Η Πλατεία 1866 αναδιαµορφώθηκε, αναβαθµίστηκε, υψώθηκε στο επίπεδο του δρόµου, πλακοστρώθηκε και εµείς “σπάµε πλάκα”, µε την πλάκα που σπάνε όσοι επιµένουν, ότι τα καλύτερα επαναστατικά και κοινωνικά συνθήµατα ταιριάζουν στους τοίχους σε δηµόσιες τουαλέτες.
Το ζητούµενο δεν είναι αν οι ∆ηµόσιες WC παραείναι δηµόσιες και όσοι έχουν την ανάγκη να τις επισκεφτούν, πρέπει Ντε και Καλά να γίνονται οφθαλµόλουτρο εκείνων που κάθονται στα απέναντι CAFE, στα τυροπιτάδικα ή στα µπαλκόνια των ξενοδοχείων.
Ούτε το ζητούµενο είναι ποιοι µπαίνουν µέσα και γιατί, ενώ δεν έχουν καµία δουλειά να µπουν και να ξαναµπούν και να ξαναµπούν και να ξαναµπούν, µέσα σε µικρό χρονικό διάστηµα…
Ούτε το ζητούµενο είναι, γιατί το καλύτερο χρώµα που θα µπορούσε να επιλεχθεί -για δηµόσιες τουαλέτες- είναι το Ποντικί ή Ανθρακί, όπως θέλετε πέστε το.
Το ζητούµενο είναι, αν ταιριάζει σε µία υπέροχη και ιστορική πλατεία, σε έναν δηµόσιο χώρο που του πρέπει η άποψη, όπως επίσης να είναι προορισµός για όλους, αν της ταιριάζει, το πιο επιβλητικό στοιχείο της να είναι τα ∆ηµόσια Ουρητήρια.
Κι επειδή λες κι είµαι µέσα στο µυαλό ορισµένων κι ακούω τι µου φωνάζει η σκέψη τους “οκ βρε φίλε, κοίτα πιο πέρα, πιο αριστερά ή δεξιά και ξεκόλλα…”, έχω να απαντήσω, ότι, το έπραξα πριν µου το φωνάξουν. Κι έπεσε η µατιά σε 15 HONDA, 47 SYM, 23 YAMAHA, 11 SOUAN GUAN, 4 LIFO, 7 KAWASAKI, 9 MODENAS, 22 PIAGGIO και όλα τους µε δύο ρόδες… Πολλά είπα; Μπα… και λίγα είπα, µιας και στην πρώτη µου απόπειρα να πιω Φρέντο Εσπρέσο Σκέτο στην Πλατεία 1866 στο καφέ απέναντι από τα WC, έγινε η διάθεση µου… σκ#τ*.
Και τουαλέτες και βρύση με καθαρό νερό χρειάζεται εκεί. Που ακόμη είναι κλειστές και δεν λειτουργούν ελεύθερα κι ας βλέπουν ότι προλάβουν σε μισό λεπτό οι πολλοί τεμπελχανάδες που κάθονται ολόγυρα στην ίδια καρέκλα ο καθένας κάθε μέρα, να κοιτάζουν ο ένας τον άλλο…