Ποσο “διαβασμένα” είναι τα κόμματα στην Ελλάδα ως προς τις κοινωνικές αλλαγές και την πολιτική κινητικότητα που εξελίσσεται; Θέλω να πω, η μικροαφήγηση των δύο βασικών πολιτικών παιχτών (ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ) αφομοιώνει την υποδόρια κίνηση της κοινωνίας;
Ο Αντoνιο Νέγκρι έλεγε ότι το «μέλλον έχει αρχαία καρδιά». Εντός αυτού του πολιτικού δράματος κινείται σήμερα η Ελλάδα. Οταν κάνεις πολιτική με την κοινωνία και όχι με τις προκαταλήψεις σου, ξέρεις ότι η ιστορία γράφεται με μικρά άλματα. Εiναι πολύ εύκολο και άκριτο να πεις «πέφτει η κυβέρνηση…» χωρίς να προσμετρήσεις την κοινωνική αφήγηση.
Βούληση της παρούσας κυβέρνησης, κατά την άποψή μου, είναι ν’ αποφύγει τις εκλογές. ΠεριμΕνει να παίξει το 2018 με σιγουριά το “χαρτί” του χρέος για να έχει κάτι πειστικό να πει στους πολίτες. Τώρα δεν έχει… Από την άλλη (γι’ αυτό λέω για μικρά άλματα), ο κ. Μητσοτάκης ισορροπεί σε μια πολιτική αρχών με ένα κουρασμένο κομματικό σκαρί.
Η κοινωνια τι λέει τώρα για όλα αυτά; Τα Χανιά είναι ένας ιδιότυπος πιλότος για να βγάλεις συμπεράσματα. Ολοι ξέρουμε ότι τα αστικά κόμματα έκαναν λάθη.
Ολοι ξέρουμε ότι η σημερινή κυβέρνηση φορτώθηκε με πολλά “βάρη”. Μέσα σε αυτή την αναμεσάδα βρίσκεται ακόμη η θυμωμένη κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει μια αξιοπρόσεχτη αντοχή άνω του 20%.
Ο κ. Μητσοτάκης προηγείται σταθερότατα, αλλά ακόμη δεν έχει πει τη μαγική λέξη. Θυμίζω «εκσυγχρονισμός», «επανίδρυση του κράτους», «λεφτά υπάρχουν», «θα το σκίσω το μνημόνιο». Δεν μιλάω για το λαϊκίστικο σύνθημα τώρα δα, αλλά για να συνεγερθεί η κοινωνία.
Αρα τι κάνουμε; Περιμένουμε τα γεγονότα και μετράμε από τι υλικά είναι φτιαγμένος κάθε ηγέτης.