Για να ’μαστε και λίγο σοβαροί. Γίνεται να ’χουμε συγκυριακά έστω, γενιά των 100 ευρώ και ’μεις να παίζουμε τις… κουμπάρες με τους καναλάρχες;
Να βγαίνουν σπίτια και οικόπεδα στον πλειστηριασμό και ’μεις να παίζουμε “γκάιντες” με ακατάληπτες αντιπαραθέσεις;
Να γράφουν τέτοια φρικώδη οι γερμανικές εφημερίδες για «ρύθμιση του χρέους με Grexit» και ’μεις να ομιλούμε τη δημώδη, λαϊκή του «δομικού ανασχηματισμού»!
Εχω μια απορία, μεγάλη. Τι να την κάνει ο Ελληνας τη μελλοντική απομείωση του χρέους, όταν θα ’χει φτάσει στο κατώτατο όριο φτώχειας;
Να ’ναι “μολυσμένη γη” η πραγματική οικονομία και ’μεις ν’ αγναντεύουμε το… όνειρο το απατηλό των δημοσκοπήσεων, των διαρροών, των σημειωμάτων, των non papers.
Είμαστε σοβαροί που παίζουν τις… κουμπάρες;
