Πώς αντιµετωπίζουµε την κορυφοξήρα των εσπεριδοειδών;
Αν η λεµονιά µας σταδιακά χάνει τα φύλλα της και τα κλαδιά στις άκρες φαίνονταν σαν ξερά, τότε είναι πολύ πιθανό να έχει προσβληθεί από την κορυφοξήρα, µία από τις πιο σοβαρές ασθένειες της λεµονιάς. Για τη βιολογική καταπολέµηση της ασθένειας της κορυφοξήρας στις λεµονιές και στα εσπεριδοειδή δέντρα, λαµβάνουµε µία σειρά µέτρων: – Κλαδεύουµε τα εσπεριδοειδή δέντρα στα τέλη της άνοιξης αφού περάσουν οι βροχοπτώσεις για να αποφύγουµε συνθήκες υγρασίας που ευνοούν τη µετάδοση της ασθένειας. – Κατά το κλάδεµα της λεµονιάς, αφαιρούµε κλαδιά που έχουν προσβληθεί από κορυφοξήρα, τα αποµακρύνουµε και τα καίµε. – Καλύπτουµε τις τοµές στα σηµεία που κλαδέψαµε µε ειδική πάστα ειδική πάστα κλαδέµατος που προστατεύει τα δέντρα από ασθένειες. – Μετά το κλάδεµα, ψεκάζουµε τα δέντρα µε σκευάσµατα χαλκού για απολύµανση και περιορισµό της µετάδοσης της ασθένειας. – Αποφεύγουµε οργώµατα και καλλιεργητικές εργασίες που προκαλούν τραυµατισµό των ριζών, του κορµού και των κλαδιών. – Επιλέγουµε ανθεκτικά υποκείµενα στην κορυφοξήρα όπως το Troyer citrange, καθώς και ποικιλίες ανθεκτικές στην κορυφοξήρα όπως οι ποικιλίες λεµονιάς Αδαµοπούλου και Interdonato.
Τι φροντίδα θέλει το µεταξάκι;
Ανακαλύψτε το µεταξάκι, ένα ετήσιο φυτό από την Βραζιλία, που χρησιµοποιείται στη διακόσµηση παρτεριών, ζαρντινιερών και γλαστρών. Χαµηλής ανάπτυξης, καθώς φτάνει σε ύψος 10-15 εκατοστά και σχηµατίζει λουλούδια διαµέτρου 2-3 εκατοστών, µονά και διπλά σε έντονες αποχρώσεις κόκκινες, ροζ, πορτοκαλί, κίτρινες και λευκές. Μπορεί να χρησιµοποιηθεί ακόµη και σε βραχόκηπους ή και σε νησίδες δρόµων σαν εδαφοκαλυπτικό. Χρειάζεται άπλετο ηλιακό φως για να χαρίσει την πλούσια και µεγάλης διάρκειας ανθοφορία του, ενώ τα λουλούδια του κλείνουν τη νύχτα καθώς και όταν βρίσκεται σε σκιερό περιβάλλον ή όταν έχει συννεφιάσει. Το µεταξάκι δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε νερό ούτε σε λίπανση. Το ποτίζουµε µόνο όταν στεγνώσει το χώµα, διαφορετικά µπορεί να σαπίσουν τα
φύλλα του. Χρειάζεται λίπανση µια φορά την άνοιξη και µια το καλοκαίρι για να µπορέσει να διατηρήσει την ανάπτυξη και την ανθοφορία του. ∆εν χρειάζεται να αφαιρούµε τα ώριµα άνθη καθώς αν πέσει ο σπόρος τους, θα δώσει νέα φυτά την επόµενη χρονιά στον κήπο µας.
Γιατί δεν δένει καρπούς η γλυκοκολοκύθα;
Η κολοκύθα, γνωστή και ως γλυκοκολοκύθα, είναι ένα από τα πιο δηµοφιλή κηπευτικά που φυτεύουµε στον ανοιξιάτικο λαχανόκηπο για να απολαύσουµε τους καλοκαιρινούς µήνες. Η γλυκοκολοκύθα έχει πλούσια βλάστηση και γρήγορη ανάπτυξη µε έρποντες βλαστούς και διαθέτει στρογγυλά φύλλα που είναι µεγαλύτερα από τα φύλλα της καλλιέργειας κολοκυθιού. Καλλιεργείται για τη γλυκιά σάρκα του καρπού της που αξιοποιείται σε πολλά φαγητά και πίτες, καθώς και για τα µεγάλα άνθη της, τους γνωστούς κολοκυθοανθούς, που γίνονται γεµιστά ή τηγανητά. Αρκετές φορές θα παρατηρήσουµε το φυτό της γλυκοκολοκύθας να έχει πολλή µεγάλη ανάπτυξη βλαστών, πλούσια ανθοφορία αλλά να µη δένει καρπούς. Η ζωηρή βλάστηση και η προβληµατική καρπόδεση µπορεί να οφείλεται σε προσθήκη υπερβολική ποσότητα λιπάσµατος αζώτου και σε πολύ συχνό πότισµα. Για να αντιµετωπίσουµε το πρόβληµα της καρπόδεσης, µειώνουµε το πότισµα και κορφολογούµε την γλυκοκολοκύθα κόβοντας από την άκρη αρκετούς ζωηρούς βλαστούς του φυτού.
