Χρόνια τώρα, έχει λάβει τον χαρακτηρισµό της καλύτερης συντροφιάς. Ο λόγος για το ραδιόφωνο, ένα από τα πιο διαχρονικά µέσα, που όσο υπάρχει φωνή θα υπάρχει κι αυτό! Μια νότα νεανικής ανεµελιάς έχει βρει χώρο και φωνή στα fm αλλά και στο διαδίκτυο στην πόλη µας, εκεί όπου οι φοιτητικοί ραδιοφωνικοί σταθµοί του Πολυτεχνείου Κρήτης και του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστηµίου έχουν ανθίσει και µας κρατούν συντροφιά µε όλων των ειδών τις εκποµπές και µουσικές 30 χρόνια τώρα.
Οι “διαδροµές” µπήκαν στα ραδιοφωνικά σπίτια των φοιτητών της πόλης και παρουσιάζουν τις ιστορίες τους, τις εκποµπές τους που κέρδισαν τους φοιτητές -και όχι µόνο- αλλά και τις σκέψεις τους γύρω από ένα µέσο που έχει γίνει η αγαπηµένη τους συνήθεια!
30 ΧΡΟΝΙΑ “ΡΑ∆ΙΟ ΕΝΤΑΣΗ”
Ήταν απόγευµα καθηµερινής και µόλις είχαν ξεκινήσει τα µαθήµατα µετά τις διακοπές του Πάσχα. Οι φοιτητές είχαν επιστρέψει και µια µικρή οµάδα φοιτητών µας περίµενε σε ένα µικρό αλλά φιλόξενο δωµατιάκι για να µιλήσουµε. ∆ίπλα τα fm· ένας ραδιοφωνικός σταθµός που ίσως δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τους επαγγελµατικούς, καθώς η φρεσκάδα, το µεράκι κι η ζωντάνια των πολλών φοιτητών του Πολυτεχνείου που κάνουν εκποµπή φτάνει και µε το παραπάνω!
«Αποφάσισα να µπω στην ραδιοφωνική οµάδα µε το που την είδα. Αντίκρισα έναν κίτρινο τοίχο έξω από το στούντιο και λέω τι είναι εδώ, ράδιο; Κι έτσι απλά ξεκίνησα…» θυµάται ο πρόεδρος του ∆.Σ. του ραδιοφωνικού σταθµού του Πολυτεχνείου Κρήτης Χρήστος ∆ήµας, τονίζοντας πως αυτό που υπήρχε κι υπάρχει ακόµα είναι ο χώρος και τα άτοµα που σε κάνουν να νιώθεις άνετα και σε καλωσορίζουν στο σπίτι του “Ράδιο Ένταση”. Όπως µαθαίνουµε από τους φοιτητές, πρόκειται για µια πολύ δραστήρια οµάδα, µε πλήθος εκδηλώσεων εντός του χώρου οι οποίες όµως εδώ και λίγο καιρό αποτελούν… ανάµνηση καθώς όπως αναφέρουν µε πικρία έχουν απαγορευτεί από τη διοίκηση του εκπαιδευτικού ιδρύµατος.
Οι φοιτητές και µέλη του σταθµού -150 στο σύνολο- λειτουργούν σαν οµάδα κι αυτό φαίνεται από αυτό που έχουν δηµιουργήσει και συντηρούν µε τόσο µεράκι 30 χρόνια τώρα. Είναι µουσικοί παραγωγοί, ηχολήπτες, τεχνικοί, ενώ όταν κάτι χρήζει επιδιόρθωσης, αντικατάστασης ή άλλης εργασίας επιστρατεύουν τις γνώσεις και την καλή τους θέληση και το φτιάχνουν µαζί!
ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΙ∆ΩΝ
Από αγχωµένος παρατηρητής… ενεργό µέλος, ραδιοφωνικός παραγωγός και πρόεδρος πια ο Χρήστος, µιλάει για τον σταθµό από την πρώτη ροκ εκποµπή που βγήκε στον αέρα µε την παρέα του µέχρι και τις δουλειές που τρέχει πια για όλες τις άλλες εκποµπές και δράσεις. Τα παιδιά προσπαθούν να πιάνουν τον παλµό των φοιτητών αλλά και της υπόλοιπης χανιώτικης κοινωνίας, ενώ κρατούν ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας. «Οι τηλεφωνικές κλήσεις έχουν µειωθεί µε τα χρόνια, αλλά το chat είναι πολύ ενεργό, µας στέλνουν, σχολιάζουν ενώ κάνουν ακόµη και µουσικές αφιερώσεις όπως παλιά», σχολιάζει ο Χρήστος. Υπάρχουν 55 εκποµπές για όλα τα γούστα όπως αναφέρουν οι συνοµιλητές µας, που καταπιάνονται µε µόδα, αθλητισµό, ιστορία της µουσικής αλλά και κοινωνιολογικά θέµατα µεταξύ άλλων. Ο ίδιος ξεχωρίζει εκποµπές που προσφέρουν και το πληροφοριακό κοµµάτι στον ακροατή, όπως τα podcasts.
Στο 5ο έτος ο Μιχάλης Λαµπράκης, ούτε εκείνος κάνει πια εκποµπή στο Ράδιο αλλά συµµετέχει και βοηθά στις διάφορες δράσεις και στο οργανωτικό κοµµάτι πια. «Λαµβάνουµε θετικά σχόλια από τον κόσµο κι έχουµε φτάσει σε ένα σηµείο που βγάζουµε ένα ηµι-επαγγελµατικό θα έλεγα αποτέλεσµα», δηλώνει ο συνοµιλητής µας καθώς τον ρωτάµε για την ανταπόκριση που έχει η ενασχόλησή τους µε τα fm, ενώ όπως µας αποκαλύπτουν σύντοµα αναµένεται να κυκλοφορήσουν και εφαρµογή! «Όποιο πρόβληµα προκύψει, θα το φτιάξουµε εµείς, µε θέληση κι ικανότητα», αναφέρει ο Μιχάλης, ο οποίος έκανε αρχικά εκποµπή µε µουσικά αφιερώµατα σε εβδοµαδιαία βάση όπως όλες οι εκποµπές, ενώ πλέον έχουν δώσει χώρο στους νεοεισερχόµενους.
«Η ΚΕΡΑΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ»
Πολλές οι ιστορίες που θυµούνται τα παιδιά, µε την πιο συγκινητική να έχει να κάνει µε µια κεραία… «Παλιά είχαµε την κεραία ακριβώς πάνω από το στούντιό µας. Μια ωραία µέρα, εν µέσω κακοκαιρίας και εξεταστικής, βλέπω ότι ο ασυντήρητος ιστός -παρά τις όποιες προειδοποιήσεις µας- είχε πέσει, χτύπησε το τζάµι της Λέσχης, ευτυχώς δίχως κάποιον τραυµατισµό και εµείς σταµατήσαµε να εκπέµπουµε από fm για ένα ολόκληρο έτος. Παλεύαµε να βγάλουµε άκρη, δίχως κάποια ουσιαστική βοήθεια, παρά µόνο από εργαζόµενους του Πολυτεχνείου. Πέρυσι τον Ιούνιο τη στήσαµε πάλι. Ανεβήκαµε να κάνουµε κάτι για πρώτη φορά ουσιαστικά και δεν ξέραµε αν θα πετύχει… θυµάµαι ανάβει ο Νίκος τη µπαταρία του αυτοκινήτου και περιµένει και σκάει το πρώτο σήµα που ανοίγει κι εκεί µείναµε όλοι άναυδοι. Έγινε και καθησυχαστήκαµε. Ο Νίκος φώναξε “ναι, βγήκαµε!”. Η πρώτη εκποµπή ξανά στα fm ήταν ανατριχιαστική, ένιωσα πλήρης και πολύ χαρούµενος για αυτήν την συγκινητική στιγµή». Βέβαια υπάρχουν κι οι πιο ανάλαφρες στιγµές που έχουν βιώσει οι συνοµιλητές µας. «Έχουν ακουστεί πολλά “διαµαντάκια” on air, όπως το όσκαρ του… Ελύτη αλλά και πολλά σαρδάµ τα οποία εν τέλει τα σώζουµε», σχολιάζει ο Νίκος Σαρρής.
