Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Στα πεταχτά

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«ΕΓΩ πεινάω που ’χω το στόμα μου κλειστό/ ή το βαθύ το πιάτο μου που χάσκει;». Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ δύσκολος προβλέπεται να είναι ο χειμώνας που έρχεται στην πατρίδα μας. Βρισκόμαστε ήδη στο ρέμα, σ’ ένα ρέμα θολό, που θα κατεβάσει κι άλλα νερά. Να μπορέσουμε να  το περάσουμε, βοηθώντας ο ένας τον άλλο, κατά δύναμη, το ζητούμενο. Εχουμε περάσει και πιο δύσκολες καταστάσεις. Είμαστε ζωντανοί κι αυτό μετράει.

ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ της κυβέρνησης η συμφωνία μέσα στον Αύγουστο για να ακολουθήσει η ρύθμιση του χρέους. Μετά… βουρ για εκλογές. Να ένα “άθλημα” που το ξέρουμε καλύτερα απ’ όλους τους άλλους λαούς. Δώσε εκλογές του Ελληνα και πάρε του την ψυχή!

ΜΕΣ στο δάσος περπατώ,/ τριγυρνώ και τραγουδώ/ “τρόικα – κουαρτέτο” μου/ ή όπως κι αν σε λένε/ είσαι δω; Παίρνω το μπαστούνι μου και σας κυνηγώ! Αμεση η απάντηση των “κουαρτετόνων”, όπως λένε τώρα τους “τροϊκανούς”. Ε, ρε γλέντια που λέει και ο Καραγκιόζης!

ΑΝ ΦΤΥΣΩ ψηλά, φτύνω τα μουστάκια μου, αν φτύσω χαμηλά, φτύνω τα γένια μου. Μ’ αυτήν την παροιμία έκλεισε ο φίλος μου ο γερω – δάσκαλος μια μεγάλη κουβέντα που κάναμε για τα πολιτικά πράγματα με θέμα τις ευθύνες της ηγεσίας και τις ευθύνες του λαού.

«ΖΟΡΜΠΑΣ αν γίνεις, φίλε μου, δεν θα το μετανιώσεις/ και της ζωής την ομορφιά σίγουρα θα τη νιώσεις». Από τον Ηλία Σταματάκη η σημερινή μαντινάδα. Με αφορμή την έκθεση στο Μεγάλο Αρσενάλι για την ταινία “Ζορμπάς”, λέει… Πάντα στο δικό του μήκος κύματος ο πρώτος από τα πρεσβεία μαντιναδολόγος μας…

ΤΟ ΕΤΗΣΙΟ μνημόσυνο των θυμάτων της ασφάλτου του Νομού μας στον Αγιο Χριστόφορο, στο πάρκο “Χρήστος Πολέντας”, στις Βουκολιές, προχθές, τελευταία Κυριακή του Ιούλη. Διπλή η κραυγή αγωνίας απ’ τον πρόεδρο του Συλλόγου Αρωγής και Αλληλεγγύης Οικογενειών θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων Χανίων Σταύρο Πολέντα. Δεν φταίει μόνο το οδικό δίκτυο, φταίει και η κακή οδική μας συμπεριφορά για να κάνει τη “δολοφονική” δουλειά του ο Μολώχ της ασφάλτου! Εις ώτα ακουόντων;

ΜΙΑ ΘΕΣΗ στον ήλιο της Ευρώπης τ’ όνειρό τους. Για τους μετανάστες που φτάνουν καραβιές – καραβιές στο νησί μας ο λόγος. Ας όψονται αυτοί που εμποδίζουν τον ήλιο να λάμπει και στις πατρίδες τους…

«ΜΑΝΑ, φέρε το ρύζι, το νερό βράζει. Πρέπει να βράσει πολύ, είπε η μάνα η φτωχή. Στο πεζούλι ακουμπισμένα πέντε παιδιά. Φανερή η έλλειψη του πατέρα. Λίγο μετά τη γερμανική κατοχή, όλα κατεστραμμένα. Το βράδυ με μια φέτα ψωμί η μάνα προσπαθούσε την πείνα των παιδιών να χορτάσει, μα εκείνα με παρακάλια, ρύζι στη φωτιά της έλεγαν να βράσει. Αυτή καρτερικά τον ύπνο περιμένει στο πεζούλι να ’ρθει και να μη δούνε τα παιδιά πως ρύζι δεν υπάρχει κουκί κι ας βράζει το νερό. Ως αύριο έχει ο Θεός. Γέρνει κι η μάνα κι ακουμπά μαζί τους στο πεζούλι. Σαν λουλούδι ο ύπνος έρχεται να την παρηγορήσει. Μια γειτόνισσα καλή με ρύζι στην ποδιά έρχεται. Και, συνεχίζει τ’ όνειρο, η μάνα στων παιδιών τα πιάτα σερβίρει ρύζι άφθονο, καλοψημένο, αχνιστό. Μόνο πολύ που καίει. Μα να τα κάψει δεν μπορεί. Της μάνας το δάκρυ μέσα έπεσε και το ’χει δροσερέψει». Θύμηση, εν είδει πεζοτράγουδου, της Ευαγγελίας Νικολακάκη – Μανιουδάκη. Αντί για ιστορικό ανέκδοτο.

«Ρύζι έχει εκεί κάτω κοντά στο ποτάμι./ Εκεί ψηλά στο βουνό χρειάζονται ρύζι./ Αν το ρύζι το κρύψουμε στις αποθήκες/ θ’ ακριβύνει το ρύζι γι’ αυτούς εκεί πάνω./ Οι μαούνες του ρυζιού θα ’χουν λιγότερο ρύζι/ και το ρύζι φτηνότερο θα ’ναι για μένα./ Τι είναι στ’ αλήθεια το ρύζι;/ Πού να ξέρω το ρύζι τι είναι!/ Ποιος το ξέρει τάχα;/ Δεν ξέρω το ρύζι τι είναι./ Ξέρω την τιμή του μονάχα».
Από “Το τραγούδι του έμπορα” του Μπέρτολτ Μπρεχτ.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)03


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα