» Ο προπονητής παίδων του Ν.Ο.Χ. µιλά για το άθληµα της καρδιάς του
«Είναι πια καιρός να δηµιουργηθούν πισίνες, όχι µόνο για τους αθλητές αλλά και για τους δηµότες, ούτως ώστε να προπονούνται, να γυµνάζονται, να µάθουν να κολυµπούν σωστά τα παιδιά».
Αυτό επισηµαίνει, µεταξύ άλλων, ο προπονητής παίδων του Ναυτικού Οµίλου Χανίων, Βαγγέλης Βλαζάκης, µιλώντας στο podcast “Γονείς… και τώρα;” των “Χ.ν.”, για ένα άθληµα που αγαπά πολύ, την υδατοσφαίριση ή αλλιώς πόλο, το εθνικό µας άθληµα τα τελευταία χρόνια όπως υποστηρίζει. Ο προπονητής µάς µιλά λίγο µετά τη µεγάλη επιτυχία των παίδων του Ν.Ο.Χ. που στέφθηκαν πρωταθλητές Ελλάδος και µας βάζει µέσα στις δυσκολίες και τα οφέλη του πόλο, σχολιάζει πόσο το στηρίζει και το ακολουθεί η πολιτεία και ο κόσµος στα Χανιά και σε όλη τη χώρα, ενώ δίνει και το δικό του µήνυµα σε όλα τα παιδιά.
– Πρωταθλητές Ελλάδας στέφθηκαν πρόσφατα οι παίδες του Ναυτικού Οµίλου Χανίων. Μια νίκη που ούτε τυχαία ούτε εύκολα φανταζόµαστε ήρθε…
Για τον Ναυτικό Όµιλο Χανίων σίγουρα είναι µια σπουδαία στιγµή και αποτελεί δικαίωση της δουλειάς που γίνεται. Ας σηµειωθεί πως όλο αυτό έχει βάθος χρόνου, σε όλα τα τµήµατα και επίπεδα της υδατοσφαίρισης. Η αγωνιστική επιτυχία έρχεται µέσω της συλλογικής προσπάθειας, µε µεθοδικότητα εδώ και χρόνια, κάτι το οποίο φυσικά ξεκινά από µικρή ηλικία και όλοι οι προπονητές έχουν βάλει το λιθαράκι τους.
– Τα παιδιά είχαν πεισµώσει για τη νίκη;
Ναι, είχαν πεισµώσει, παίζαµε κι εντός έδρας και το είχαν ευχαριστηθεί πολύ. Πάντα υπάρχει άγχος βέβαια, ειδικά όταν στην κερκίδα βρίσκονται οικεία πρόσωπα. Θεωρώ πως υπήρξε σωστή καθοδήγηση από όλους µας, είχαν προετοιµαστεί επίσης από αγώνες και τουρνουά καθ’ όλη τη χρονιά κι έβγαλαν τον καλύτερό τους εαυτό!
-Οι οµάδες υδατοσφαίρισης στα Χανιά και στην Ελλάδα γενικότερα βλέπουµε πως διαπρέπουν, µε πολλά πρόσφατα παραδείγµατα. Τη στήριξη όµως ή την προβολή που τους αξίζει την έχουν;
Όχι, τα τελευταία χρόνια όπως βλέπουµε υπάρχουν προβλήµατα. Ένα πολύ σηµαντικό ζήτηµα είναι ότι δεν υπάρχει χώρος για να προπονηθούν όλα τα παιδιά. Για να σας δώσω ένα παράδειγµα, έκαναν παράπονα οι προπονητές στην Εθνική Οµάδα ότι δεν υπάρχει ένα σταθερό πλαίσιο ώστε να προπονηθούν οι αθλητές. Πηγαίνουν από τη µία πισίνα στην άλλη, δεν ξέρουν που θα κάνουν προπόνηση να προετοιµαστούν κ.ο.κ. Είναι πια καιρός να δηµιουργηθούν πισίνες, όχι µόνο για τους αθλητές, αλλά και για τους δηµότες ούτως ώστε να προπονούνται, να γυµνάζονται, να µάθουν να κολυµπούν σωστά τα παιδιά.
-Οι Χανιώτες από ό,τι φαίνεται τα πάνε καλά µε το υγρό στοιχείο και την κολύµβηση. ∆εν είναι άδικο να µην µπορούν να το κάνουν σωστά;
Είναι αδικηµένοι πράγµατι, θέλω να είµαι ροµαντικός και αισιόδοξος, οπότε πιστεύω πως τα επόµενα χρόνια θα έχουµε τουλάχιστον 2-3 πισίνες για όλα τα παιδιά και τους πολίτες. Και για να βγάζουµε µελλοντικούς πρωταθλητές αλλά και για να γυµνάζεται ο κόσµος. Εξάλλου προσπαθούµε πάντα για κάτι πιο ουσιαστικό: να καλλιεργούνται οι αξίες του σεβασµού, της οµαδικότητας, της προσήλωσης και όλα αυτά που προσφέρει ο αθλητισµός.
