Για «κόλαση» στη ζωή των μεταναστών και εφαρμογή του δόγματος Πλεύρη κάνει λόγο το ΜέΡΑ25 Κρήτης, σχολιάζοντας τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών στο νησί, υπογραμμίζοντας πως “οι αξιοπρεπείς συνθήκες διαμονής δεν είναι φιλανθρωπία, είναι υποχρέωση”.
Αναλυτικά, αναφέρει: «Τα τελευταία 24ωρα εκατοντάδες κατατρεγμένοι συνάνθρωποι μας, πρόσφυγες και μετανάστες, καταφέρνουν να φτάσουν σώοι στις νότιες περιοχές της Κρήτης μέσω της θαλάσσιας διαδρομής από τη Λιβύη. Οι αρχές τους μεταφέρουν σε ακατάλληλους χώρους και σε άθλιες συνθήκες διαμονής μέχρι να καταγραφούν και να μεταφερθούν στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Στο Ρέθυμνο, υπό συνθήκες καύσωνα, με θερμοκρασίες που αγγίζουν τους 40 βαθμούς Κελσίου περισσότεροι από 400 άνθρωποι αφέθηκαν στην τύχη τους στο εμπορικό λιμάνι, σε σημείο χωρίς σκιά, χωρίς καμία υποδομή κάλυψης των αναγκών τους.
Στην Κρήτη έχει ξεκινήσει να υλοποιείται αυτές τις μέρες με τραγικό τρόπο το δόγμα Πλεύρη: «Η κόλαση, να φαντάζει παράδεισος σ’ αυτά που θα ζουν εδώ», έλεγε κάποτε ο σημερινός υπουργός Μετανάστευσης. Και προφανώς περιμένουμε χειρότερα. Ο ίδιος έχει πει εξάλλου «φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες και, για να γίνω κατανοητός, αν δεν υπάρχουν νεκροί».
Η Κρήτη υπήρξε πάντα τόπος φιλοξενίας και ανθρωπιάς και αυτό δεν θα το ξεχάσουμε όσο και αν θέλει η κυβέρνηση με πολιτικές ρατσισμού να στρέψει τους κατοίκους εναντίον των μεταναστών. Οι Οργανώσεις του ΜέΡΑ25 στην Κρήτη συμμετέχουμε και καλούμε στις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης για την παροχή βοήθειας στους κατατρεγμένους συνανθρώπους μας.
Οι δήμοι του νησιού οφείλουν άμεσα να ορίσουν χώρους προσωρινής φιλοξενίας, για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των άθλιων συνθηκών διαβίωσης έστω για αυτές τις τρεις μέρες που μένουν οι άνθρωποι στο νησί. Και το κεντρικό κράτος οφείλει να συνδράμει υλικά και με προσωπικό τη στελέχωση των δομών αυτών ώστε να υπάρχουν αξιοπρεπείς συνθήκες φιλοξενίας/διαμονής τους σε ασφαλείς χώρους. Εάν ήθελαν πραγματικά να το κάνουν, θα είχε γίνει… χθες.
Καλούμε τις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης να σεβαστούν βάσει των Διεθνών Συνθηκών τα δικαιώματα των προσφύγων και τον μεταναστών που φτάνουν στο νησί μας.
Δεν είναι φιλανθρωπία, είναι υποχρέωσή τους».
