Στη χώρα µας αλλά και σ’ όλη την Ευρώπη η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία έχει ισχυρή παρουσία και πολιτική δύναµη. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές δυνάµεις επιβλήθηκαν και περιορίσθηκαν οι σοσιαλδηµοκρατικές δυνάµεις που είχαν κυριαρχήσει στη δεκαετία του ‘80.
Έτσι λοιπόν παραµερίστηκε το κοινωνικό κράτος που είχε συσχετισθεί µε την περίοδο του µεταπολεµικού καπιταλισµού. Τότε που τα κοινωνικά δικαιώµατα αποτελούσαν αναπόσπαστο τµήµα της ∆ηµοκρατίας. Αυτά τα δικαιώµατα αποτελούσαν βασικό κριτήριο αξιολόγησης της εύρυθµης λειτουργίας των δηµοκρατικών καθεστώτων και ήταν η κύρια αιτία της επιβίωσης τους. Αυτά τα καθεστώτα εξασφάλισαν τη συµµετοχή των πολιτών τους στους καρπούς της παραγόµενης ευηµερίας. ∆ιαφορετικά θα είχαν καταρρεύσει. Μεταπολεµικά υπήρξαν συντηρητικοί πολιτικοί στην Ευρώπη, που ακολούθησαν την πολιτική του κοινωνικού κράτους· είτε για λόγους εθνικιστικούς, είτε για λόγους δηµογραφικούς. Πάντοτε το δηµογραφικό πρόβληµα ήταν ένα κοινωνικό πρόβληµα, εξαρτηµένο από την κρατική διαχείριση, µέσα από ένα καθεστώς κοινωνικής πολιτικής.
Και πάντοτε αντιµετωπιζόταν µε την πολιτική των κοινωνικών µέτρων. Γιατί είναι γεγονός ότι µοναδική διέξοδος για την επίλυση ενός κοινωνικού προβλήµατος είναι η υιοθέτηση κρατικής πολιτικής. Καµιά ιδιωτική οικονοµία δεν νοιάζεται για την επίλυση κοινωνικών προβληµάτων. Μόνο µια κρατική πολιτική µπορεί να εξασφαλίσει την επιβίωση του πληθυσµού. Η απουσία µιας κοινωνικής πολιτικής, έφερε την υπογεννητικότητα του λαού µας. Η εκτεταµένη αποδυνάµωση της κοινωνικής πολιτικής επιφέρει την όξυνση των κοινωνικών προβληµάτων. Και είναι γεγονός αναµφισβήτητο ότι ο νέος σήµερα αδυνατεί να στήσει νοικοκυριό και να φέρει παιδιά στον κόσµο, αφού ο µισθός του επαρκεί για ενοίκιο, φως και νερό.
Με τέτοιες κοινωνικές συνθήκες δεν αντιµετωπίζεται η υπογεννητικότητα. Ένα εθνικό πρόβληµα στη χώρα µας που τα τελευταία χρόνια έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις. Ένα πρόβληµα που είναι στενά δεµένο µε τη λειτουργία ενός κοινωνικού κράτους. Στο κράτος σήµερα δεν υπάρχει κοινωνική διάσταση και κοινωνικός σκοπός στην πολιτειακή του έννοια. Το κράτος συµπεριφέρεται σαν επιχειρηµατίας!
ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΣΜΟΣ
Μεταπολεµικά ακολουθήθηκε µια πολιτική που οι ιδέες του κρατικού παρεµβατισµού στην οικονοµία αποτέλεσαν τον θεµέλιο λίθο του κοινωνικού κράτους. Ήταν µια πολιτική που εξασφάλιζε την επιβίωση του πληθυσµού έξω από τους µηχανισµούς της αγοράς. Στα τελευταία χρόνια τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα, οι παραµερισµοί της κρατικής κοινωνικής πολιτικής ενίσχυσαν τη δηµογραφική κρίση. Ιδιαίτερα η χώρα µας αναγκάσθηκε να εφαρµόσει οικονοµικές επιταγές των ευρωπαϊκών θεσµών και του ∆.Ν.Τ., µε σηµαντικές κοινωνικές επιπτώσεις. Η εκτεταµένη αποδυνάµωση της κοινωνικής πολιτικής συνέβαλε στην όξυνση των κοινωνικών προβληµάτων.