– Το ποδόσφαιρο και το µπάσκετ στην Ελλάδα µοιάζουν να είναι από τα πιο λαοφιλή αθλήµατα. Το πόλο πού το συναντάµε;
Στις µικρότερες ηλικίες κερδίζει έδαφος πια;
Κερδίζει έδαφος κι υπάρχει κόσµος που ενδιαφέρεται και στα Χανιά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Προσωπικά, θεωρώ ότι είναι το εθνικό µας άθληµα εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Έχουµε πολύ καλά πλασαρίσµατα είτε σε µικρές ηλικίες είτε από ανδρικές και γυναικείες οµάδες, µε πολύ υψηλές επιτυχίες. Το πόλο είναι ένας τρόπος ζωής, όποιος το ακολουθήσει θα το γνωρίσει.
– Το ακολουθούν δηλαδή πλέον αρκετοί;
Η πραγµατική εικόνα είναι ότι εµείς πλέον, στον Ναυτικό Όµιλο Χανίων, πολλές φορές κάνουµε επιλογή παικτών, γιατί είναι τόσο µεγάλος ο όγκος των παιδιών που ενδιαφέρεται για την υδατοσφαίριση που δεν µπορεί να γίνει. Είναι λίγο δύσκολο για εµάς, αλλά πολλές φορές προτείνουµε να γνωρίσουν κι άλλα αθλήµατα του υγρού στίβου και συνήθως η κρίση µας δεν πέφτει έξω και µάλιστα φέρνουν µεγάλες επιτυχίες σε αυτά που τελικά επιλέγουν! Για παράδειγµα, ένα παιδί ήταν τερµατοφύλακας και πήγε στο SUP και πήρε µεγάλη διάκριση πανευρωπαϊκά και ίσως παγκόσµια αν θυµάµαι καλά.
– Ποια τα οφέλη, λοιπόν, που αποκοµίζει κάποιος αν ασχοληθεί µε την υδατοσφαίριση; Υπάρχει κατάλληλη ηλικία, συνθήκες κ.λπ.;
Αρχικά να πούµε ότι οι γονείς και τα παιδιά πάντα επιλέγουν την υδατοσφαίριση. Μέσω αυτής, γυµνάζεται όλο το σώµα, είναι ένα άθληµα αερόβιο και µην ξεχνάµε πως είναι οµαδικό, ενώ βοηθάει τον αθλητή στο κοµµάτι της ψυχικής αντοχής.
Για να έρθει ένα παιδί, πρέπει να µάθει πρώτα να κολυµπάει. Είναι κοµβικό να ξεκινήσει ένα παιδί στη σωστή ηλικία, δηλαδή περίπου 8-10 χρόνων. Είναι ένα άθληµα που έχει έντονη σωµατική επαφή κι αν δεν τη συνηθίσει ο αθλητής σε µικρή ηλικία, θα δυσανασχετεί µετά. Βλέπουµε τα παιδιά που παίζουν πόλο να έχουν τη χαρά της συνεργασίας, την ένταση του αγώνα, και βοηθούνται πολύ πνευµατικά. Μπαίνει σε ένα πρόγραµµα έτσι ο αθλητής από νεαρή ηλικία, αποκτά υγιείς συνήθειες (ύπνος, διατροφή, πρόγραµµα διαβάσµατος κ.λπ.), πειθαρχία αλλά και το πιο σηµαντικό που απασχολεί και τους γονείς: αποµάκρυνση από τις οθόνες!
-Αθλητισµός ή πρωταθλητισµός;
Πάντα ξεκινάµε µε τον αθλητισµό και παράλληλα βλέπουµε… θα δείξει ο χρόνος. Ο πρωταθλητισµός σίγουρα είναι όµορφος αλλά και σκληρός. Φυσικά, εξαρτάται πάντα κι από το περιβάλλον, την οµάδα, τον σύλλογο µε τα εφόδια και την προστασία που σου δίνει. Θέλει θυσίες ο πρωταθλητισµός. Όταν κάνουµε την κουβέντα του πρωταθλητισµού στους αθλητές, βάζουµε πάντα το κοµµάτι της εκπαίδευσης και µόρφωσης παράλληλα. ∆υστυχώς, η υδατοσφαίριση είναι ένα άθληµα που δεν δύναται να εξασφαλίσει τα προς το ζην για όλη µας τη ζωή. Πολλοί αθλητές είναι πτυχιούχοι, δουλεύουν σε µια και δυο δουλειές και γενικά κάνουν παράλληλα κι άλλα για να τα βγάλουν πέρα. Έχουν ανοίξει βέβαια προγράµµατα που βοηθούν τον αθλητή να σπουδάζει παράλληλα, γιατί µιλάµε για δυο παράλληλους δρόµους, δεν γίνεται αλλιώς.
-Ένα µήνυµά σας, τέλος, για να έρθουν τα παιδιά στον κόσµο του υγρού στίβου… Συµβουλεύω τα παιδιά όσο µπορούν να είναι µακριά από τις οθόνες, να µάθουν να επικοινωνούν το ένα µε το άλλο και ειδικά στην εφηβεία να φλερτάρουν. Γενικά, να ζουν τη ζωή τους “έξω από το σπίτι”.
