Στραβό το κλίμα…

Βαθμηδόν βαδίζουμε προς ένα πολιτικό κενό.
Η κατ’ αρχήν απόφαση για τα κανάλια του ΣτΕ πλήττει τον βασικό πυρήνα της πολιτικής στρατηγικής της κυβέρνησης.
Παράλληλα επανήλθε στο προσκήνιο ο κ. Σόιμπλε, ο οποίος φροντίζει να διατυμπανίζει «μετά το 2018 το ελληνικό χρέος, αν χρειαστεί…».
Στην ομιλία του στο συνέδριο ο κ. Τσίπρας με έναν αδικαιολόγητο εκνευρισμό προσπαθεί να συνδυάσει την ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης με τη ρύθμιση του χρέους.
Αυτό από μόνο του βγάζει πολιτικές ειδήσεις.
Ξέρετε ότι η χώρα ασφυκτιά από θεσμικές αλλοιώσεις και τη φορολογική επιδρομή. Το τρίτο μνημόνιο επίσης γνωρίζετε ότι έχει πολιτικό ονοματεπώνυμο.
Από την άλλη πλευρά το προσφυγικό βάλτωσε επικίνδυνα, αφού δεν λειτουργεί η συμφωνία με την Τουρκία.
Στα εθνικά θέματα η Ελλάδα κάνει… διπλωματία με δημοσιεύματα πιέζεται από έναν “πόλεμο χαρακωμάτων” από Αλβανία και Τουρκία.
Ολα αυτά φτιάχνουν ένα κλίμα στη χώρα, που μόνο όσοι γεννούν τα κοκόρια τους δεν βλέπουν.
Υπάρχει, σαφώς, ένα κλίμα υποχώρησης προς την κυβερνητική εμπιστοσύνη.
Κάθε μέρα ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος κάνει και μια δημόσια δήλωση για τη σχέση Εκκλησίας – κράτους.
Η κοινωνία πλαδαρά αγωνιά και περιμένει.
Τι περιμένει;
Διά πολιτικής επιφοιτήσεως δεν λύνονται τα κρίσιμα θέματα.
Οι πολίτες έχουν έναν θυμό μέχρι οδόντων και δημόσια μια καταθλιπτική αναμονή.
Ολα αυτά φτιάχνουν ένα κλίμα…