Είχαµε την εντατική συρρίκνωση των δαπανών για το κοινωνικό κράτος, την απορρύθµιση των εργασιακών σχέσεων, τις µισθολογικές περικοπές και τις εκτεταµένες ιδιωτικοποιήσεις της δηµόσιας περιουσίας. Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον σκληρής λιτότητας και αχαλίνωτης νεοφιλελευθεροποίησης της κοινωνικής πολιτικής στα χρόνια της οικονοµικής κρίσης, τα µέτρα της οικονοµικής πολιτικής επικεντρώθηκαν καθολικά στην ιδιωτική οικονοµία. Το κοινωνικό κράτος εγκαταλείφθηκε και οι καρποί της παραγόµενης ευηµερίας πήγαιναν σε µια ολιγάριθµη τάξη πολιτών. Στην οικονοµική ολιγαρχία. ∆εν υπήρξε σχεδιασµός για την αντιµετώπιση των κοινωνικών προβληµάτων, µεταξύ των οποίων και το δηµογραφικό. Την κοινωνική πολιτική αντικατέστησαν τα κυκλώµατα εξουσίας προκειµένου να εξυπηρετήσουν οικονοµικά συµφέροντα και να αναπαραχθεί η κεκτηµένη εξουσία.
Όταν το κράτος θα ‘πρεπε να είχε επιστρατεύσει όλες του τις δυνάµεις για να αντιµετωπισθεί το εθνικό πρόβληµα της υπογεννητικότητας, αυτό σερνόταν από τους «φραπέδες». Αντί να προστατευθούν οι νέοι αγρότες µε τις ενισχύσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ, για να µπορέσουν να στήσουν νοικοκυριό και να βοηθήσουν στην αντιµετώπιση του δηµογραφικού προβλήµατος, οι ηµέτεροι ενός ψευδεπίγραφου κοµµατικού πατριωτισµού είχαν στήσει µια εγκληµατική οργάνωση και έκλεβαν τις επιδοτήσεις των αγροτών. Η κυβέρνηση προσπαθεί να εξιλεωθεί. Πανηγυρίζει για τα «ραβασάκια» των 47 εκ., στα 2,5 δισ. της απάτης. Όµως, ποιος θα αποκαταστήσει τους εξαπατηθέντες αγρότες; Και ποιος θα πληρώσει το πρόστιµο που µας επέβαλε η Ε.Ε. του 1 δισ. ευρώ;
∆υστυχώς, θα τα πληρώσει ο λαός µας!
Το σκάνδαλο δεν ξεχνιέται µε τη µέθοδο της προπαγάνδας.
Είναι από τα σκάνδαλα που συγκρατεί η ιστορική µνήµη.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΥΠΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Στη χώρα µας ο πληθυσµός συνεχώς µειώνεται. Οι θάνατοι είναι διπλάσιοι από τις γεννήσεις. Το Ινστιτούτο ∆ηµογραφικών Ερευνών επισηµαίνει την κατάρρευση των γεννήσεων, οι οποίες έφθασαν το 2023 τις 72.300, δηλαδή οι µισές απ’ αυτές που καταγράφηκαν την περίοδο 1950 – 1970.
Από το 2011 που αρχίζει η οικονοµική κρίση, καταγράφονται µισές γεννήσεις από θανάτους, µε αποτέλεσµα να µειωθεί ο πληθυσµός κατά 500.000 άτοµα. Η Ελλάδα είναι µια γερασµένη χώρα, αφού το 23% των κατοίκων της είναι άνω των 65 ετών καταγράφοντας τους χαµηλότερους ετήσιους δείκτες γονιµότητας της Ε.Ε. Εξάλλου υπάρχουν 2.500.000 συνταξιούχοι.
Μια εικόνα φθίνουσας χώρας!
Στη χώρα µας η διαγενεακή γονιµότητα κινείται στο 1,3 – 1,4 παιδιά ανά γυναίκα, δηλαδή υπολείπεται του ορίου αναπαραγωγής που είναι 2,07 παιδιά ανά γυναίκα. Στη µείωση του πληθυσµού έχει συντελέσει και η µεταναστευτική εκροή, ιδιαίτερα των νέων επιστηµόνων.
Υπάρχει µια µαζική έξοδος των νέων προς αναζήτηση καλύτερης αµειβόµενης εργασίας. Με τους µισθούς που επικρατούν στη χώρα µας, δεν σταµατά η έξοδος. Αυτή η ένταση και το εύρος της µείωσης του πληθυσµού δεν πρόκειται να περιορισθεί µε τις εργασιακές και οικονοµικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα µας. Και δυστυχώς ταυτόχρονα χάνεται ένα σπουδαίο κεφάλαιο που επένδυσε η Ελλάδα για την Παιδεία των Ελλήνων. Αυτό το κεφάλαιο αξιοποιείται από τις ξένες χώρες. Αυτή, λοιπόν, η µαζική έξοδος των νέων επιστηµόνων µας δεν πρόκειται να σταµατήσει.
