Tα Χανιά συνυπάρχουν με τους Χανιώτες;

«Δεν γίνεται να χτίσει κανείς το σπίτι, αρχίζοντας από πάνω και προχωρώντας προς τα κάτω. Από τα θεμέλια θ’ αρχίσει και θα προχωρήσει προς τα πάνω».
Αυτά σκεφτόμουν, όταν με ρώταγαν για τα Χανιά.
Θεμέλιο της πόλης είναι ο άνθρωπος. Αυτή είναι η περιουσία του Δήμου Χανίων.
Ο άνθρωπος με τις ανάγκες του, στη μετακίνηση, στο κοινωνικό δίχτυ προστασίας, στην ψυχαγωγία, στον πολιτισμό.
Πόσο τον διευκολύνουμε τον Χανιώτη να τ’ απολαύσει όλα αυτά;
Η κρίση μας κρίνει όλους.
Γύρω από τον άνθρωπο, φτιάχνεται όλο το πέπλο της τοπικής ζωής.
Δίχως το πέπλο αυτό, η πόλη μένει μονη στη μέση της κρίσης.
Μόνη, απροστάτευτη, όμοια με ένα κέρινο ομοίωμα.
Με το ομοίωμα θαυμάζεις, αλλά δεν συνυπάρχεις μαζί του.
Τα Χανιά πρέπει να συνυπάρχουν με τους Χανιώτες. Οχι σε ένα αφηρημένο πεδίο, σαν οπτασία χολυγουντιανή, αλλά σαν καθημερινός μόχθος.
Η πόλη πρέπει να λυτρώνει τον άνθρωπο. Το αστικό τοπίο να παρορμά και να ενθαρρύνει ζωτικά τον άνθρωπο.
Τα Χανιά πρέπει να μπουν στο πετσί μας. Οχι σαν πολεοδομικό είδωλο, αλλά με την ψυχή της ζώσας πόλης.