Χρόνια τώρα έχει μπει στα σπίτια μας με το ταλέντο της μα κυρίως με το χαρακτηριστικό γέλιο της. Ο κόσμος τη φωνάζει με το μικρό της όνομα και δηλώνει με σιγουριά ότι δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο πέρα από ηθοποιός. Ο λόγος για τη Σοφία Βογιατζάκη, την ηθοποιό με την κρητική καταγωγή που συστήθηκε στο ευρύ κοινό με την θρυλική πια σειρά “Είσαι το ταίρι μου”.
Με αφορμή την περιοδεία της στο νησί μας αλλά και στα Χανιά στις 4 Αυγούστου στο θέατρο Ανατολικής Τάφρου με την παράσταση “Δωδέκατη Νύχτα” του Σαίξπηρ, οι “διαδρομές” συναντούν τη δημοφιλή ηθοποιό ανοίγοντας κουβέντα μαζί της για το καλό θέατρο, την κωμωδία – βάλσαμο στις δυσκολίες των ανθρώπων, για τη σειρά που άφησε εποχή αλλά και το νησί καταγωγής της που τόσο πολύ αγαπά, την Κρήτη!
Έρχεστε σε λίγες μέρες στα Χανιά με τη “Δωδέκατη Νύχτα” του Σαίξπηρ, με τη ματιά όμως του Γ. Κιμούλη. Πώς προέκυψε αυτός ο ρόλος και τι θα δει για 100 λεπτά ο κόσμος να εκτυλίσσεται επί σκηνής;
Η συνεργασία προέκυψε πολύ απλά· με κάλεσε ο Γιώργος Κιμούλης και μου ανέφερε τι σκέφτεται να ανεβάσει πριν αρκετούς μήνες και δέχτηκα. Ο δικός μου ο ρόλος είναι αυτός της υπηρέτριας της κόμισσας Ολίβια κι είμαι ερωτευμένη με τον θείο της που τον υποδύεται ο Γιώργος Κιμούλης. Τι είναι λοιπόν η “Δωδέκατη Νύχτα”… βρισκόμαστε 12 μέρες μετά τα Χριστούγεννα, στα δικά τους Θεοφάνεια, στον 16ο αιώνα.
Η μέρα ξεκινάει με το καρναβάλι όπου όλοι μεταμφιέζονται σε κάτι άλλο από αυτό που ήδη είναι. Στην ονειρική αυτή κωμωδία ο έρωτας, η λογική, η επιθυμία και οι προσδοκίες για μια καλύτερη ζωή μπλέκονται μεταξύ τους και μέσα από το καρναβάλι οι ήρωες μπορούν να διεκδικήσουν αυτό που επιθυμούν· για αυτό εξάλλου ο άλλος τίτλος είναι “Δωδέκατη Νύχτα ή ό,τι επιθυμείτε”. Γίνεται αρχικά ένα ναυάγιο και το κύμα ξεβράζει δύο δίδυμα αδέρφια, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, σε μια χώρα που λέγεται Ιλλυρία (έχει να κάνει με τη φαντασία, τις ψευδαισθήσεις κ.λπ.) και δεν ξέρει ο ένας για τον άλλον αν ζει! Υπάρχουν έρωτες και “τρελά” μπλεξίματα.
Θεωρώ ότι ο κόσμος θα γελάσει διότι είναι από τις πιο αστείες κωμωδίες του Σαίξπηρ κι οι ήρωες στήνουν φάρσες μεταξύ τους. Η ευφυΐα όμως και σκηνοθετική ματιά του κ. Κιμούλη την κάνει ακόμη πιο ξεκαρδιστική, όπως και οι ταλαντούχοι συντελεστές κι ηθοποιοί του πολυμελούς θιάσου. Πρόκειται λοιπόν για μια καλλιτεχνική προσπάθεια που γίνεται διασκεδαστική και για εμάς αλλά κυρίως για τους ίδιους τους θεατές. Βέβαια, από το έργο δεν λείπουν σημαντικά κοινωνικοπολιτικά ζητήματα που θέτει ο Σαίξπηρ, οπότε το γέλιο κι ο προβληματισμός συμπλέουν για 100 λεπτά· αυτός είναι κι ο ρόλος του θεάτρου.
