Μάιος, 2025. Συχνά, πυκνά γινόµαστε µάρτυρες από τα µέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα ΜΜΕ, γεγονότα που σπαράζουν την ψυχή µας, εγκλήµατα πάθους και µίσους, βιασµοί, τροχαία δυστυχήµατα, δολοφονίες, παιδοκτονίες, µητροκτονίες, πατροκτονίες, αυτοκτονίες κλπ.
Τα παραπάνω διαδίδονται και µαθαίνονται, εν ριπή οφθαλµού, σε ολόκληρο τον κόσµο. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η αιτία αυτών των δεινών µπορεί να οφείλεται στην οικονοµική κρίση και την ανέχεια των Ελλήνων πολιτών, στις παρενέργειες του Covid 19 και την πανδηµία του κορονοϊού, την διαφθορά και το ξέπλυµα µαύρου χρήµατος, στην ανασφάλεια του εργασιακού τοµέα κλπ. Ένα, πάντως είναι σίγουρο ότι κοινώς δεν πάµε καλά στην χώρα µας, σε µια χώρα που έχει να αντιµετωπίσει τις τρέχουσες προκλήσεις του παρόντος και του µέλλοντος. Προκλήσεις που έχουν σχέση µε τα ραγδαία, διαφαινόµενα τεχνολογικά επιτεύγµατα,( βλέπε τεχνητή νοηµοσύνη0, το Cazus Belli και τον εξ ανατολών κίνδυνο, το δηµογραφικό πρόβληµα, την ακρίβεια, την ανέχεια, αλλά κυρίως µε τον εσωτερικό εµφύλιο των ανθρώπινων σχέσεων! Αλήθεια, ποτέ άλλοτε δεν ήταν σε τέτοια έκταση και ένταση οι σχέσεις των ανθρώπων! ∆ηµιουργούνται πολλά προβλήµατα για ψύλλου πήδηµα, από ασήµαντες αφορµές και αιτίες µεταξύ των ατόµων, που υποστηρίζουν διαφορετική θεώρηση των πραγµάτων, άλλο τρόπο σκέψης, άλλη κουλτούρα και διαφορετικές καταβολές. Οι πάµπολλες διαµάχες συνεχίζονται στα δικαστήρια, όπου καθηµερινά εκτυλίσσονται σκηνές «απείρου κάλλους»! Εκεί όπου οι αίθουσες …σφύζουν από ζωή, σε µια ατέρµονη συζήτηση των αντίδικων µερών των κατήγορων, των κατηγορουµένων και των δικαστικών οργάνων.
Ζούµε σε µια χώρα όπου η αλληλουχία παράνοµων και εγκληµατικών πράξεων έχει φτάσει στο ζενίθ, η βία και η παιδική βία, η εγκληµατικότητα, συνεχώς αυξάνονται, ενώ το ειδησεογραφικό δελτίο µονοπωλεί τις παραπάνω πράξεις! Επιπλέον, βγαίνουν στην επιφάνεια παρανοµίες και σκάνδαλα, όπως ο ΟΠΕΚΕΠΕ, ένα σκάνδαλο που «έσκασε» πρόσφατα, µε τις παράνοµες επιδοτήσεις των αγροτών.
Αλήθεια, δεν γνωρίζουµε αν αυτά συµβαίνουν και σε άλλες χώρες ή αν η χώρα µας έχει και αυτή την αρνητική πρωτιά ανάµεσα στις Ευρωπαϊκές χώρες! Η κοινωνία µας έχει φτάσει, µάλλον, σε µια πρωτοφανή εσωστρέφεια, τρώγεται µε τις σάρκες της, ενώ αδυνατεί να χαράξει µια ασφαλή ρότα προς το µέλλον αφήνοντας πίσω την µιζέρια και τις παθογένειες που τόσο έχουν βασανίσει όλους τους Έλληνες! ∆εν γίνεται µια µικρή χώρα, σαν την δική µας, σε αναλογία µε τον πληθυσµό της. να διαθέτει χιλιάδες δικηγόρους και δικαστές, να έχει χιλιάδες εκκρεµείς υποθέσεις! ∆εν µπορεί να υπάρχουν ογκωδέστατοι φάκελοι µε µηνύσεις και κατηγορητήρια, π.χ. ο αδερφός να µηνύει τον αδερφό, ο γιος τον πατέρα, η µάνα την κόρη, ο γείτονας τον γείτονα κλπ
Αναζητώντας, ξανά, την χαµένη µας ταυτότητά, σε µια δύσκολη φάση, όπου οι γείτονές µας, µας κοιτάζουν, υποχθόνια και µε µισό µάτι, θα πρέπει να βγούµε από το καβούκι µας, ως κοινωνία. Μια κοινωνία στα τάρταρα, λαβωµένη από τις απανωτές, δυσάρεστες συγκυρίες, όπως η οικονοµική κρίση, ο κορονοϊός κ.ά. Αισθάνεται ανασφάλεια και αδύναµη για να µπορέσει να λύσει τα καθηµερινά της προβλήµατα, δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα, ακροβατεί πάνω σε ένα τεντωµένο σχοινί. Έτσι δηµιουργείται ένας φαύλος κύκλος κλεισούρας και ηττοπάθειας.
Αυτή η εικόνα δεν ανήκει στην χώρα µας, η εικόνα της µιζέριας, της διαφθοράς, του βολέµατος, της απάτης, της αντεκδίκησης, της ποινικοποίησης της ζωής µας.
Ας βελτιώσουµε πρώτα τον εαυτό µας και στη συνέχεια να ασχοληθούµε µε τους άλλους! ∆εν µπορούµε άλλο πια να ποινικοποιούµε την ζωή της χώρας µας.
