Στις δύο πλευρές του Αιγαίου

Βγαίνεις με μια αίσθηση μακάριας ματαιότητας απ’ τις Πασχαλινές γιορτές και περνάς στην καθημερινότητα. Η καθημερινότητα έχει ένα ειδικό βάρος σκλήρυνσης…
Το προεδρικό “Ερντογανιστάν” της Τουρκίας, οι λύσεις που ψάχνουμε για το χρέος στην Ουάσινγκτον (στην κοιλιά του κήτους), η ωρίμαση των δυσβάσταχτων μέτρων, αλλοτριώνουν μια πραγματικότητα και στις δυο πλευρές του Αιγαίου.
Αλλοι πορεύονται πια με τον Σουλτάνο… κι άλλοι με τα “γιουσουφάκια”… Το χαρέμι ανεκπλήρωτων πόθων να ‘ναι καλά.
Οι τελευταίες δηλώσεις της κας Λαγκάρντ ήταν ενθαρρυντικές για τις ελληνικές επιδιώξεις. Συνδέει την παρέμβαση στο ελληνικό χρέος με την ανάλυσή του.
Εν κατακλείδι, η Ελλάδα πρέπει να μάθει και να ζει με έναν νευρικό και απρόβλεπτο γείτονα που όταν δεν κάνει προφυλακίσεις, “προσεύχεται” στην Αγιά Σοφιά… Εχουμε εμπειρίες πια γι’ αυτό. Το βάρος τώρα μετατίθεται στην Κυπριακή ΑΟΖ, για την εξόρυξη φυσικού αερίου.
Την Κυριακή εορτάζουμε τον άπιστο Θωμά…