Ο Μαύρος γάτος είναι ένα τραγούδι, το οποίο ερµηνεύει σε όλες του τις συναυλίες ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Οι στίχοι και η µουσική του τραγουδιού ανήκουν στον Θανάση Παπακωνσταντίνου (απλή συνωνυµία µε τον Βασίλη), ο οποίος έδωσε το τραγούδι στον Βασίλη το 1984, πραγµατοποιώντας κι αυτός το ξεκίνηµά του στα µουσικά δρώµενα.
Τον Βασίλη χαίρεσαι να τον παρακολουθείς και να τον ακούς, εξαιτίας του ξεχωριστού µετάλλου της φωνής του, καθώς και για την αιώνια νιότη που υποστηρίζει µε την παρουσία του.
Τον είχα παρακολουθήσει ζωντανά, πριν 22 χρόνια, σε µια συναυλία του στην πόλη µας, η οποία συµπεριλαµβάνονταν στον τότε πολιτιστικό Αύγουστο που διοργάνωνε η δηµοτική αρχή. Το θεατράκι στην ανατολική τάφρο της πόλης ήταν µε ξύλινες κερκίδες και κατάµεστο από κόσµο. Ο Βασίλης τραγουδούσε λοιπόν:
«Ήταν ένας γάτος µαύρος πονηρός,
κάθε που εβράδιαζε ντύνονταν γαµπρός.
Τα µαλλιά του έκανε λίγο κατσαρά,
και ένα κόκκινο παπιόν φορούσε στην ουρά».
Κάτι µου κίνησε τότε την προσοχή, καθότι εκεί ψηλά που ήµασταν και κάτω από τα πόδια µας τα οποία πατούσαν στα ξύλινα µαδέρια της εξέδρας, εµφανίζονταν ένα, δύο, τρία, πολλά κεφαλάκια νεαρών, οι οποίοι µε τον τρόπο τους και διακινδυνεύοντας, είχαν µπει στο θεατράκι λαθραία σκαρφαλώνοντας στις σκαλωσιές. Καθένας µας έκανε λίγο στην άκρη, κι οι µικροί µαυροντυµένοι γάτοι, ενσωµατώθηκαν µε το πλήθος της κερκίδας. ∆εν κάθισαν όµως και πολύ ανάµεσά µας, καθώς ροβόλησαν σύντοµα µπροστά στην κεντρική σκηνή χοροπηδώντας και αποθεώνοντας τον Βασίλη.
Αυτά τα παιδιά, για µένα αποτελούσαν τότε «τα µπάσταρδα γατιά» του Βασίλη, που τώρα όντας µεγάλα πια, ποιος ξέρει τι πορεία ακολούθησαν. Ο Βασίλης εξακολουθεί να νιώθει νέος και να συναρπάζει και τις γενιές που ακολουθούν.
Κι όµως, κι αν ο αναγνωρισµένος πια Θανάσης Παπακωνσταντίνου, αποφάσισε πέρυσι ότι σταµατά τις συναυλίες και τις ζωντανές εµφανίσεις, θα πρέπει να ξέρει ότι µε το µαύρο γάτο έγραψε το πιο επαναστατικό και συµβολικό του τραγούδι. Αυτό που τραγουδήθηκε από πολλές µετέπειτα γενιές και θα εξακολουθεί να ακούγεται, ζωντανό τεκµήριο της χαµένης νιότης κι από εµάς.
Οι σχέσεις µεταξύ των δύο φύλλων µπορεί να έχουν δυσκολέψει σήµερα, οι συγκρούσεις µεταξύ των ζευγαριών να παίρνουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις και δηµοσιότητα, ο µαύρος γάτος όµως σαν υπόσταση θα εξακολουθεί να υφίσταται και να αποτελεί το φόβο των αρχόντων, που θα τον κυνηγούν να τον αφανίσουν, δίχως βέβαια να καταφέρνουν τίποτα καλό για τις κόρες τους, καθώς όπως λέει και το τραγούδι, θα έρθουν γι’ αυτές άλλα ζώα.