“ΡΑ∆ΙΟ ΕΝΤΑΣΗ” ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Η συχνότητα των 93.5 είναι οικογένεια πια για την πολυµελή οµάδα που την “τρέχει”. «Για εµένα η ποικίλης ύλης εκποµπή που κάνω ήταν ευκαιρία να συνδεθώ µε κόσµο, µε την οικογένειά µου, ενώ αποτελούσε κι ένα καταφύγιο παράλληλα», αναφέρει ο Νίκος ο οποίος µε αυτόν τον τρόπο συνδέθηκε µε τον αδερφό του που δουλεύει στα καράβια και τον ακούει από µακριά, ενώ τον άκουγαν και στην Χίο από όπου κατάγεται. Για τον Νίκο λοιπόν το ραδιόφωνο είναι οικογένεια! Για τον Χρήστο από την άλλη είναι συντροφιά, ενώ για τον Μιχάλη τρόπος έκφρασης. Σε αυτό που καταλήγουν τα παιδιά σχετικά µε το µέσο είναι πως «το ραδιόφωνο θα υπάρχει όσο υπάρχει φωνή, δεν θα σταµατήσει».
“RAT RADIO” ΤΟ ∆ΙΑ∆ΙΚΤΥΑΚΟ
Στο καµαράκι δίπλα στο στούντιο συναντάµε και τους φοιτητές που ανήκουν στην ολιγοµελή µεν, µε µπόλικο µεράκι κι αγάπη δε, ραδιοφωνική οµάδα του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστηµίου. Ο “Rat FM” είναι ο ραδιοφωνικός σταθµός του ΕΛ.ΜΕ.ΠΑ. στα Χανιά από το 1995, µε µια σχεδόν δεκαετή παύση µιας και δεν υπήρχε ανάλογο ενδιαφέρον από τους φοιτητές όπως µας λένε οι συνοµιλητές µας και µε δυναµική επανεµφάνιση από το 2017, µε διαδικτυακή όµως πια µόνο παρουσία. Ο 27χρονος Χρήστος Ανταλόπουλος αποφάσισε µε 4-5 άλλα άτοµα να δώσει ξανά φωνή στο φοιτητικό αυτό µέσο. Ο ζεστός και φιλόξενος χώρος που µας υποδέχτηκε από αποθήκη που είχε γίνει, πήρε ζωή από την θέληση των φοιτητών οι οποίοι έβαψαν, δούλεψαν και βγήκαν στον αέρα. Η εκποµπή του Χρήστου έχει διάρκεια στον χρόνο µιας και γίνεται από όταν επαναλειτούργησε ο σταθµός, µε µια ενδιαφέρουσα λεπτοµέρεια, εκείνος από τη Χαλέπα κι οι υπόλοιποι παραγωγοί συνδέονται από την… Κέρκυρα! Οι πέντε φίλοι βγαίνουν κάθε Παρασκευή 11 – 12 στο “Rat Radio” και συζητούν για αθλητικά θέµατα. «∆εν έχουµε πολλή απήχηση και δυστυχώς δεν µας παίζουν και στη Λέσχη, ό,τι γίνεται είναι στο “µιλητό”» αναφέρει ο ίδιος, ο οποίος εκφράζει, ωστόσο, την ικανοποίησή του από το γεγονός ότι παλαιότερα µέλη και φοιτητές µόνο καλά λόγια έχουν να πουν από την προσπάθειά τους.
