Το μάθημα της κουκουβάγιας

Με όποιο μέτρο μετρά ο κ. Τσίπρας τις αντιδράσεις για το προσφυγικό, με το ίδιο θα μετρηθεί και αυτός. Οσο παλιό είναι το προσφυγικό πρόβλημα τόσο παλιά είναι και η συζήτηση στην Ελλάδα για το τι στάση πρέπει να τηρήσουμε γι’ αυτούς τους δοκιμαζόμενους ανθρώπους μας.
Ας κάνουμε μια συμφωνία· θα συμφωνήσουμε ότι η Ελλάδα είναι ευρωπαϊκή χώρα, έχει σύνορα, πολίτες και μια συνεπακόλουθη πολιτική.
Η Ελλάδα επίσης -σαν κράτος- έχει μια εθνολογική σύσταση, μια θρησκεία, μια κοινή αντίληψη περί ηθικής· όταν λέμε “κοινή αντίληψη” εννοούμε ευρέως αποδεκτή…
Στο πλαίσιο της κοινά χαραγμένης ευρωπαϊκής πολιτικής, σε συνάρτηση με τα καμώματα Ερντογάν δρα και λειτουργεί η Ελλάδα για το προσφυγικό. Εν ολίγοις η Ελλάδα δεν πρέπει πια να τρέφει αυταπάτες.
Ούτε η Κρήτη πρέπει πια να τρέφει αυταπάτες, αφού η κυβέρνηση αναζητά πλέον χώρο φιλοξενίας 2.000 προσφύγων. Αυτό είναι το μέτρο που μετρά ο κ. Τσίπρας. Ή που πρέπει να μετρά.
Κάθε τόπος έχει ένα συγκεκριμένο όριο αντοχής για τα μεγάλα θέματα. Αυτό αντέχει η ελληνική κοινωνία, το άλλο δεν το αντέχει.
Υποψιάζομαι ότι κύριο μέλημά μας είναι η τύχη της Ελλάδας και όχι οι κουκουβάγιες των ψευδαισθήσεων. Υποθέτω…