Αλλ’ ούτε να επαναπατρισθούν. Πώς να µην καταρρεύσει το Ε.Σ.Υ., όταν χιλιάδες Έλληνες γιατροί αµείβονται στο εξωτερικό µε πολλαπλάσιους µισθούς; Όλα λοιπόν τα προβλήµατα της κοινωνίας έχουν την αντανάκλασή τους στην οικονοµική και κοινωνική πολιτική που ακολουθείται. Τα καρτέλ και οι τράπεζες πανηγυρίζουν, γιατί είχαν υπερκέρδη 13 δισεκ. το 2024. Όµως το κράτος ζητά να φτιάξει Παιδεία µε µισθό 750 ευρώ στον δάσκαλο. Ένα κράτος που δεν… έχει κοινωνική ευαισθησία, θα σέρνεται στα κοινωνικά του προβλήµατα. Όταν υπηρετεί τα ισχυρά οικονοµικά συµφέροντα και δεν δίνει κίνητρα στους νέους, για να αποκτήσει ζωντάνια η ελληνική κοινωνία. Για να µπορούν να κάνουν νοικοκυριό και να σταµατήσει ο δηµογραφικός κατήφορος της χώρας.
Τα στοιχεία τα δηµογραφικά είναι συγκλονιστικά.
Στους νέους ηλικίας 17 – 34 ετών, 1 στα 3 άτοµα δυσκολεύεται να καλύψει τις µηνιαίες ανάγκες. Το 35,6% των νέων εργαζοµένων θεωρεί ότι οι δεξιότητές τους είναι υψηλότερες απ’ αυτές που απαιτούνται για τη δουλειά που κάνουν.
Επίσης το 37,3 % σκέφτεται να φύγει στο εξωτερικό, για αναζήτηση καλύτερης εργασίας. Επίσης 1 στα 100 άτοµα µε µεταπτυχιακό, διδακτορικό δίπλωµα σκέφτεται να µείνει στην Ελλάδα. Το 90% σκέφτεται να φύγει! Είναι πραγµατικά ανησυχητικά αυτά τα στοιχεία και αν το έθνος δεν επιστρατεύσει όλες του τις δυνάµεις για την αντιµετώπιση του δηµογραφικού προβλήµατος, η Ελλάδα θα µείνει µε τους… συνταξιούχους της. Ο ελληνικός πληθυσµός δεν ανανεώνεται. Έχουµε µείωση του µαθητικού πληθυσµού 25%. Σχολεία και σχολές περιφερειακών Πανεπιστηµίων κλείνουν. Οι φοιτητές δεν µπορούν να σπουδάσουν για οικονοµικούς λόγους. Οι στρατιωτικές σχολές δεν συµπληρώνουν τον αριθµό των εισακτέων. Λέγεται ότι το Πολεµικό Ναυτικό δεν θα µπορέσει να… επανδρωθεί. Και ‘µεις βρισκόµαστε σε πελάγη ευτυχίας γιατί δίνουµε δισεκατοµµύρια σε φρεγάτες.
Και εµείς εντελώς αβασάνιστα ακολουθούµε την άφρονα πολεµική πολιτική της Ε.Ε. Αντί να δώσουν 800 δισ. στην κοινωνική πολιτική της Ευρώπης, για να πεισθούν οι Ευρωπαίοι ότι υπάρχει Ε.Ε., δίνονται αυτά τα τεράστια ποσά στις πολεµικές βιοµηχανίες. Η χώρα µας, δυστυχώς, προσχώρησε στο σύστηµα του ξέφρενου εξοπλισµού. Αντί να στραφεί στην αντιµετώπιση των κοινωνικών προβληµάτων και ιδιαίτερα του δηµογραφικού προβλήµατος, διαθέτει τους πόρους της στις πολεµικές βιοµηχανίες. Όµως τα κοινωνικά προβλήµατα λύνονται µε κρατικές πολιτικές. Η τόνωση του εθνικού φρονήµατος του λαού µας προϋποθέτει την παρουσία του κοινωνικού κράτους, για να µη µαραίνεται ο λαός µέσα στα προβλήµατα επιβίωσής του. Για να έλθει η ελπίδα στις νέες γενιές.
Όταν οι µισοί νέοι µας θέλουν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα, ποιοι θα την προστατέψουν; Οι φρεγάτες των δισεκατοµµυρίων δεν αρκούν µόνες τους!
Οι νέες γενιές δυστυχώς πετάχτηκαν στη «ζούγκλα» µιας ασύδοτης ελεύθερης οικονοµίας και δεν ζουν µε την ασπίδα ενός κοινωνικού κράτους. Οι ιδεοληψίες της συντήρησης, να θεωρούν τη λειτουργία ενός κοινωνικού κράτους σαν λαϊκισµό και δηµαγωγία, έφεραν τη συρρίκνωση του πληθυσµού της χώρας. Όσο θα υπάρχουν τέτοιες ιδεοληψίες, ο ελληνικός πληθυσµός θα µειώνεται.
*Ο Βασίλης Πεντάρης είναι π. βουλευτής Χανίων
