“Τα τρία φίδια”

Οταν παρέλαβα το βιβλίο του π. Ιγνάτιου Χατζηνικολάου “Τα τρία φίδια”, το οποίο μου έστειλε όπως και όλα τα προηγούμενα έργα του και τον ευχαριστώ δημοσίως γι’ αυτό, με έζωσαν τα… φίδια.
Διαβάζοντας την εισαγωγή του βιβλίου ησύχασα. Η πρώτη συλλαβή (φι) στα ανθρώπινα ηθικά ελλείμματα, Φιλαργυρία – Φιληδονία και Φιλοδοξία (υπερηφάνεια) ανήκει στο ρήμα “φιλώ” και έτσι με τα τρία φι (Φίδια), οδηγήθηκα σε συλλογιστικές μεταπτώσεις.
Ενιωσα την ανάγκη να κάνω τον συνήγορο του ρήματος “φιλώ”, το οποίο δεν διαμαρτύρεται όταν προτάσσεται στην άρνηση, όπως στα Τρία Φίδια, ενώ, λαμπρύνει με την παρουσία του, τη Φιλοξενία, τη Φιλανθρωπία, τη Φιλοθεΐα κ.λπ. Οι άνθρωποι είμαστε αυτοκατάκριτοι με αυτά τα ψυχοσωματικά θανατηφόρα (κυριολεκτικά), φορτία της Φιλαργυρίας – της Φιληδονίας και της Φιλοδοξίας.
Η ευρύτητα των Θεολογικών γνώσεων του π. Ιγνάτιο και η χρήση των βιβλικών και πατερικών ρήσεων που εύστοχα παραθέτει, τονίζει τη Σωτηριολογική ζημία που υφιστάμεθα, όσοι έχουμε αυτές τις διαθέσεις.
Με σεβασμό προς τον π. Ιγνάτιο και την… πένα του.