Από την εποχή του Γαλιλαίου είχε διευκρινιστεί ότι η επιστήμη είναι στυλοβάτης της πολιτικής, οι ηγεσίες της οποίας καλούνται κάθε μέρα να παίρνουν αποφάσεις.
Παρότι σε περιόδους μεγάλων κρίσεων υπάρχει και ένα κομμάτι της ανοησίας, εντούτοις τα κόμματα της συνταγματικού τόξου οφείλουν να πολιτευτούν με σοβαρότητα και αξιοπιστία.
Καμία κρίση δεν μπορεί να σταματήσει την πολιτική και την λειτουργία της οικονομίας και της κοινωνίας.
Η κυβέρνηση βαδίζει προς το κρίσιμο μονοπάτι του καλοκαιριού· ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι απών. Ο κύκλος των επιστρεπτέων προκαταβολών φαίνεται ότι ολοκληρώνεται, η Αγορά ανοίγει, οι οικονομικοί κύκλοι αισιοδοξούν για μια ασφάλεια στα έσοδα και τώρα -με όλα τα μέτρα προστασίας και το δώρο του εμβολίου- όλοι πρέπει να δουλέψουμε.
Η κυβέρνηση φαίνεται ότι θα χρησιμοποιήσει ακόμη ειδικά χρηματοδοτικά εργαλεία, αλλά τον “μετεωρίτη” που έπεσε στην χώρα με την Covid πρέπει να τον μαζέψουμε και να συνεχίσουμε.
«Είναι η οικονομία αγαπητέ», όπως έλεγε ευφυώς και ο Μπιλ Κλίντον.
Πρέπει σε αυτή την φάση να γίνει αντιληπτό από το μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν συνδέονται με τη λιτότητα και ότι οι προπερσινές πρακτικές δεν μπορούν όλες να χρησιμοποιηθούν· μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι πρακτικές μόνο που συνδέονται με την επανεκκίνηση της οικονομίας.
Άλλο το στοίχημα του 2004 και άλλο το στοίχημα του 2021. Αυτό πρωτίστως πρέπει να γίνει αντιληπτό από τον κόσμο της εργασίας και τους επιχειρηματίες.
Στις επιχειρήσεις εργάζονται και ηγούνται άνθρωποι που έχουν υψηλές προσδοκίες.
Αν πάμε με τα μυαλά του 2015, θα πέσουμε στον γκρεμό.
