Η ανάγκη ανάδειξη της σκέψης του “Στοχαστή Μίκη Θεοδωράκη” τονίσθηκε κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου “Πολίτης- Πολιτισμός-Πολιτική” το απόγευμα της Κυριακής στα πλαίσια του “4ου Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων”.
Στο βιβλίο περιλαμβάνονται τα πρακτικά του συνεδρίου “Σοσιαλισμός και Πολιτισμός” που πραγματοποίησε στην Ορθόδοξη Ακαδημία το 1977 ο Μ. Θεοδωράκης παρουσία του Φρανσουά Μιτεράν μετέπειτα προέδρου τη Γαλλίας.
Ο πρόεδρος του “Παγκρήτιου Συλλόγου Φίλων Μ. Θεοδωράκη” κ. Γιώργος Αγοραστάκης αναφέρθηκε στην πολύπλευρη και πολύσυνθετη προσωπικότητα του Μίκη Θεοδωράκη και τόνισε πως «είναι πιο γνωστός -άγνωστος Έλληνας καθώς η προσωπικότητα του επισκιάστηκε από τον καλλιτέχνη. Η πλευρά του στοχαστή είναι μια εξίσου ισχυρή πλευρά με τον καλλιτέχνη που είναι παντελώς άγνωστη και χρέος μας και υποχρέωση είναι να την φωτίσουμε».
Από τη μεριά του ο κ. Κώστας Ζορμπάς, γεν. Διευθυντής της Ορθόδοξης Ακαδημίας που στάθηκε μεταξύ άλλων στη σχέση Ειρηναίου Γαλανάκη και Μίκη Θεοδωράκη λέγοντας πως «αν και φαινομενικά προέρχονταν από δυο διαφορετικούς χώρους, είναι ενδιαφέρουσα η διασταύρωση των σκέψεών τους και η συναντίληψή τους τόσο για την νέα κατάσταση που έτεινε τότε να παγιωθεί, όσο και για την ανάγκη μιας “επανάστασης”, πολιτισμικής για τον Θεοδωράκη, “ηθικής” για τον Ειρηναίο και της “εσχατολογικής χριστολογίας” για τον Μοσκώφ. Για τον Μίκη Θεοδωράκη -όπως εμφατικά τόνισε ο ίδιος – ένα από τα ισχυρότερα και αποτελεσματικότερα όπλα του ιμπεριαλισμού-καπιταλισμού ήταν η υποταγή των μαζών στην κολοσσιαία μηχανή παραγωγής πνευματικο-καλλιτεχνικών υποπροϊόντων. Σύμφωνα με τον ίδιο, η βιομηχανία της σκέψης και της τέχνης κατόρθωνε είτε να εξαγοράζει είτε να ουδετεροποιεί τον πνευματικό κόσμο, και να τον αναγκάζει με τον διάφορους τρόπους να καταστεί αθέλητο ή συνειδητό όργανο στην επιχείρηση του πνευματικού και καλλιτεχνικού αποπροσανατολισμού των μαζών».
