Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Τα πριν τα μετά

Πριν λίγες μέρες, η ανθρωπότητα γιόρτασε το μέγα γεγονός της του Χριστού Γεννήσεως με πολλές φωταψίες, φαντασμαγορικές κατασκευές, πολύχρωμα και κάθε είδους δώρα, τελετουργικά και ευχές.
Eίναι μελαγχολική η διαπίστωση ότι οι άνθρωποι προβαίνουν στα πάντα,ξοδεύουν πολλά χρήματα,για να λαμπρύνουν στο υλικό,κυρίως, επίπεδο το περιβάλλον του εορτασμού.
Ωστόσο,αφήνουν αστόλιστο το εσωτερικό περιβάλλον,το χώρο της ψυχής τους,όπου θα έπρεπε να επισυμβεί ο αληθινός εορτασμός του μεγαλειώδους γεγονότος. Φτωχός ο πνευματικός στολισμός της ανθρώπινης ψυχής,στην υποδοχή της Φάτνης και του θεί΄κού Βρέφους της Βηθλεέμ. Και τα πράγματα γίνονται πιο προβληματικά,αβέβαια και ανησυχητικά μέσα στην πρωτοφανή προβληματικότητα της Πανδημίας.
H αναζήτηση κάθε πνευματικής γνώσης,αναφορικά με τα Χριστούγεννα,μπορεί να μάς βοηθήσει να προετοιμαστούμε εσωτερικά,να λαμπρύνουμε λίγο το μέσα μας,να κάνουμε βήματα βιωματικότητας,να νιώσουμε και να συγκινηθούμε από το μέγα μυστήριο. Να βρεθούμε,έτσι, κοντά στη Φάτνη και να αποθέσουμε νοερά ένα λουλούδι στο νεογέννητο Λυτρωτή. Ας αναζητήσουμε τα π ρ ι ν του μεγάλου γεγονότος.
Η  Γέννηση δεν ήταν ένα γεγονός που συνέβη ξαφνικά και χωρίς προετοιμασία.Αντίθετα,ήταν ένα κομβικό σημείο,ήταν το κ λ ε ι δ ί στο θεϊκό Σχέδιο  για τη σωτηρία του κόσμου.΄Ηταν η μεγάλη στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας. Από το θλιβερό εκείνο δειλινό της Πτώσης προαναγγέλθηκε η άρση της κατάρας του προπατορικού αμαρτήματος.
Ο Θεός τιμωρεί τους πρωτόπλαστους,όμως την ίδια στιγμή προαναγγέλει και τη σωτηρία. Ο επικατάρατος Όφις ακούει ότι θα έλθει η στιγμή που κάποιος απόγονος της Εύας θα του συντρίψει την κεφαλή.
Είναι η πρώτη καλή α γ γ ε λ ί α,το γνωστό Πρωτευαγγέλιο, και η επιβεβαίωση θα έλθει αιώνες αργότερα με τη Γέννηση του Ιησού.Στα π ρ ί ν του μεγάλου γεγονότος θα πρέπει να εντάξομε και τις άλλες π ρ ο φ η τε ί ε ς για τον ερχομό του Θεανθρώπου Ιησού στον κόσμο.Ξεχωρίζει εκείνη του προφήτη Ησαία.700 χρόνια π.Χ τονίζει στο βιβλίο του,κεφ,ζ΄,14,”Ιδού η Παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει Υιό και το .όνομα αυτού,Εμμανουήλ,που σημαίνει μεθ΄ημών ο Θεός”.Την ίδια εποχή ένας άλλος προφήτης ο Μιχαίας,στο βιβλίο του,κεφ.5,στ,2 αναφέρει..”Και συ Βηθλεέμ Εφραθά δεν είσαι καθόλου ασήμαντη,επειδή σε σένα θα γεννηθεί ο Άρχων,ο Ηγούμενος,που θα ποιμάνει το λαό του Ισραήλ και θα τον οδηγήσει εν ειρήνει..”
