Τυχερά παιχνίδια. Ή αλλιώς θεά τύχη. Μόνο που κατά την άποψή μου τίποτα το θεϊκό δεν συνάδει με τον τζόγο. Τα τυχερά παιχνίδια δημιουργήθηκαν για διασκέδαση. Δυστυχώς εξελίχθηκαν σε τεράστια πηγή προβλημάτων. Γιατί στοιχηματίζουμε; Για να διασκεδάσουμε; Ή γιατί αγοράζουμε ελπίδα ότι θα κερδίσουμε και θα πραγματοποιήσουμε όλα μας τα όνειρά; Πώς διασκεδάζει ένας άνθρωπος χάνοντας τα χρήματά του, πραγματικά δεν το καταλαβαίνω. Και πόσοι κερδίζουν; Φαινομενικά πολλοί, στη πραγματικότητα όμως ελάχιστοι. Μια έρευνα στο διαδίκτυο και τα νούμερα τρομάζουν. Την περίοδο Ιανουαρίου – Νοεμβρίου 2024, παίχτηκαν σε όλες τις μορφές στοιχήματος 14,124 δις ευρώ.
Τα περισσότερα από αυτά, αναλογικά, παίχτηκαν στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος. Με στοιχεία της Eurostat για το 2023 σε αυτή τη περιφέρεια, πάνω από το 35% των πολιτών αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού. Και όμως προτίμησαν να παίξουν τυχερά παιχνίδια. Περίσσευαν τόσα χρήματα λοιπόν στους Έλληνες; Αντί να επενδυθούν σε κάποιο προϊόν που να είναι οικείο και εύκολο προς τη διαχείριση, υπήρξε προτιμότερο να χαραμιστούν στον τζόγο. Δεν λύνεται το οικονομικό πρόβλημα της κάθε οικογένειας, σπαταλώντας τα χρήματά της στα στοιχήματα. Πότε επιτέλους θα γίνει αντιληπτό; Ιδιαίτερα ανησυχητική η δημοφιλία των τυχερών παιχνιδιών στους νέους και κυρίως στου έφηβους. Η κατάσταση αυτή θα εξελιχθεί σε σοβαρή μάστιγα αν δεν μεριμνήσουν η πολιτεία και η οικογένεια. Πρέπει η νέα γενιά να πειστεί αντί να διαβάζει τα Σαββατοκύριακα προγνωστικά για τους αγώνες διαφόρων αθλημάτων ή να αγοράζει «ξυστό» που υπόσχεται «ένα στα τρία κερδίζει», να μελετά τρόπους επένδυσης. Είτε να επενδύουν τα χρήματά τους, είτε να επενδύουν σε μόρφωση και απόκτηση δεξιοτήτων. Ο τζόγος είναι ο τρίτος πιο καταστροφικός εθισμός, με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά να προηγούνται.
Η Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων (ΕΕΕΠ) προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει το κοινό με διάφορες συμβουλές. Παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Ρίξτε μια ματιά στο link: https://www.gamingcommission.gov.gr/index.php/prolipsi-kai-katapolemisi-toy-ethismoy/ergaleia.
Τα ξέρουμε αυτά γιατί μας τα λες; θα αναρωτηθούν κάποιοι. Και σίγουρα θα υποστηρίξουν ότι δεν ανήκουν στην κατηγορία των εθισμένων παιχτών. Το αναλύω, διότι είναι πραγματικά ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα. Όσο πιο συχνά γίνεται λόγος γι’ αυτό, θα έρθει η στιγμή που θα αποφασίσουμε να το αντιμετωπίσουμε. Ένα ωραίο που διάβασα στο διαδίκτυο και το έχει πει ο Αμερικανός συγγραφέας και επενδυτής Howard Marks: “Ο πατέρας μου ήταν τζογαδόρος και μία μέρα έμαθε για μία κούρσα στον ιππόδρομο όπου θα έτρεχε μόνο ένα άλογο. Έτσι πήγε και έπαιξε όλα τα χρήματά για το νοίκι. Στη μέση της κούρσας, το άλογο πήδηξε τον φράχτη και εξαφανίστηκε”. Μήπως ήρθε η στιγμή να μπει ένα τέλος στον τζόγο; Μέχρι την επόμενη φορά… Καλή συνέχεια.
Πελαγία Δημητρακοπούλου (peldim@yahoo.gr), συγγραφέας του βιβλίου «Επένδυσε για να μην τελειώσουν ποτέ τα όνειρα» από τις εκδόσε iwrite.
