Τι μάθαμε στη Δ.Ε.Θ.;

Ουσιαστικά σε δυο Κυριακές στη Θεσσαλονίκη στήθηκε ξανά το σκηνικό ενός ελληνικού διπολισμού.
Ο κ. Τσίπρας (απαλλαγμένος από ακραία βαρίδια) επιχείρησε τη στροφή στον διπολισμό και ο κ. Μητσοτάκης επιχείρησε να παρουσιάσει εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης.
Πάντα η Δ.Ε.Θ. ήταν κομβική για τις πολιτικές εξελίξεις της χώρας. Ακόμα το φυσάει και δεν κρυώνει με το «ηθικό και νόμιμο» ο κ. Καραμανλής.
Και οι δύο κύριοι διεκδικητές του πρωθυπουργικού γραφείου (οι κύριοι Τσίπρας και Μητσοτάκης) συγκλίνουν να καλύψουν το κενό στη μεσαία τάξη (ή ό,τι απέμεινε τέλος πάντων…).
Ο κ. Τσίπρας εργαλειακά προς την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, ο κ. Μητσοτάκης με καθαρά φιλελεύθερες αρχές που δίνουν αξία στην εργασία, στην αξιοκρατία, στις επενδύσεις.
Ο κ. Τσίπρας υπέστη πολιτικά τραύματα με τις τηλεοπτικές άδειες. Δεν μπορούσε να θριαμβολογήσει.
Ο κ. Μητσοτάκης ισορροπεί μεταξύ μιας πολιτικής αρχών και ενός κομματικού ακροατηρίου που σε ένα μέρος του έχει γαλουχηθεί από “προπατορικούς” λαϊκισμούς. Η Θεσσαλονίκη έβγαλε σίγουρα ειδήσεις.