∆ΙΑΥΛΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Επτά εκποµπές ακούγονται στο φοιτητικό ραδιόφωνο του ΕΛΜΕΠΑ, µε τον πρόεδρο του σταθµού Χρήστο Καµισάκη να κάνει την πιο vintage µουσική εκποµπή, µε βινύλια. «∆εν ξέραµε από εκποµπές, ούτε τα πιο βασικά τεχνικά όταν αναλάβαµε. Ξεκίνησα να κάνω την εκποµπή ελληνικής µουσικής πριν δύο χρόνια, µε συνεντεύξεις διανθισµένη, ενώ φέτος αποφάσισα να κάνω µία µε µουσική µέσω βινυλίων, κάτι που µπορώ να πω πως έχει απήχηση και το γουστάρουµε πολύ, κι εγώ κι η συµπαραγωγός µου», δηλώνει ο 22χρονος Χρήστος, ο οποίος εξηγεί ότι οι εκποµπές προσπαθούν να έχουν ποικιλία σε µουσική και θεµατική (ροκ, ιστορία µουσικής, dj’s, συνεντεύξεις, αθλητισµός κ.ά.). Ο τρίτος της παρέας, ο Κυριάκος Μπεχτσά Αναστασίου έχει αναλάβει χρέη ηχολήπτη. «Μού έµαθε ο Χρήστος τη χρήση της κονσόλας κι έκτοτε ασχολούµαι µε αυτό». Η ενασχόληση µε το ραδιόφωνο απαιτεί πολύ χρόνο όπως σχολιάζουν οι τρεις φοιτητές και δεν είναι λίγες οι βραδιές που έχουν ξενυχτίσει στο στούντιο φτιάχνοντας κι οργανώνοντας κάτι. «Παλιά υπήρχε ένα τοιχίο στη µέση του στούντιο και πολύ απλά το γκρεµίσαµε ένα βράδυ γιατί θέλαµε έναν ενιαίο χώρο µε αµεσότητα», αναφέρει ο Χρήστος Καµισάκης, ο οποίος βλέπει το ραδιόφωνο σαν ένα µέσο και τρόπο επικοινωνίας µε τους φοιτητές. «Ειδικά στην πρώτη εκποµπή που έκανα ένιωθα ότι γινόµαστε ένα µε τον φοιτητή. Ερχόντουσαν και εξέφραζαν τους προβληµατισµούς τους, µιλούσαν για την Σχολή κ.ά.», σχολιάζει, λέγοντας παράλληλα πως ήταν και είναι dj οπότε υπήρχε ήδη η ενασχόληση µε τη µουσική και ήταν ένα επόµενο βήµα το ραδιόφωνο. «Για µένα το ραδιόφωνο είναι ξεκάθαρα ένα χόµπι, ένα µέρος για να αράξω, να σχολιάσω και να κάνω εκποµπή µε τους φίλους µου» δηλώνει από την άλλη ο Χρήστος Ανταλόπουλος, ο οποίος µε σιγουριά αποκλείει την προοπτική επαγγελµατικής ενασχόλησης µε αυτό. Για τον ηχολήπτη Κυριάκο πάλι αποτελεί ένα είδος χόµπι για να γεµίζει όµορφα τον ελεύθερο χρόνο του, ο οποίος δεν απορρίπτει µια επαγγελµατική σχέση αργότερα, δίχως όµως να πιστεύει σε ένα ευοίωνο µέλλον για τον χώρο.
ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΝ
Στιγµές συγκινητικές, ξέγνοιαστες αλλά και ιδιαίτερες έχουν µείνει χαραγµένες στη µνήµη των τριών φοιτητών. «Το 2017 είχαµε το πρώτο µας πάρτι µετά την επαναλειτουργία του σταθµού κι είχανε έρθει παιδιά µέσω του προγράµµατος Erasmus. Ένα παιδί µπήκε σε µια αίθουσα που είχαµε για να αφήνουµε τα πράγµατά µας κι άρχισε να χορεύει αισθησιακά, αλλά ευτυχώς σταµάτησε κάποια στιγµή…», θυµάται ο Χρήστος Ανταλόπουλος, ενώ σε µια δεύτερη ιστορία που “ξεθάβει” κι αφορά το στούντιο µας λέει πως είχανε πάει δύο παιδιά για εκποµπή κι ο ένας ήθελε να φορτίσει το κινητό του, αλλά έβγαλε από λάθος το router κι έπεσε όλο το σύστηµα! Παρόµοιες ιστορίες πολλές όπως λέει ο πρόεδρος του σταθµού αλλά ευτυχώς όλα επανέρχονται πολύ γρήγορα. Ο Κυριάκος από τη µεριά του θυµάται µια πιο συγκινητική στιγµή, «βρήκαµε έναν εντελώς παρατηµένο σταθµό και καταφέραµε, σε ένα από τα τελευταία µας πάρτι, να έρθει τόσος πολύς κόσµος, που δεν το περιµέναµε κι αυτό που βλέπαµε µας έβγαλε το καλύτερο συναίσθηµα που µπορούσαµε να νιώσουµε». Μέσα από πολλή προσπάθεια, καταλήγει ο ίδιος, καταφέραµε κάτι.