Πάντα είναι αναγκαία η κωμωδία ή σε χαλεπούς καιρούς θεωρείτε ότι είναι πιο απαραίτητη από ποτέ;
Σαφώς η κωμωδία είναι αυτό που αναζητούμε όλοι, καθώς η καθημερινότητά μας γίνεται πολύ δύσκολη με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, οπότε όλοι έχουμε την ανάγκη να “ξεφύγουμε λίγο”, να χαλαρώσουμε και να γελάσουμε! Βέβαια, επί της ουσίας αυτό που χρειάζεται ο κόσμος είναι το καλό έργο· έχει ανάγκη από παραστάσεις που τον πηγαίνουν ένα βήμα παραπέρα, είτε κάνοντάς τον να ευφρανθεί είτε να προβληματιστεί. Εξάλλου την ίδια ικανοποίηση λαμβάνει κάποιος όταν παρακολουθεί ένα έργο που δεν είναι κωμωδία, αλλά του θρέφει το μυαλό και την ψυχή.
Η αλήθεια είναι πως έχετε ταυτιστεί με κωμικούς ρόλους όλα αυτά τα χρόνια στη συνείδηση του κόσμου, με χαρακτηριστικό το γέλιο σας. Λένε βέβαια ότι το γέλιο και το χιούμορ κρύβουν πόνο…
Σίγουρα ο κόσμος με έχει ταυτίσει με κωμικούς ρόλους. Προσωπικά όμως δεν τα διαχωρίζω· είναι απλά ένα διαφορετικό είδος. Η προσέγγιση των ρόλων δεν διαφέρει για τον ηθοποιό. Το καλό δράμα εμπεριέχει χιούμορ κι η κωμωδία “πατάει” πάνω στο δράμα για να είναι καλή κωμωδία, οπότε αυτά είναι αλληλένδετα ούτως ή άλλως. Είμαι πολύ χαρούμενη που το κοινό με έχει συνδέσει με την κωμωδία, πάντα όμως υπάρχει ένα δραματικό υπόβαθρο. Για αυτό λένε εξάλλου ότι οι κωμικοί ηθοποιοί είναι λίγο πιο εσωστρεφείς…
Μικρή ασχοληθήκατε για αρκετά χρόνια με το μπαλέτο. Μεταπηδήσατε όμως στην υποκριτική, μένοντας φυσικά στον χώρο των τεχνών. Μετανιώσατε ποτέ για αυτό το βήμα;
Από παιδί είχα καλλιτεχνικές ανησυχίες και πάντα περιτριγύριζα τις τέχνες με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, είτε αυτό λεγόταν κλασικός χορός είτε ενόργανη γυμναστική. Μάλιστα, η μητέρα μου με πήγαινε θυμάμαι από 5 χρονών και παρακολουθούσαμε θεατρικές παραστάσεις, οπότε υπήρχαν τα αντίστοιχα ερεθίσματα από μικρή ηλικία.
Θεωρώ λοιπόν ότι η ζωή με τον δικό της τρόπο μας οδηγεί εκεί που πρέπει. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνει κάτι άλλο πέρα από το να είμαι ηθοποιός. Ακόμη και σε μια άλλη ζωή, πάλι ηθοποιός θα γινόμουν, γιατί είναι πολύ μεγάλη η αγάπη μου για την υποκριτική. Δεν μετάνιωσα ποτέ για αυτό μου το βήμα λοιπόν, νιώθω ευγνώμων κι ευλογημένη για όσα ακολούθησαν.
