«Στους χωρίς επιστροφή ταξιδιώτες της αιωνιότητας»

Οι πλήρεις ημερών αποχωρούντες κατά τα έργα τους πορεύονται και οι δικοί τους θα τους θυμούνται.
Οι έχοντες ακόμη δυνάμεις και αφήνουν ανεκπλήρωτα έργα παρά τη θέλησή τους, οι δικοί τους, τους κατευοδώνουν στο χωρίς επιστροφή ταξίδι, υποσχόμενοι για τη σ’ όλη τους τη ζωή θύμηση. Ομως, οι πρόωρα ηλικιακά αποχωρούντες, σκορπούν μαυρίλα στους συνεχιστές του συγγενειακού και κοινωνικού περίγυρου, με ακαταλόγιστο νοητικό ανεμοστρόβιλο.
Στους πλήρεις ημερών αποχωρούντες λέμε: Ξεκουραστήκατε, καλό ταξίδι στην αιωνιότητα, η θύμησή σας θα είναι διαχρονική. Στους εν δυνάμει ηλικιακά, αφήνοντας ανεκπλήρωτα έργα, τους κατευοδώνουμε στο ταξίδι της αιωνιότητας, υποσχόμενοι ότι οι επιθυμίες τους θα πραγματοποιηθούν, εάν οι δυνάμεις το επιτρέπουν. Στους πρόωρα κόβοντες το νήμα της ζωής των, χωρίς καλά, καλά να τη γνωρίσουν, διαμορφώνουμε στις σκέψεις πολλά, γιατί έγινε; γιατί βιάστηκαν να μας αποχωριστούν με το ταξίδι της αιωνιότητας;
Η θύμησή σας, όχι μόνο θα μας συνοδεύει στην καθημερινότητά μας, αλλά θα διαιωνίζεται και στους συνεχιστές μας. Στα καθιερωμένα μνημόσυνα, οι συνταξιούχοι κάνουν τον απολογισμό τους, κάποιοι ξεκουράστηκαν από τους πόνους της γήρανσης. Κάποιοι άλλοι άφησαν μισοτελειωμένες δουλειές. Η έξοδος (αποχωρούντων) και η είσοδος (νεο-συνταξιούχων) παραμένει περίπου ο ίδιος αριθμός στους συνταξιούχους. Ετσι, η ζωή συνεχίζεται σε δύσβατα μονοπάτια, με πολλές στροφές.  Σε κάθε στροφή, σε κάθε μονοπάτι, νέες απώλειες, νέες εμφανίσεις. Οι επιζώντες συνταξιούχοι κατευοδώνουν τους αποχωρούντες, καλωσορίζουν τους νεο-εισερχόμενους στα συνταξιούμενα χρόνια. Δύναμη για αγώνες διεύρυνσης της ζωής στους ζώντες αλληλοεύχονται. Κάποιοι κυβερνώντες με τις πολιτικές των, επισπεύδουν την αποχώρησή μας από τη ζωή. Εμείς με τους αγώνες μας θα διευρύνουμε τον χρόνο παραμονής μας στη ζωή, γιατί το δικαιούμαστε, ως ενεργοί με δράσεις.
*συνταξιούχος