(Εμμ. Γ. Κουτράκη)
Πριν λίγο καιρό βρήκα στη βιβλιοθήκη ενός φίλου μου το βιβλίο του κ. Εμμανουήλ Γ. Κουτράκη «Το χωριό μου Χωραφάκια Ακρωτηρίου». Με μιας μου τράβηξε την προσοχή. Σαν Ακρωτηριανός και σαν απλός αναγνώστης ήθελα αμέσως να το ξεφυλλίσω. Θυμάμαι, στο λεπτό κόλλησα επάνω του, «βούτηξα» μέσα στα κείμενα και στις φωτογραφίες του και άρχισα να ταξιδεύω. Πήγαινα από σελίδα σε σελίδα και εντυπωσιάστηκα για το περιεχόμενο, για τον τρόπο γραφής αλλά και για το πλούσιο εικαστικό του μέρος. Ο κ. Εμμανουήλ Γ. Κουτράκης, σε 500 περίπου σελίδες, συλλέγει και καταγράφει με απλό, κατανοητό, αισιόδοξο, τεκμηριωμένο και ανιδιοτελή τρόπο, ιστορικά, θρησκευτικά, κοινωνικά και πολιτιστικά στοιχεία που αφορούν το χωριό Χωραφάκια, τον τρόπο ζωής των κατοίκων, τα ήθη και τα έθιμα της περιοχής και άλλα αξιοσημείωτα στοιχεία που αφορούν στο χωριό. Αναμνήσεις, εικόνες, μνήμες απλώθηκαν μπροστά μου και υποσχέθηκα στον εαυτό μου να προμηθευτώ ένα αντίγραφο για τη δική μου βιβλιοθήκη. Μου άρεσε ιδιαίτερα και άρχισα να το διαβάζω ολοένα και πιο προσεκτικά. Όταν το τελείωσα, ένιωσα ότι εμπλούτισα κατά πολύ τις γνώσεις μου για το Ακρωτήρι.
Αυτές τις λίγες απλές σκέψεις που αποτυπώνω στο χαρτί, θεωρώ υποχρέωσή μου να τις δημοσιοποιήσω, γιατί το έργο είναι άξιο πολλών επαίνων. Παροτρύνω κάθε Ακρωτηριανό να του δώσει μια θέση στη βιβλιοθήκη του σπιτιού του αλλά και μια γωνιά στην καρδιά του. Θεωρώ ότι αυτή η προσπάθεια του συγγραφέα, για να δημιουργηθεί ένα τέτοιο βιβλίο – θησαυρός, θα ήταν υπομονετική, επίπονη και θα είχε μεγάλη διάρκεια.
Κύριε Κουτράκη, σας αξίζουν πολλά συγχαρητήρια από έναν απλό αναγνώστη που μαγεύτηκε από το βιβλίο σας. Φαντάζομαι όμως ότι θα είχε το βιβλίο σας την ίδια απήχηση και σε όλους τους Χωραφακιανούς που δεν είναι πια κοντά μας, αλλά καμαρώνουν από ψηλά που μ’ ένα μοναδικό τρόπο, ένας συγχωριανός τους, περιγράφει την ιστορία του χωριού τους, αλλά και τη δύσκολη και βασανισμένη ζωή των προγόνων τους, που έφυγαν με το κεφάλι ψηλά.
