Αποτύχατε! Αυτό είναι η σωστή εξαγγελία από έναν πρωθυπουργό που σέβεται τον εαυτό του σ’ αυτή τη χώρα. Αυτό ακριβώς θα έλεγε και ο εθνάρχης, εκείνος µε τα µεγάλα φρύδια, γιατί γνώριζε πως οι Κυβερνήσεις δεν αποτυγχάνουν ποτέ, µόνο οι λαοί!
Και έχουµε αποτύχει όλοι µας εδώ και 204 χρόνια. Από την πρώτη εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου.
Από τότε µέχρι σήµερα συνεχίζουµε να αποτυγχάνουµε.
Τι το θέλαµε να φύγουµε από την Οθωµανική Αυτοκρατορία… Από τότε παλεύουµε να αποκτήσουµε ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος και συνέχεια χτυπάµε τοίχο.
Τι να λέµε τώρα… τις 4-5 πτωχεύσεις; Τις Εθνικές καταστροφές; Την ατελείωτη γκρίνια;
Αποτύχαµε να φτιάξουµε ένα κράτος ελληνικό µε τα δικά µας χούγια και τα δικά µας µέτρα. Ένα κράτος καθαρά ελληνικό. Από κατσικοκλέφτες για κατσικοκλέφτες!
Με θεσµούς και νόµους δικούς µας που δεν θα έχουν καµία σχέση µε τους Ευρωπαίους κλέφτες. Αυτοί φορούν γραβάτα, ξέρουν να κλέβουν επαγγελµατικά και µε τον νόµο. Εµείς όχι.
Εµείς θα έπρεπε να θεσµοθετήσουµε την κλεψιά ως τρόπο δικό µας.
Για παράδειγµα ο Οργανισµός Αγροτικών επιδοτήσεων, να κατανέµει τα κονδύλια ανάλογα µε τους βουλευτές που έχει κάθε κόµµα από τις τελευταίες εκλογές.
Εσύ δικαιούσαι να κλέψεις τόσα, ο άλλος τόσα και ούτε καθ εξής… Ισοµοιρείν και ισοµοιράζειν που θα έλεγαν και οι αρχαίοι… Άλλο Ισονοµία και άλλο Ισοπολιτεία… Καθένας µε τη δύναµή του… Και όποιος έχει το πιο βαρύ χέρι.
Μ’ αυτόν τον τρόπο θα έπρεπε να χειριζόµαστε τη ∆ηµοκρατία και όχι τα υποκριτικά περί θεσµών ανεξάρτητων µε δίκαιους κανόνες για όλους και ελέγχους.
Κανονικά θα έπρεπε να αφήνουµε και ένα 10% στον άγνωστο κλέφτη. Ακριβώς όπως οι Αθηναίοι είχαν αφιερώσει στήλη κάτω από την Ακροπολη «τω Αγνώστω Θεώ».
Ο κουκίδας
Eξαιρετικό! Το εν λόγω κείμενο μου υπενθύμισε κάτι που είχα διαβάσει πολύ παλαιότερα και επιτρέψτε μου να το παραθέσω .Πιστεύω ότι έχει άμεση σχέση με το παρόν σχόλιο: ” Ο ΄Ελληνας αγνοεί την πραγματικότητα. Ζει δύο φορές πάνω από τα οικονομικά του μέσα. Υπόσχεται τα τριπλά από όσα μπορεί να κάνει. Γνωρίζει τα τετραπλάσια από όσα πραγματικά έμαθε . Αισθάνεται (και συνεσθάνεται ) τα πενταπλάσια από όσα πραγματικά νοιώθει. Η υπερβολή δεν είναι μόνο εθνικό ελάττωμα. Είναι τρόπος ζωής των Ελλήνων. Είναι η συνισταμένη του εθνικού τους χαρακτήρα. Είναι η βασική αιτία της δυστυχίας τους, αλλά και η μεγάλη τους δόξα. Γιατί, στο αυτοσυναίσθημα η υπερβολή λέγεται φιλότιμο. Στην συμπεριφορά η υπερβολή λέγεται λεβεντιά “. (Νίκος Δήμου “Η δυστυχία του να είσαι ΄Ελληνας” 1975) . Με εκτίμηση