Έχομε ακόμη την προφητεία του Μαλαχία για τον Ιωάνη τον Πρόδρομο..”Ιδού Εγώ αποστέλλω τον αγγελιοφόρο μου,για να προετοιμάσει το δρόμο μου,λέγει Κύριος των δυνάμεων”κεφ.3,1.
O Ιωάννης ήλθε και αυτός στη ζωή των γονέων του με θαυματουργικό τρόπο,ως δώρο-αντίδοτο της ταπεινωτικής επί χρόνια ατεκνίας τους. Ωστόσο,η αποστολή του ήταν άλλη,το μεγάλο έργο της προετοιμασίας της υποδοχής του Θεανθρώπου και της βάπτισής του στον Ιορδανη.Η μητέρα του Ελισάβετ,το 6ο μήνα της κύησης δέχτηκε την επίσκεψη της Παναγίας μας,που ήταν εξαδέλφη της.Με τον ασπασμό της Μαριάμ προς αυτήν σκίρτησε το βρέφος-ο Ιωάννης-στην κοιλία της και προσφώνησε την εξαδέλφη της ως μητέρα του μέλλοντος να γεννηθεί Λυτρωτή. Μετά 3 μήνες θα ερχόταν στον κόσμο ο Βαπτιστής και 6 μηνες μετέπειτα θα συνέβαινε στη Βηθλεέμ η θεία Γέννηση του Ιησού Χριστού. Εξετάζοντας τα π ρ ί ν του μεγάλου γεγονότος,πρέπει να αναφέρομε ότι την ίδια περίοδο οι 3 Μάγοι-Σοφοί της Ανατολής οδοιπορούσι προς την αναζήτηση και εύρεση του νέου Βασιλιά που θα γεννηθεί,η Φύση εκπροσωπείται από τον νεοφανή μέγα Αστέρα στην υποδοχή του Θεανθρώπου αλλά και ο Ηρώδης προετοιμάζεται στην άμυνα να μην χάσει το θρόνο…Aκόμη,π ρ ι ν από τον ερχομό του Θεανθρώπου, σπουδαίος υπήρξε ο ρόλος του Ελληνισμού στην προετοιμασία του μεγάλου γεγονότος.
Οι ΄Ελληνες φιλόσοφοι με τη διδασκαλία τους απομάκρυναν την πολυθε΄ι ΄α και ειδωλολατρεία,οδήγησαν την ανθρώπινη σκέψη στον προβληματισμό,έγιναν “χριστιανοί προ Χριστού”,κατά τη γνωστή περίφημη φράση του Τερτυλλιανού.΄Εχομε όμως και το μέγα έργο της πολιτιστικής ενοποίησης του Μ.Αλεξάνδρου.΄Ηταν αναγκαίο η ανθρωπότητα να προετοιμαστεί ,για να κατανοεί την ελληνική γλώσσα και να διαδοθεί μέσω αυτής το Ευαγγέλιο,στους μετέπειτα αιώνες.
Αντιλαμβανόμαστε ένα ξεχωριστό γεγονός…Οι Έλληνες είναι παντού…Ο υπέρτατος Δημιουργός επέλεξε το γένος των Ελλήνων,για να μεταφέρει το χριστιανικό φως,να γίνει ο λαμπαδηδρόμος της Αλήθειας και της εν Χριστώ σωτηρίας.Αναφέρεται και στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο κεφ.12,22-23.Κάποιοι Ελληνες ζητούν να δουν από κοντά τον Ιησού και εκείνος, όταν πληροφορείται το αίτημά τους, απαντάει πολύ ξεχωριστά και μοναδικά..”Νυν εδοξάσθη ο Υιός του ανθρώπου..”,επειδή οραματίζεται το μέλλον,ότι στους αιώνες που θα έλθουν, οι Έλληνες,αυτό το γένος το”μικρό,το μέγα”κατά τον Ελύτη,θα γίνει ο θεματοφύλακας της χριστιανικής Ιδέας και Ορθοδοξίας.
