλισμένη Λαφονησίου έως και το Κεδρόδασος»
Στο ρόλο της εποπτείας στη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος αναφέρθηκε ο κ. Πέτρος Λυμπεράκης, βιολόγος του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης.
Παρουσίασε στοιχεία από το πρόγραμμα “Life Natura Themis” στο οποίο καταδείχθηκε πως«το μεγαλύτερο ποσοστό των περιβαλλοντικών εγκλημάτων που τελούνται στην Κρήτη, δεν γίνεται γνωστό ούτε στις υπηρεσίες, ούτε φυσικά στο κοινό. Ακόμα πιο ξεκάθαρο είναι το γεγονός ότι για το μεγαλύτερο ποσοστό των τελούμενων πέριβαλλοντικών εγκλημάτων που φτάνουν στις αίθουσες των δικαστηρίων οι αποφάσεις είναι αθωωτικές». Συμπλήρωσε πως για το κοινό έχει εμπεδωθεί το αίσθημα «ότι σχετικά με το περιβάλλον κυριαρχεί η ατιμωρησία».
Πρότεινε την ανάγκη διαμόρφωσης μιας Υπηρεσίας Εποπτείας Περιβάλλοντος με «σχεδόν αποκλειστική δραστηριότητα στο πεδίο. Μέτρο αξιολόγησης οι “ώρες πεδίου” που γράφει κάθε τοπικό παράρτημα. Ανακριτικά καθήκοντα. Αρμοδιότητα σε όλο το περιβάλλον όχι μόνο στις προστατευόμενες περιοχές. Πολυεπιστημονική στελέχωση από δασολόγους, περιβαλλοντολόγους και άλλους επιστήμονες. Εποπτεία και διαβούλευση».
