Όταν, πριν από χρόνια, στο πλαίσιο δηµιουργίας των Νέων Πολιτών ορεινού Αποκόρωνα, σκέφτηκα και διατύπωσα το σύνθηµα «Τα Λευκά Όρη είναι η ψυχή µας» είχα επηρεασµούς και εµπνεύσεις από ανθρώπους, τόπους και συνήθειες.
Με είχει εµπνεύσει, για παράδειγµα, ο Πηρουναντρέας, ο Αντρέας ο Σαρτζέτης (ηγέτης) που γεννοβόλησε 10 κοπέλια και κοπελιές στον Αρεβίτι, µε έχει εµπνεύσει ο Άγιος Παύλος στα Βοθωνάκια της φρεδιανής Μαδαρας, µε είχαν εµπνεύσει οι κουρές.
Το σύνθηµα αυτό «Τα Λευκά Όρη είναι η ψυχή µας» είχαµε την τιµή να αποτελέσει, πριν χρόνια επίσης, την επιλογική, εκτός γραπτού κειµένου, αναφορά του οικουµενικού Πατριάρχη µας Βαρθολοµαίου κατά την οµιλία του στο πλαίσιο των εγκαινίων καταστήµατος βιολογικών. Προϊόντων στον Βαφέ Αποκορώνου (φωτ.1)
Πριν λίγο καιρό, αναγκαστήκαµε να ανασύρουµε το σύνθηµα για να εκφράσουµε µε αυτό την απόλυτη εναντίωση µας στον σχεδιασµό τοποθέτησης πυλώνων υψηλής τάσης και ανεµογεννητριών στα Λευκά Όρη.
Σήµερα, µε το άκουσµα της κοίµησης του Αντωνίου Πλυµάκη (φωτ. 2) σκέφτεται κανείς ότι η ψυχή µας αυτή… λιγόστεψε. Ήταν ο κ. Αντώνης ένα δυνατό κοµµάτι από αυτήν την περήφανη, αγέρωχη, ορεινή κρητική ψυχή µας. Ένα καντούνι, ένα µιτάτο, ένας κούµος, ένας ασκιανός, µια αετοκαθίστρα.
Και µια πρόταση.
Όταν, πριν πολλά χρόνια, ανεβήκαµε στα Βοθωνάκια, παραµονή των Πέτρου και Παύλου, για τα εσπερινιάσουµε το ιερό σπήλαιο του Αγίου Παύλου, (φωτ. 3) µετά από 33 χρόνια, πολλοί δεν το πίστευαν. Στην κορφή, στα Σελλιά, όµως, ένας άνθρωπος το είχε πιστέψει και µας… περίµενε.
Ένας κάπως µεγαλούτσικος στην ηλικία και µικρούτσικος στο σώµα, ξερακιανός κύριος που βαστούσε κάτι στο χέρι του: «εσύ δεν είσαι ο Μινουδάκης;» µου είπε. Και συνέχισε χωρίς να περιµένει απάντηση: «είµαι ο Αντώνης Πλυµάκης εγώ, µου συστήθηκε. Κοίταξε να δεις, σκέφτηκα ότι δεν θε υπάρχει Μανουάλι στον Άγιο και σας έφερα τούτο εδώ. Αν το θέλετε, το κρατάτε».
Ο κ. Αντώνης µε… τασιµάρι ένα Μανουάλι, ο πρώτος προσκυνητής µας. Χαρά.
Με τις µνήµες και σκέψεις αυτές, προτείνω στον ∆ήµο Αποκορώνου, στο δρόµο που οδηγεί από τα Σελλιά στα Βοθωνάκια να δοθεί το όνοµα του Αντώνη Πλυµάκη ως ένα µικρό αντίδωρο στην υπηρεσία του στα Λευκά Όρη, στην ψυχή µας.
Αν µας αξιώσει ο Θεός θα κάνουµε αρκετά πράγµατα εκεί και θέλουµε τον κ. Αντώνη µαζί µας. Όπως τότε µε το Μανουάλι ανά χείρας.
