Τρεις Έλληνες είναι ανάμεσα στους φωτορεπόρτερ του πρακτορείου ειδήσεων Ρόιτερς, οι οποίοι τιμήθηκαν με την ύψιστη τιμή του βραβείου Πούλιτζερ, που αποτελεί τη μεγαλύτερη διάκριση, παγκοσμίως στον χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Oι τρεις Ελληνες φωτορεπόρτερ είναι οι Γιάννης Μπεχράκης, Αλκης Κωνσταντινίδης και Αλέξανδρος Αβραμίδης, οι οποίοι τιμήθηκαν για τη φωτογραφική κάλυψη της προσφυγικής κρίσης στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή.
«Για μένα το πιο σπουδαίο είναι ότι γινόμαστε οι φωνές των ανθρώπων που μας χρειάζονται». Αυτά ανέφερε, μεταξύ άλλων, στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο Γιάννης Μπεχράκης, ένας από τους τρεις Έλληνες φωτογράφους που τιμήθηκαν με το βραβείο Πούλιτζερ.
Μαζί με τους συναδέλφους του, Αλκη Κωνσταντινίδη και Αλέξανδρο Αβραμίδη, που ανήκουν στην ομάδα “Thompson Reuters”, αποτύπωσαν την προσφυγική κρίση μέσα από τον φακό τους και απέσπασαν το βραβείο της κατηγορίας “Breaking News”, το οποίο το πρακτορείο “Reuters” μοιράστηκε με την εφημερίδα “New York Times”.
«Νομίζω είναι το πρώτο Πούλιτζερ που έρχεται στην Ελλάδα» είπε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο Γιάννης Μπεχράκης.
«Χαίρομαι διπλά γιατί είναι μία επαγγελματική αναγνώριση υψηλού επιπέδου και για μένα και για την ομάδα μου». Αναφερόμενος στους άλλους δύο Ελληνες τιμώμενους σχολίασε: «Τα παιδιά είναι καταπληκτικά, έχουν ταλέντο, πάθος και πιστεύουν πολύ σε αυτό που κάνουν».
Οπως τόνισε, «το σημαντικό είναι αυτό που κάναμε φέτος μαζί με αυτά τα παιδιά. Με πολλές προσωπικές θυσίες καταφέραμε αυτό που θέλαμε, που ήταν να γίνουμε η φωνή αυτών των ανθρώπων που ερχόντουσαν σε μία κουκίδα γης στο Αιγαίο βλέποντάς τη σαν την τελευταία τους ελπίδα. Οι άνθρωποι στα νησιά τους καλωσόρισαν, τους έδειξαν αγάπη και εμείς οι δημοσιογράφοι που ήμασταν εκεί για πάρα πολύ καιρό γίναμε τελικά σωσίβια γι’ αυτούς. Ακούστηκε η φωνή τους μέσα από τις φωτογραφίες και τα κείμενά μας. Με αυτό τον τρόπο δείξαμε τι γίνεται στον κόσμο». Τα στιγμιότυπα της προσφυγικής κρίσης που αποτύπωσαν με τον φακό τους οι φωτογράφοι αποτέλεσαν αφορμή, ώστε πολύς κόσμος να έρθει από διάφορα μέρη του κόσμου για να βοηθήσει, εξηγεί ο κ. Μπεχράκης. «Πολλές φορές ήρθαν άνθρωποι και μου είπαν: “Είδα μία φωτογραφία σου και σκέφτηκα ότι πρέπει να έρθω να βοηθήσω”».
