Φοριέται πολύ τελευταία το κουστουµάκι. Κάποιοι το φοράνε κάθε µέρα, άλλοι µια στις τόσες. Όπως τους βολεύει ή όποτε επιβάλλεται.
Τι πάει να πει τόσο… όσο; Ρωτάω και µου απαντούν. Να… τρως τόσο µέχρι να χορτάσεις. Ας ξεκινήσουµε από το φαΐ. ∆ηλαδή να γεµίσει το στοµάχι; Ξαναρωτάω. Ναι βέβαια µου απαντούν και αντ΄ απαντώ µε ερώτηση. Κι αν ένα στοµάχι είναι συρρικνωµένο και χορταίνει µε 5 κεφτεδάκια ένα ξεχειλωµένο στοµάχι πρέπει να γεµίσει µε 45; Το τόσο… όσο που να χωρέσει;
Ξεκινήσαµε από το φαΐ γιατί είναι µια καθηµερινή ανάγκη. Αλλά δεν είναι ανάγκη να τρώµε τον περίδροµο.
Το τόσο… όσο επεκτείνεται και διευρύνεται σε όλες τις καθηµερινές µας συνήθειες και ανάγκες.
Ξοδεύουµε τόσα χρήµατα όσο αντέχει η τσέπη µας, για όσα µας είναι άκρως απαραίτητα. Επιστρατεύουµε τη λογική πρώτα και όχι τις επιθυµίες µας. κάνουµε τον προϋπολογισµό µας µετράµε τις ανάγκες µας κι αν είναι εφικτό κάνουµε και µια µικρή σπατάλη που και που. Κάνουµε την αυτοκριτική µας και ρωτάµε µε ειλικρίνεια τον εαυτό µας και περιµένουµε µια ειλικρινή απάντηση. Τον ρωτάµε: αυτό σου είναι απαραίτητο τώρα; Αυτό γιατί το θέλεις; ∆εν µπορείς να ζήσεις χωρίς αυτό τώρα που δυσκολεύεσαι οικονοµικά; Αν µας απαντήσει το εγώ µας ναι! το θέλω τώρα! Γιατί νοιώθω καλύτερα, είµαι χαρούµενος για ότι έχω. ∆εν του δίνουµε θάρρος. Του λέµε αυστηρά. Είσαι θύµα του καταναλωτισµού και λούσου τις συνέπειες αργότερα.
Πρέπει να εργαζόµαστε 8ωρο και νόµιµα και επιστηµονικώς. Τόσο αντέχει ο οργανισµός. Εξαιρούµε τον ιδιωτικό τοµέα που χτυπάνε 12ωρο έως 15ωρο οι εργαζόµενοι και οι περισσότεροι χωρίς να πληρώνονται υπερωρίες. Παράνοµο αυτό.
Όσοι έχουν επιχειρήσεις δουλεύουν αρκετοί από τα χαράµατα ως αργά το βράδυ. Μα δεν κουράζονται; Εκτός κι αν… προφασίζονται φόρτο εργασίας για να κάνουν και καµιά στραβή!
8ωρο πρέπει να κοιµόµαστε. Επισηµαίνουν οι επιστήµονες. Αν εµείς κοιµόµαστε 10ωρο και 12ωρο έφυγε πολύτιµος χρόνος. Αναβάλλουµε τρέχοντα και επείγοντα που πρέπει να διεκπεραιώσουµε. Τρέχουµε µετά και δεν φτάνουµε. Καλό είναι και το αραλίκι και το χουχούλιασµα το χειµώνα. Αλλά… τρέξε να πληρώσεις τα ασφάλιστρα του αυτοκινήτου σου. Έληξε ο χρόνο… έχει πρόστιµο! Ωραίο είναι να προσφέρεις να είσαι δοτικός αλλά… κι αυτό τόσο… όσο. Όσο µπορείς, όταν µπορείς, όπως µπορείς. Αλλιώς… εξαντλείσαι και παραπονιέσαι όταν έχεις ξεπεράσει τις δυνατότητές σου.
Υ.Γ. Το τόσο… όσο σηµαίνει µέτρο… όριο ισορροπίας. Για το καλό µας, για την ψυχική µας ισορροπία και για το καλό των άλλων για να µην τους κακοµαθαίνουµε.