Ακολούθησε λαμπρή καριέρα με εμβληματικούς ρόλους. Νομίζω όμως πως το τηλεοπτικό σας ντεμπούτο στο “Είσαι το ταίρι μου” έμελλε να είναι καθοριστικό. Τι αποκομίσατε από αυτήν την σειρά;
Ο ρόλος της Τούλας είναι ένας από τους ρόλους μου κι έχω μόνα καλά πράγματα να πω για αυτήν την θρυλική σειρά. Ήταν μια εμπειρία – περιπέτεια από κάθε άποψη πολύ γεμάτη. Έκανα το τηλεοπτικό μου ντεμπούτο με το “Είσαι το ταίρι μου” και οφείλω πολλά σε αυτό, καθώς μου άνοιξε πολλές πόρτες μετέπειτα κι έγινα ευρέως γνωστή. Αυτό όμως που κατάφερε αυτή η σειρά αλλά και τα αμέσως επόμενά μου βήματα, ήταν ότι με έμαθαν όλοι με το μικρό μου όνομα, Σοφία! Οπότε μόνο ευλογημένη μπορώ να νιώθω.
Ποια η σύνδεσή σας με την Κρήτη;
Από εκεί κατάγομαι! Ο παππούς μου από το Αρκαλοχώρι κι η γιαγιά από την Ιεράπετρα. Έχω ρίζες λοιπόν από Μακεδονία, αλλά κι από την Κρήτη που την αγαπώ πολύ. Εξάλλου, ο μπαμπάς μου που δε ζει πια έχει σχεδόν 30 ξαδέρφια Βογιατζάκηδες σε όλο το νησί και δεκάδες ανίψια, οπότε όπου συναντάτε κάποιον με αυτό το επίθετο είναι σόι μου. Έχω γυρίσει όλη την Κρήτη, με περιοδείες, ταξίδια κ.λπ. κι όποτε έχω χρόνο εκεί προτιμώ να έρχομαι. Θα σας αφηγηθώ μια ιστορία… Είμαι στο κατάστρωμα του καραβιού ερχόμενη στο νησί και βλέπω ένα νεαρό ζευγάρι με την μικρή τους κορούλα, η οποία ήταν ίδια η θεία μου η Αλίκη, η αδερφή του μπαμπά μου. Τους πλησιάζω, χαιρετώ και ρωτάω: Είμαστε σόι; Μου λένε είμαστε Βογιατζάκηδες κι από τότε δεν έχουμε χάσει επαφή!
Οι παραστάσεις
Η κωμωδία του Ουίλιαμ Σαίξπηρ “Δωδέκατη Νύχτα”, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη, θα παρουσιαστεί την Παρασκευή 4 Αυγούστου, ώρα 21.15, στην Ανατολική Τάφρο.
Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιμούλης.
Σκηνικά: Φαίη Παπαδοπούλου.
Κοστούμια: Μαρία Νικολαϊδου.
Φωτισμοί: Θανάσης Ντέμκο.
Τους στίχους και τη μουσική της παράστασης υπογράφει ο Διονύσης Τσακνής.
Παίζουν: Γ. Κιμούλης, Σ. Βογιατζάκη, Α. Μονογιού, Λ. Τσεζματζόγλου, Σ. Καραγιάννης, Χ. Μουστάκας, Α. Τρουπάκης, Γ. Ζιόβας, Κ. Κοράκης, Τ. Παπαδόπουλος, Γ. Τσουρουνάκης.
Προπώληση εισιτηρίων: Μεγάλο Αρσενάλι, Πλατεία Κατεχάκη – Παλαιό Λιμάνι Χανίων (Δευτέρα έως Σάββατο 10:00-14:30), chaniaculture.gr & Viva.gr
Πληροφορίες- Κρατήσεις: 2310842509, 6934053441.
Πρόγραμμα παραστάσεων στην υπόλοιπη Κρήτη:
– Ηράκλειο, Πέμπτη 3 Αυγούστου στο Κηποθέατρο “Νίκος Καζαντζάκης”
– Ιεράπετρα, Σάββατο 5 Αυγούστου στον αύλειο χώρο του 3ου Γυμνασίου Ιεράπετρας
– Αγ. Νικόλαος, Κυριακή 6 Αυγούστου στην πλαζ ΕΟΤ
– Ρέθυμνο, Δευτέρα 7 Αυγούστου στο θέατρο “Ερωφίλη” στη Φορτέτζα.