Ας αναφερθούμε και στην τόσο ξεχωριστή παρουσία των Ποιμένων στο μέγα γεγονός.Δεν έχω ξανασυναντήσει ως φιλόλογος τόσο ποιητική-πεζή-έκφραση από την αναφορά του ευαγγελιστή Λουκά για τους βοσκούς.Έτσι έχομε,Λουκ.κεφ.2,8-14, “Και ποιμένες ήσαν εν τη χώρα τη αυτή αγραυλούντες και φυλάσσοντες φυλακάς της νυκτός επί την ποίμνην αυτών και ι δ ο ύ  ά γ γ ε λ ο ς Κυρίου…μη φοβείσθε γεννήθηκε ο Σωτήρας….και στρατιά αγγέλων..έψαλλαν Δ ό ξ α ε ν υ ψ ί στ ο ις θ ε ώ..”
Έτσι,έφτασε η μεγάλη στιγμή.Έκείνη τη νύχτα,δε βρέθηκε ούτε ένα μικρό δωμάτιο για το Λυτρωτή.Ο Τζοβάνι Παπίνι στη βιογραφία του Ιησού Χριστού τονίζει..”Ο Χριστός γεννήθηκε μέσα σε ένα σταύλο..”Η άκρα ταπείνωση,η αγάπη,η πραγματική ειρήνη,η θυσία και ο έσχατος στόχος στο θεικό σχέδιο,η σωτηρία του ανθρώπινου γένους,είναι όλα τα μεγάλα και θαυμαστά που εκπορεύονται και προβάλλονται από τη Φάτνη.Όλα απόροια της Αγάπης.”Τόσον γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον,ώστε τον μονογενή Αυτού Υιόν απέστειλε ίνα σταυρωθή,ίνα πας ο πιστεύων εις Αυτόν μη απόληται αλλ΄έχη ζωήν αιώνιον”Ιωαν.3,16
Ανάμεσα στα πριν και τα μετά της θείας Γέννησης,η Φάτνη πρέπει να γίνει ένα διαρκές Τ Ω Ρ Α , μία διαρκής,αέναη,σταθερή πραγματικότητα με όλα όσα διδάσκει,για να μας κατευθύνει στον πραγματικό μας προορισμό,τη σωτηρία.Χρειάζεται όμως πνευματικός αγώνας,που πρέπει να τον υποσχεθούμε και να τον αναλάβομε σε μία σταθερή, προσευχητική θέση μπρος στη Φάτνη.Όπως ο Λυτρωτής,θα χρειαστεί να αντιμετωπίσομε τον Ηρώδη και όχι μόνο μία φορά,θα αναγκαστούμε να φύγομε σε κάποια Αίγυπτο,μπροστά σε απειλές και κινδύνους.Θα κληθούμε να σηκώσομε κάποιο σταυρό δοκιμασιών.Μας το προανήγγειλε ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς..Στον κόσμο αυτό θα έχετε θλίψεις αλλά “θαρσείτε-να έχετε θάρρος-εγώ νενίκηκα τον κόσμο..Ιωάν.ιστ΄,33.Μπροστά στη Φάτνη,ας οραματισθούμε τη Σταύρωση,όπως η Παναγία μας στο γνωστό διήγημα του Α.Καρκαβίτσα “Θείον όραμα”Ας έχομε όμως πάντοτε ως ακράδαντη πίστη την Ανάσταση.
Ιδιαίτερα,στις σημερινές Συμπληγάδες των δύσκολων καιρών τα διδάγματα από τη Θεία Γέννηση,η πίστη,η ελπίδα,η αγάπη μπορούν να γίνουν τα αήττητα όπλα των Ελλήνων στους αγώνες απέναντι σε κάθε εχθρό και επίβουλο των δικαίων του Γένους.Και ακόμη στο χρέος απέναντι στην Πατρίδα και την Ορθοδοξία.

Καλή Χρονιά.

*Ο Φώτης Τσίτας είναι θεολόγος – φιλόλογος – ιστορικός


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα