Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Σκέψεις… ταξίδια… ιστορίες…

Ξαφνικά εδώ και λίγο καιρό, γέμισε ο τύπος έντυπος και ηλεκτρονικός με χαρούμενα νεανικά πρόσωπα. Πρώτα, ήταν τα καινούργια φοιτητάκια. Οι απόφοιτοι λυκείου που έδωσαν και πέτυχαν στις πανελλαδικές εξετάσεις εξασφαλίζοντας μια θέση σε ένα ανώτερο πανεπιστημιακό ίδρυμα. Γέμισαν οι εφημερίδες χαμόγελα, νιάτα κι ελπίδες. Μόνο ευχές έχει κανείς να δώσει στα παιδιά αυτά που έθεσαν ένα στόχο, δούλεψαν για να τον καταφέρουν, τον πέτυχαν και από τώρα και στο εξής μπαίνουν με τα χίλια στην αρένα της ζωής. Εύχομαι ο βίος τους να τους επιφυλάσσει παρόμοιες επιτυχίες και στο μέλλον.


Με το που καταλάγιασαν λίγο οι πανηγυρισμοί των επιτυχόντων, να καινούργιες φωτογραφίες και νέα ρεπορτάζ. Με νέους κι αυτήν τη φορά. Λίγο πιο ώριμους αυτούς, πιο σοβαρούς κι όλους ντυμένους με τα «καλά» τους. Κι αυτοί επιτυχόντες είναι. Αλλά αυτοί βρίσκονται ένα βήμα πιο μπροστά. Είναι το επόμενο στάδιο. Είναι αυτοί που τέλειωσαν τις σπουδές τους και που ορκίζονται για να πάρουν το πτυχίο τους. Συμπτωματικά, διάβασα πρώτα για την ορκωμοσία της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Δυό Ρεθεμιωτάκια πρώτευσαν και εκφώνησαν μαζί τον όρκο του πτυχίου. Μετά από δυο μέρες διαβάζω για την τελετή ορκωμοσίας της ίδιας σχολής αλλά στο πανεπιστήμιο Αθηνών αυτή τη φορά. Κι εδώ ο πρώτος των πρώτων, ένα Χανιωτάκι. Μπράβο μας σκέφτομαι. Καλά τα πάμε, σκίζει η Κρήτη. Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά και καλή σταδιοδρομία. Και μέσα από τις φωτογραφίες και τα βίντεο βρίσκομαι κι εγώ νοερά στην αυλή της Ιατρικής σχολής κάτω από το άγαλμα του Ιπποκράτη και μοιράζομαι την χαρά των καινούργιων πια γιατρών και των οικογενειών τους.
Κοιτάζω μέσα στο βίντεο το άγαλμα του αρχαίου γιατρού και αναρωτιέμαι τi στ’ αλήθεια ξέρω γι’ αυτόν τον άνθρωπο που έχει ορίσει την ιατρική παγκοσμίως τόσο, που σε όλη την υφήλιο ακόμα και σήμερα, τον μελετούν, τον σπουδάζουν, καταφεύγουν στους κανόνες που αυτός έθεσε, χρησιμοποιούν την ορολογία που αυτός καθιέρωσε για πρώτη φορά και ορκίζονται για την επιστήμη τους με τον όρκο που αυτός συνέγραψε.
Ο Ιπποκράτης γεννήθηκε το 460 π.Χ στην Κω. Ήταν απόγονος του Ηρακλή από τη μεριά της μητέρας του και του Ασκληπιού από τη μεριά του πατέρα του. Διδάχτηκε ιατρική κυρίως από τον πατέρα του και περιόδευσε σε πολλές περιοχές της Ελλάδας και την Αίγυπτο μαζεύοντας εμπειρίες, μαθαίνοντας και παρατηρώντας την φύση, το περιβάλλον και τους ανθρώπους. Γύρισε στην Κω όπου εξάσκησε το επάγγελμα του γιατρού. Η μέθοδός του στηριγμένη στην παρατήρηση του αρρώστου και στην γνώση των ασθενειών, απαλλαγμένη από δεισιδαιμονίες και προλήψεις, απλώθηκε γρήγορα. Ο Ιπποκράτης έκανε μέχρι και εγχειρήσεις στον εγκέφαλο και ήταν ο πρώτος που μίλησε και εφάρμοσε την καθαριότητα και την αντισηψία στις χειρουργικές επεμβάσεις.
Ο Αριστοτέλης τον αποκαλεί μέγα Ιπποκράτη. Οι μαθητές του Πυθαγόρα τον πιστώνουν ότι συνέδεσε την ιατρική με τη φιλοσοφία και ο Γαληνός βεβαιώνει ότι «πάντων υπερήνεγκεν και πρώτος εις φως εξήνεγκεν την τελείαν παρ’ Ελλήσιν ιατρικήν» (Όλους τους ξεπέρασε και τελειοποίησε για τους Έλληνες την ιατρική), και τον αποκαλεί θείον, μέγιστον των ιατρών και πρώτο των φιλοσόφων.
Ο Ιπποκράτης πέθανε στη Λάρισα, σε ηλικία 83 ετών. Ό,τι είχε γράψει κατά τη διάρκεια της ζωής του σημειώσεις, παρατηρήσεις, διαλέξεις, έρευνες, μέχρι και φιλοσοφικά δοκίμια για διάφορα θέματα της ιατρικής -59 έργα- αποτέλεσαν την Ιπποκρατική συλλογή, η οποία υπήρξε θεμέλιο και οδηγός της ιατρικής επιστήμης ακόμα και μέχρι τις μέρες μας. Ένα κείμενο της χαρακτηριστικό, που είναι γνωστό σε όλον τον κόσμο είναι ο Ιπποκράτειος όρκος. Ένα γραπτό μικρό, της μιας σελίδας, που όμως αποτελεί ακόμη και στον καιρό μας τον καταστατικό χάρτη της ιατρικής ηθικής και δεοντολογίας.
Για αιώνες οι γιατροί σε όλον τον κόσμο ξεκινούσαν την ιατρική τους ζωή με τον όρκο αυτό. Σήμερα, γίνεται θέμα πολλών συζητήσεων, γιατί όπως υποστηρίζουν πολλοί είναι αναχρονιστικός. Αν και το 2001 η αμερικανική εφημερίδα Baltimore Sun αφιέρωσε εκτενές άρθρο «στον όρκο του Ιπποκράτη, τον οποίο επί χιλιάδες χρόνια χρησιμοποίησαν οι απόφοιτοι των ιατρικών σχολών». Έγραφε: «μολονότι ορισμένες ιατρικές σχολές προβάλλουν θέμα αναθεώρησης του όρκου, ώστε να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες της αμερικανικής κοινωνίας, η πλειονότητα των μεγαλύτερων ιατρικών σχολών των ΗΠΑ συμφωνεί πως η σημασία του όρκου του Ιπποκράτη έγκειται στο γεγονός ότι δεν αφορά μόνο στην ιατρική αλλά και στην ψυχή, την ανθρώπινη διάσταση που καθιστά το επάγγελμα του ιατρού αποστολή προσφοράς προς τον συνάνθρωπο».
Στην Αθήνα πάντως, οι φετινοί πτυχιούχοι, τον κάπως παραλλαγμένο από τον πρωτότυπο όρκο τους, τον έδωσαν μπροστά από το άγαλμα του μεγάλου γιατρού. Και συγκινημένη διαβάζω ότι και κάπου αλλού, στο μακρινό Κορνέλ της Νέας Υόρκης, το πανεπιστήμιο που λάμπρυνε με τις έρευνές του ο μεγάλος ευεργέτης των γυναικών ο Γεώργιος Παπανικολάου –αυτός που ανακάλυψε το τεστ παπ- οι νέοι γιατροί ορκίζονται μπροστά σε ένα δέντρο. Είναι ένα πλατάνι, που το έχουν φέρει από την Κω. Κλωνάρι του ίδιου πλατάνου που από κάτω του, όπως λένε, δίδασκε και ο πατέρας της ιατρικής. Και νιώθω πως οι πράξεις αυτές, οι ορκωμοσίες μπροστά στο άγαλμα και στον πλάτανο του Ιπποκράτη, συνδέουν τους σημερινούς νέους με εκείνον τον παλιό πρόγονο. Εκείνον, που πριν 2500 χρόνια τότε που ακόμα δεν ξέραμε τίποτα, που δεν είχαμε περίσσιες ιατρικές εξετάσεις και εργαλεία, τα κατάφερε να είναι πρωτοπόρος γιατρός και μεγάλος άνθρωπος.
Εύχομαι να γίνουν και οι νέοι πτυχιούχοι ισάξιοι του.


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα