Περισσότεροι από 280 επιβάτες -οι πιο πολλοί από αυτούς μαθητές λυκείου- του οχηματαγωγού «Σεουόλ» αγνοούνταν χθες το βράδυ μετά τη βύθισή του ανοιχτά της Νότιας Κορέας.
Από τους 462 επιβαίνοντες του σκάφους, 174 είχαν διασωθεί, ενώ μέχρι χθες το βράδυ μόλις τέσσερις ήταν οι επιβεβαιωμένοι νεκροί του ναυαγίου. Η αποτυχία εντοπισμού των αγνοουμένων, όμως, περιόριζε σημαντικά τις πιθανότητες να βρίσκονται ακόμη εν ζωή.
Αγνωστοι παρέμεναν επίσης οι λόγοι που προκάλεσαν τη μεγάλη κλίση του οχηματαγωγού, καθώς η θάλασσα στην περιοχή ήταν ήρεμη. Ορισμένοι από τους διασωθέντες έκαναν λόγο για ισχυρό κρότο, λίγο πριν το σκάφος γείρει στο πλάι.
«Ολα πήγαιναν καλά, όταν ξαφνικά ακούστηκε ισχυρή έκρηξη και ακούσαμε ήχο φορτίου να πέφτει. Τα μεγάφωνα μας είπαν να παραμείνουμε στις θέσεις μας. Οσοι το έκαναν αγνοούνται σήμερα», είπε η Τσα Εούν Οκ, αφού είχε αποβιβασθεί στο κοντινό λιμάνι του Τζίντο.
Οι διασωθέντες οδηγήθηκαν σε κλειστό γήπεδο του Τζίντο, όπου εξασφάλισαν ιατρική βοήθεια και ψυχολογική στήριξη. Εξοργισμένοι συγγενείς των αγνοουμένων κινήθηκαν απειλητικά εναντίον δημοσιογράφων και τοπικού πολιτικού παράγοντα, οι οποίοι έφθασαν στο λιμάνι.
Οι περισσότεροι από τους αγνοούμενους είναι μαθητές λυκείου της Σεούλ και καθηγητές τους, που μετέβαιναν στο νησί Τζετζού για εκπαιδευτική εκδρομή. Απελπισμένοι γονείς συγκεντρώθηκαν χθες μπροστά στο λύκειο Ντανουόν, από όπου προέρχονταν οι μαθητές, περιμένοντας νέα από τα παιδιά τους.
Δύο ώρες αφότου το πλοίο εξέπεμψε το πρώτο SOS, το «Σεουόλ» είχε γείρει στη μία του πλευρά, ενώ λίγη ώρα αργότερα, μόνο η πλώρη του παρέμενε έξω από το νερό.
Παρά τα ήρεμα νερά, η θαλάσσια περιοχή του ναυαγίου παρουσιάζει ισχυρότατα παλιρροϊκά ρεύματα, που εμποδίζουν την προσέγγιση δυτών στο ναυάγιο.
Σύμφωνα με χθεσινές δηλώσεις του υφυπουργού Αμυνας της Νότιας Κορέας, Λι Γκιονγκ Ογκ, 178 δύτες δραστηριοποιούνται στην περιοχή του ναυαγίου, ενώ μεταξύ τους βρίσκεται και ομάδα δυτών-κομάντος του νοτιοκορεατικού ναυτικού. Στην περιοχή έσπευσε και πολεμικό πλοίο του αμερικανικού 7ου Στόλου.
Συχνά τέτοια δυστυχήματα
Τέτοια δυστυχήματα είναι σχετικά συχνά στον αναπτυσσόμενο κόσμο, όπου οι κανόνες ασφαλείας και τα πιστοποιητικά αξιοπλοΐας είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα. Ουδείς θα περίμενε όμως τέτοια περιστατικά σε προηγμένες βιομηχανικές χώρες, όπως η Κορέα.
Το 2012, περισσότεροι από διακόσιοι άνθρωποι πνίγηκαν σε φεριμπότ που συνέδεε τις δύο όχθες του ποταμού Βραχμαπούτρα στην Ινδία, κατά τη διάρκεια καταιγίδας στο κρατίδιο του Ασαμ. Το 2011, 235 άνθρωποι χάθηκαν στην Τανζανία, μετά τη βύθιση φεριμπότ σε νησιά της Ζανζιβάρης.
Το 2008, περισσότεροι από οκτακόσιοι επιβάτες πνίγηκαν ανοιχτά της νήσου Σιμπουγιάν στις Φιλιππίνες, από τη βύθιση του φεριμπότ «Πρίνσες οφ δε σταρς». Τέλος, τον Φεβρουάριο του 2006, 1.208 μουσουλμάνοι προσκυνητές με προορισμό τη Μέκκα πνίγηκαν στην Ερυθρά Θάλασσα εξαιτίας της βύθισης του οχηματαγωγού «Αλ Σαλάμ Μποκάτσιο». Στη συλλογική μνήμη της Ευρώπης παραμένει στο μεταξύ χαραγμένο το ναυάγιο του «Σπίριτ οφ Εστόνια» στη Βαλτική Θάλασσα, με περισσότερους από 850 νεκρούς.
Συγκλονίζουν τα μηνύματα που έστελναν από το πλοίο οι μαθητές
«Δεν υπάρχει τηλεφωνική σύνδεση και σύνδεση στο Διαδίκτυο. Ετσι, στέλνω γραπτό μήνυμα. Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι πάνω στο πλοίο, δεν μπορώ να δω τίποτα, είναι εντελώς σκοτεινά. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετοί άνδρες και γυναίκες, γυναίκες που ουρλιάζουν» αναφέρεται σε μήνυμα επιβάτη.
«Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι στο πλοίο. Δεν έχουμε πεθάνει ακόμη, σε παρακαλώ στείλε το μήνυμα παντού”, αναφέρει μαθητής σε μήνυμά του προς τη μητέρα του.
«Μαμά, σου το γράφω για την περίπτωση που δεν θα μπορέσω να σου το πώ. Σ’ αγαπώ», αναφέρει άλλο μήνυμα. Η μητέρα χωρίς να γνωρίζει τι έχει συμβεί ρωτάει: «Γιατί;» και προσθέτει: «Κι εγώ σ’ αγαπώ, παιδί μου».
Η τύχη των αποστολέων των μηνυμάτων δεν είναι γνωστή….
