Στον απόηχο των σκέψεων ενός ηλικιωμένου…

«…Μου είπαν πως είναι η Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων σήμερα, μια μέρα αφιερωμένη σε μας, στον παππού και τη γιαγιά. Μέρα τιμής, μου είπαν, για όλους που παλέψαμε, κάτω από αντίξοες συνθήκες και δώσαμε τον εαυτό μας για να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας και να καμαρώνουμε σήμερα γι’ αυτά.
Είναι όμορφο να μας θυμάστε… είναι σπουδαίο να μας τιμάτε…
Αχ!… μπορεί το γέρικο πρόσωπό μου να είναι γεμάτο ρυτίδες, μα η φλόγα στα μάτια μου ακόμη σιγοκαίει. Μπορεί το κορμί να μην έχει πια τη δύναμη να τρέξει, μα η καρδιά διψά να ζήσει, να γευτεί, να γελάσει… Κι όσο κι αν ακούγεται παράξενο, τις πιο πολλές φορές με μια μικρή παρακίνηση έχω αστείρευτο κέφι, ζωντάνια, αγάπη για δημιουργία, επιθυμία για συμμετοχή. Τρελαίνομαι να συναντώ μικρά παιδιά, να παίζω μαζί τους και να «κλέβω» λίγο από τη νιότη τους.
Ίσως οι πιο πολλοί πιστεύουν ότι φτάνοντας στο πιο ψηλό σκαλοπάτι της ζωής, δεν έχω ανάγκη από πολλά πράγματα. Κι είναι αλήθεια εν μέρει. Λίγα πράγματα χρειάζομαι… να νιώθω ότι ανήκω κάπου, να νιώθω πως μ’ αγαπούν και με αποδέχονται όπως είμαι. Κι αν νιώσω ότι αναγνωρίζονται οι ικανότητες και η προσφορά μου είμαι διπλά χαρούμενος.
Με τόσο ελεύθερο χρόνο που έχω χρειάζομαι λίγη παρακίνηση να τον οργανώσω σωστά. Έχω κι απεριόριστη υπομονή. Όλα αυτά που όταν ήμουν νέος έμοιαζαν δευτερεύοντα, τώρα τα επιθυμώ και μάλιστα τα καταφέρνω καλά: φτιάχνω παζλ, λύνω σταυρόλεξα, ακούω μουσική, τραγουδάω, παίζω παιχνίδια, δημιουργώ κατασκευές…τώρα τελευταία ανακάλυψα και το Facebook. Δυσκολεύτηκα με όλα αυτά τα κουμπιά στον υπολογιστή, αλλά τώρα πια τα καταφέρνω καλά να κάνω likes και να παρακολουθώ τι κάνουν οι «φίλοι» μου. Κι όταν μου πουν ότι υπάρχει στο πρόγραμμα εκδρομή πετάω τη σκούφια μου από χαρά… κι από νωρίς είμαι έτοιμος για αναχώρηση γεμάτος χαμόγελα. Καλή παρέα, καλό κρασί, ωραίος μεζές κι η ζωή είναι τόσο όμορφη!!!
Περνάω καλά εδώ που είμαι…
μα σας αναζητάω, παιδιά μου, κι έχω ανάγκη να σας μιλάω τακτικά. Δεν αρκεί να ξέρω πως είστε καλά. Θέλω να έρχεστε να σας βλέπω, να νιώθω πως πάντα είμαι μέλος της οικογένειας που δημιούργησα. Με την παρουσία και την αγάπη σας όλα γίνονται πιο εύκολα, ακόμη και τα γηρατιά…».
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΧΑΝΙΩΝ