Το στοίχημα

Απ’ την εποχή των θετικών σπουδών, όπου στα διαβάσματά μου κυριαρχούσαν οι αριθμοί e και π, μέχρι σήμερα, πάντα μ’ άρεσε η ιδέα του στοιχηματισμού.
Μήπως οι στόχοι που θέτει ο καθένας στη ζωή του δεν είναι στοιχήματα που πρέπει να κερδηθούν;
Κάποια στοιχήματα τα κέρδισα, άλλα τα έχασα. Συχνά τα στοιχήματα που κέρδιζα ήταν μεγάλα, αλλά τώρα πλέον πιστεύω ότι δεν είμαι σίγουρος πως αυτό δεν οφειλόταν στην τύχη, και όχι στους καλούς υπολογισμούς μου και στη μεθοδική εργασία μου.
Στις μέρες, ένα χρόνο πριν, λίγοι θα στοιχημάτιζαν στον πόλεμο ανάμεσα σε Ρωσία και Ουκρανία, παρότι ενδείξεις υπήρχαν.
Στην παρούσα γεωπολιτική κατάσταση η Ρωσία κάνει κοινά γυμνάσια με την Κίνα και αναθερμαίνει τις σχέσεις της με τη Βόρεια Κορέα. Απ’ την αντίπερα όχθη οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να τσιγκλούν την Κίνα σε ότι αφορά στην Ταϊβάν. Μάλιστα εκτός από κυβερνητικές αντιπροσωπείες που επισκέπτονται την Ταϊβάν, στέλνονται και δύο πολεμικά πλοία στην περιοχή, με την Κίνα να είναι έτοιμη να αντιδράσει.
Ο στοιχηματισμός πλέον έχει πάρει άλλη διάσταση, τα πάντα παίζονται στο τραπέζι του τζόγου, στον οποίο οι εξαρτημένοι είναι πολλοί. Ο στοιχηματισμός έχει εισχωρήσει στον ευγενή αθλητισμό, σε διαγωνισμούς τραγουδιού, σε αγώνες αυτοκινήτων, σε κυνοδρομίες, ιπποδρομίες, κυνομαχίες, κοκορομαχίες, ακόμα και σε προεκλογικές μάχες.
Άραγε πόσα θα πληρωνόταν αυτός που θα πόνταρε στο αδιανόητο: στο τσαφ που θα προξενούσε μια γενικευμένη παγκόσμια σύρραξη;